Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
W środę (17 listopada) zaczyna się w Lublinie festiwal poświęcony pełnometrażowym filmom kina niezależnego. Będzie je można oglądać przez pięć dni. Wstęp na seanse gratis.
Pełny Metraż - to jedyny w Polsce festiwal poświęcony wyłącznie pełnometrażowym filmom kina niezależnego. W Lublinie między środą a niedzielą zobaczymy dziewięć tytułów.
– Takie filmy realizowane są przez pasjonatów, przede wszystkim z autentycznej potrzeby wypowiedzi za pomocą języka filmu. Powstają w oparciu o oryginalne scenariusze twórców – zachęcają organizatorzy festiwalu, którzy uważają, że pokazywane od środy produkcje są szczerym i ważnym głosem pokoleniowym młodych ludzi.
– Wierzymy, że filmowy pełny metraż skłania twórców do pełniejszej, przemyślanej wypowiedzi na naprawdę istotne tematy. Stąd pomysł, aby stworzyć miejsce, gdzie można zaprezentować te filmy publiczności – dodają członkowie Kinoteatru Projekt z Centrum Kultury, którzy organizują pokazy w ArtStudio w ACK „Chatka Żaka”.
PROGRAM
Środa 17 listopada
godz. 19.00 „Nie ten człowiek”, reż. Paweł Wendorff, (Polska), 87 min.
Czwartek 18 listopada
godz. 18.00 „Evangelia Nova” (film dok.), reż. Kuba Zubrzycki, (Polska), 60 min.
godz. 20.00 “Voyage de reconnaissance” (film dok.), reż. CHOI Yun-jung & Gabriel LAURENT, (Francja), 70 min.
Piątek 19 listopada
godz. 18.00 “Ich bin eine Terroristin” , reż. Valerie Gaudissart, (Francja), 97 min.
godz. 20.00 „Orkiestra Niewidzialnych Instrumentów”, reż. Cezary Albin, (Polska), 63 min
Sobota 20 listopada
godz. 18.00 „Coline (Les amis de mes amis)”, reż. Etienne Constantinesco, (Francja), 84min.
godz. 20.00 „15 Fotografii”, reż. Franciszek Dzida (Polska), 60 min.
Niedziela 21 listopada
godz. 18.00 "Non sono pronto“, reż. Michał Grzybowski, (Polska), 73 min
godz. 20.00 „Prosta historia o miłości” reż. Arkadiusz Jakubik, (Polska), 80 min.
OPISY FILMÓW i SYLWETKI TWÓRCÓW
„Nie ten człowiek”, reż. Paweł Wendorff, (Polska), 87 min.
Pewnego dnia za namową rodziców, prawie trzydziestoletni Kuba decyduje się podjąć pierwszą w swoim życiu pracę. Przyjmuje posadę dostawcy zakupów. Ponieważ jest świadkiem kolizji drogowej a nie ma przy sobie dowodu tożsamości, trafia na komendę, żeby złożyć zeznania. Od tego momentu wszystko zaczyna toczyć się niezupełnie tak, jak to było zaplanowane. Obserwujemy losy różnych ludzi, z powodu których Kubę spotykają niecodzienne zdarzenia i sytuacje. Nie przypuszcza nawet, jak ważną rolę, poprzez splot rozmaitych okoliczności, ma tego dnia do spełniania.
Paweł Wendorff - reżyser, operator, scenarzysta i producent, urodzony 19 września 1965 roku we Włocławku. Absolwent Wydziału Operatorskiego PWSFTViT w Łodzi (1990). Autor zdjęć do kilkudziesięciu filmów dokumentalnych, kilkunastu spektakli oraz dziesięciu filmów fabularnych m.in. .”Czarne słońca” (1992), ”Tata Kazika”(1993), ”Gnoje” (1995), ”Pokój 107” (1997), ”Kobieta z papugą na ramieniu” (2002). Reżyser części aktorskiej filmu ”Tajemnica kwiatu paproci”(2004) oraz niezależnej produkcji ”Szaleńcy” (2005), nagrodzonej na Pumelo International Film Festival oraz prezentowanej na wielu festiwalach w Polsce i na świecie.
„Evangelia Nova”, (film dok.) reż. Kuba Zubrzycki, (Polska) 60 min.
Muzyczny film dokumentalny o najbardziej rozpoznawanym polskim zespole muzycznym na świecie. To właśnie wydawnictwa Behemotha szturmują listę „Billboardu”, to właśnie Behemoth jako jedyny polski zespół występował na Ozzfest. Cyklicznie koncertuje m.in. USA, gra z najlepszymi: Slayer, Marilyn Manson, Dimmu Borgir. Budzący kontrowersje a także wielki szacunek wśród fanów i dziennikarzy muzycznych a na świecie budzący szacunek i podziw. W 2009 część światowej trasy przetaczała się przez Polskę a film „Evangelia Nova” jest tego zapisem.
Kuba Zubrzycki – założyciel grupy filmowej Fabryczna Art. Aktualnie student II roku PWSFTViT w Łodzi na kierunku reżyseria. Autor filmów dokumentalnych o zespołach Acid Drinkers i Happysad. Pełnometrażowy debiut fabularny w 2009 r. filmem „At Oglog” (podczas 4 edycji Pełnego Metrażu)
“Voyage de reconnaissance”, (film dok.) reż. Choi Yun-jung & Gabriel Laurent, (Francja) 70 min.
„Podczas tworzenia tego dokumentu, zależało nam na tym, aby oddać w sposób głęboki poszukiwanie przez Sophie swojej własnej tożsamości. Najbardziej interesowała nas jej życiowa podróż Sophie (Soo Jin) została adoptowana w wieku 6 lat, mała koreańska dziewczynka dorastała w zachodniej Francji. 22 lata później Sophie skontaktowała się ze swoją koreańską rodziną w Seulu. Pewnego dnia zdecydowała się złożyć im wizytę.
Choi Yun-jung urodziła się w 1979 roku w Seulu (Korea Południowa). Studiowała media, póżniej pracowała przez kilka lat w koreańskiej telewizji. W 2007 roku wyjechała się do Francji, aby studiować film dokumentalny na uniwersytecie strasburskim. Sophie/Soo-Jin jest jej pierwszym filmem.
Gabriel Laurent urodził się w 1984 roku w Grenoble we Francji. Najpierw studiował biznes we Francji i Korei. W 2008 rozpoczął studia z zakresu filmu dokumentalnego na uniwersytecie strasburskim, gdzie spotkał Yun-jung. Sophie/Soo-Jin jest również jego pierwszym filmem.
“Ich bin eine Terroristin” , reż. Valerie Gaudissart, (Francja), 97 min.
Trzynastoletnia Francuzka Violette fascynuje się życiem Róży Luxemburg. Wyrusza w podróż na wschód śladami swojej idolki. Nocą wymyka się z domu, wsiada do pociągu i rozpoczyna swoją niesamowitą przygodę. Jedzie poprzez Lotaryngię, Berlin do Polski. Każda nowa potyczka, którą musi stoczyć pozostawi ważny ślad w jej życiu. Violette doświadczy tak wielu rzeczy, że jej marzenie, by dorosnąć, poznać świat na tyle ile to tylko możliwe się spełni.
Valerie Gaudissart inspirują ludzie, którzy poświęcają się ideałom, wolne duchy zdeterminowane, by osiągnąć wymarzoną utopię, wyróżniający się spośród innych. Reżyserowała sztuki teatralne, dokumenty dla Arte oraz kręciła filmy w więzieniach. Jej trzy filmy krótkometrażowe: “Weightless”, “Insomnia” I “Celeste” zostały nagrodzone na festiwalach. Ukazują, co jednostki są w stanie zrobić, by zmienić świat oraz swoje życie na mniej poważne, ale bardziej skomplikowane. Jest to też tematem “Ich bin eine Terroristin”, pierwszego pełnometrażowego filmu Valerie, która obecnie pracuje nad kolejnym.
„Orkiestra Niewidzialnych Instrumentów”, reż. Cezary Albin, (Polska), 63 min
Piotr jest niezwykle wrażliwym studentem wydziału kompozycji Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina. Inspirację do tworzenia nowych kompozycji czerpie ze swojej relacji z Basią, energiczną dziennikarką. Największą wadą Piotra jest jego zaborczość. Młody kompozytor chciałby mieć swoją partnerkę na wyłączność, ale oboje wiedzą, że to niemożliwe. Podczas gdy Piotr stara się naprawić swój związek, niespodziewanie w jego życiu pojawia się tajemnicza postać Starca...
Cezary Albin - niezależny reżyser i scenarzysta. Urodzony w 1986 r. w Warszawie. Student filologii angielskiej na wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego. Autor krótkometrażowych filmów fabularnych: „Powrót”, „Przepaść”, „Sprawa księcia”, „Konrad (główna nagroda na Grudniowym Akademickim Przeglądzie Artystycznym 2006 w Warszawie, uczestnictwo w 32. FPFF w Gdyni) oraz „Refleksy”.
„Coline (Les amis de mes amis)”, reż. Etienne Constantinesco, (Francja), 84min.
Historia zagubionego i nieporadnego Rapha, który wbrew swoim intencjom zostaje zamieszany w wydarzenia w których nigdy nie chciałby brać udziału. W galerii podejrzanych typów, złodziejaszków i dealerów nieoczekiwanie znajduje jednak przyjaciela.
Etienne Constantinesco zanim zainteresował się filmem próbował sił w malarstwie, ilustracji i graffiti. Pierwszy film krótkometrażowy „No drugs tonight” nakręcił sześć lat temu w Strasburgu. Latem 2007r. dzięki wsparciu Agencji Kulturalnej Alzacji i innych instytucji Etienne zrealizował swój pierwszy film pełnometrażowy - Coline (przyjaciele moich przyjaciół). Następnie pracował jako producent wykonawczy licznych filmów komercyjnych i reklam.
„15 Fotografii”, reż. Franciszek Dzida (Polska), 60 min.
Rudek Szczygieł były pracownik likwidowanej cukrowni traci poczucie stabilizacji. Nagle zostaje postawiony przed wyjątkowej wagi życiową próbą. Nie potrafi poradzić sobie z własnym życiem, ze zdradą żony i jej chorobą. Wszystko to w bezwzględny sposób postanawia wykorzystać dawna jego przyjaciółka aby odzyskać jego miłość. Rudek popada w depresję ,zaczyna pić. Osamotniony próbuje pokonać los.
Franciszek Dzida urodził się w Chybiu w 1946 roku na Ziemi Cieszyńskiej. Filmowiec, zajmuje się także twórczością plastyczną i fotograficzną. W 1969 roku założył w Chybiu Amatorski Klub
Filmowy „Klaps ”poświęcając się całkowicie twórczości filmowej i jej popularyzacji. Autor dokumentacji i pierwowzór „Amatora” z filmu Krzysztofa Kieślowskiego jest scenarzystą, reżyserem i operatorem swoich filmów. Zrealizował około 75 filmów krótkich (część z bratem Janem ) oraz 9 pełnometrażowych filmów fabularnych. Zdobył ponad 70 nagród i wyróżnień w kraju i za granicą.
"Non sono pronto“, reż. Michał Grzybowski, (Polska), 73 min
Michał, adepet wydziału produkcji filmowej zakłada w Łodzi agencję aktorską. Młoda aktorka Agnieszka marzy o wielkiej roli i trafia do jego agencji. Michał postanawia ją wypromować. Niestety żaden reżyser nie jest nią zainteresowany. Michał dalej próbuje a jego zainteresowanie Agnieszką przeradza się w uczucie. Dwóch scenarzystów szuka pomysłu na scenariusz, błąkając się po knajpach i prowadząc bezcelowe dyskusje. Młoda para aktorów, Marta i Przemek, próbuje poukładać swoje życie prywatne i zawodowe. Wszystkie trzy wątki prowadzone są równolegle, bohaterowie mijąją się, aż w końcowej sekwencji ich losy splatają się ze sobą.
Michał Grzybowski ur. w 1979 r. w Kaliszu. W 2003 roku ukończył PWSFTv i T w Łodzi na wydziale aktorskim. Wystąpił w takich filmach jak „Generał – Zamach na Giblartarze“, „Teraz ja“, „Z Miłości“ w reżyserii Anny Jadowskiej oraz „Aleji Gówniarzy“ w reżyserii Piotra Szczepańskiego. „Non Sono Pronto“ jest jego niezależnym debiutem fabularnym. Film otrzymał wyróżnienie honorowe w Konkursie Kina Niezależnego na 35 Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
„Prosta historia o miłości” reż. Arkadiusz Jakubik, (Polska), 80 min.
Dwoje scenarzystów podczas podróży pociągiem na Hel opowiada nam historię kobiety i mężczyzny. Na oczach widzów próbują stworzyć fabułę scenariusza filmowego: prostej historii o miłości. Mamy więc kobietę (Marta) i mężczyznę (Aleks) oraz historię ich przypadkowego spotkania podczas pierwszego dnia wakacji, na trasie Łódź Kaliska – Hel. Aleks i Marta zaczynają rozmawiać. Na początku właściwie o niczym, bo ich rozmowa ślizga się po powierzchni, gładko przeskakuje z tematu na temat, wydaje się błaha i do bólu zwyczajna. Jednak z czasem zmienia się w coś więcej..
Arkadiusz Jakubik znany, chociażby z ról w filmach Wojciecha Smarzowskiego, nie tylko gra, ale też tworzy. Wymyśla scenariusze, pisze i reżyseruje sztuki teatralne. Kręci też filmy. Jego pierwszy pełnometrażowy projekt Pt. „Prosta historia o miłości” jest nie tylko ciekawą realizacją, ale też naprawdę udanym przedsięwzięciem. Aktor, reżyser filmowy i teatralny, autor musicali i słuchowisk radiowych. Urodzony w 1969 w Strzelcach Opolskich. W 1992 ukończył PWST we Wrocławiu. Wyreżyserował wiele przedstawień teatralnych, m.in. „Cyrk Monty Pythona”, „Pokolenie Porno” i „Kalinę”. Otrzymał Nagrodę Główną (w konkursie kina niezależnego) za „Prostą historię o miłości” na 35. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
(na podstawie materiałów organizatora festiwalu)
– Takie filmy realizowane są przez pasjonatów, przede wszystkim z autentycznej potrzeby wypowiedzi za pomocą języka filmu. Powstają w oparciu o oryginalne scenariusze twórców – zachęcają organizatorzy festiwalu, którzy uważają, że pokazywane od środy produkcje są szczerym i ważnym głosem pokoleniowym młodych ludzi.
– Wierzymy, że filmowy pełny metraż skłania twórców do pełniejszej, przemyślanej wypowiedzi na naprawdę istotne tematy. Stąd pomysł, aby stworzyć miejsce, gdzie można zaprezentować te filmy publiczności – dodają członkowie Kinoteatru Projekt z Centrum Kultury, którzy organizują pokazy w ArtStudio w ACK „Chatka Żaka”.
PROGRAM
Środa 17 listopada
godz. 19.00 „Nie ten człowiek”, reż. Paweł Wendorff, (Polska), 87 min.
Czwartek 18 listopada
godz. 18.00 „Evangelia Nova” (film dok.), reż. Kuba Zubrzycki, (Polska), 60 min.
godz. 20.00 “Voyage de reconnaissance” (film dok.), reż. CHOI Yun-jung & Gabriel LAURENT, (Francja), 70 min.
Piątek 19 listopada
godz. 18.00 “Ich bin eine Terroristin” , reż. Valerie Gaudissart, (Francja), 97 min.
godz. 20.00 „Orkiestra Niewidzialnych Instrumentów”, reż. Cezary Albin, (Polska), 63 min
Sobota 20 listopada
godz. 18.00 „Coline (Les amis de mes amis)”, reż. Etienne Constantinesco, (Francja), 84min.
godz. 20.00 „15 Fotografii”, reż. Franciszek Dzida (Polska), 60 min.
Niedziela 21 listopada
godz. 18.00 "Non sono pronto“, reż. Michał Grzybowski, (Polska), 73 min
godz. 20.00 „Prosta historia o miłości” reż. Arkadiusz Jakubik, (Polska), 80 min.
OPISY FILMÓW i SYLWETKI TWÓRCÓW
„Nie ten człowiek”, reż. Paweł Wendorff, (Polska), 87 min.
Pewnego dnia za namową rodziców, prawie trzydziestoletni Kuba decyduje się podjąć pierwszą w swoim życiu pracę. Przyjmuje posadę dostawcy zakupów. Ponieważ jest świadkiem kolizji drogowej a nie ma przy sobie dowodu tożsamości, trafia na komendę, żeby złożyć zeznania. Od tego momentu wszystko zaczyna toczyć się niezupełnie tak, jak to było zaplanowane. Obserwujemy losy różnych ludzi, z powodu których Kubę spotykają niecodzienne zdarzenia i sytuacje. Nie przypuszcza nawet, jak ważną rolę, poprzez splot rozmaitych okoliczności, ma tego dnia do spełniania.
Paweł Wendorff - reżyser, operator, scenarzysta i producent, urodzony 19 września 1965 roku we Włocławku. Absolwent Wydziału Operatorskiego PWSFTViT w Łodzi (1990). Autor zdjęć do kilkudziesięciu filmów dokumentalnych, kilkunastu spektakli oraz dziesięciu filmów fabularnych m.in. .”Czarne słońca” (1992), ”Tata Kazika”(1993), ”Gnoje” (1995), ”Pokój 107” (1997), ”Kobieta z papugą na ramieniu” (2002). Reżyser części aktorskiej filmu ”Tajemnica kwiatu paproci”(2004) oraz niezależnej produkcji ”Szaleńcy” (2005), nagrodzonej na Pumelo International Film Festival oraz prezentowanej na wielu festiwalach w Polsce i na świecie.
„Evangelia Nova”, (film dok.) reż. Kuba Zubrzycki, (Polska) 60 min.
Muzyczny film dokumentalny o najbardziej rozpoznawanym polskim zespole muzycznym na świecie. To właśnie wydawnictwa Behemotha szturmują listę „Billboardu”, to właśnie Behemoth jako jedyny polski zespół występował na Ozzfest. Cyklicznie koncertuje m.in. USA, gra z najlepszymi: Slayer, Marilyn Manson, Dimmu Borgir. Budzący kontrowersje a także wielki szacunek wśród fanów i dziennikarzy muzycznych a na świecie budzący szacunek i podziw. W 2009 część światowej trasy przetaczała się przez Polskę a film „Evangelia Nova” jest tego zapisem.
Kuba Zubrzycki – założyciel grupy filmowej Fabryczna Art. Aktualnie student II roku PWSFTViT w Łodzi na kierunku reżyseria. Autor filmów dokumentalnych o zespołach Acid Drinkers i Happysad. Pełnometrażowy debiut fabularny w 2009 r. filmem „At Oglog” (podczas 4 edycji Pełnego Metrażu)
“Voyage de reconnaissance”, (film dok.) reż. Choi Yun-jung & Gabriel Laurent, (Francja) 70 min.
„Podczas tworzenia tego dokumentu, zależało nam na tym, aby oddać w sposób głęboki poszukiwanie przez Sophie swojej własnej tożsamości. Najbardziej interesowała nas jej życiowa podróż Sophie (Soo Jin) została adoptowana w wieku 6 lat, mała koreańska dziewczynka dorastała w zachodniej Francji. 22 lata później Sophie skontaktowała się ze swoją koreańską rodziną w Seulu. Pewnego dnia zdecydowała się złożyć im wizytę.
Choi Yun-jung urodziła się w 1979 roku w Seulu (Korea Południowa). Studiowała media, póżniej pracowała przez kilka lat w koreańskiej telewizji. W 2007 roku wyjechała się do Francji, aby studiować film dokumentalny na uniwersytecie strasburskim. Sophie/Soo-Jin jest jej pierwszym filmem.
Gabriel Laurent urodził się w 1984 roku w Grenoble we Francji. Najpierw studiował biznes we Francji i Korei. W 2008 rozpoczął studia z zakresu filmu dokumentalnego na uniwersytecie strasburskim, gdzie spotkał Yun-jung. Sophie/Soo-Jin jest również jego pierwszym filmem.
“Ich bin eine Terroristin” , reż. Valerie Gaudissart, (Francja), 97 min.
Trzynastoletnia Francuzka Violette fascynuje się życiem Róży Luxemburg. Wyrusza w podróż na wschód śladami swojej idolki. Nocą wymyka się z domu, wsiada do pociągu i rozpoczyna swoją niesamowitą przygodę. Jedzie poprzez Lotaryngię, Berlin do Polski. Każda nowa potyczka, którą musi stoczyć pozostawi ważny ślad w jej życiu. Violette doświadczy tak wielu rzeczy, że jej marzenie, by dorosnąć, poznać świat na tyle ile to tylko możliwe się spełni.
Valerie Gaudissart inspirują ludzie, którzy poświęcają się ideałom, wolne duchy zdeterminowane, by osiągnąć wymarzoną utopię, wyróżniający się spośród innych. Reżyserowała sztuki teatralne, dokumenty dla Arte oraz kręciła filmy w więzieniach. Jej trzy filmy krótkometrażowe: “Weightless”, “Insomnia” I “Celeste” zostały nagrodzone na festiwalach. Ukazują, co jednostki są w stanie zrobić, by zmienić świat oraz swoje życie na mniej poważne, ale bardziej skomplikowane. Jest to też tematem “Ich bin eine Terroristin”, pierwszego pełnometrażowego filmu Valerie, która obecnie pracuje nad kolejnym.
„Orkiestra Niewidzialnych Instrumentów”, reż. Cezary Albin, (Polska), 63 min
Piotr jest niezwykle wrażliwym studentem wydziału kompozycji Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina. Inspirację do tworzenia nowych kompozycji czerpie ze swojej relacji z Basią, energiczną dziennikarką. Największą wadą Piotra jest jego zaborczość. Młody kompozytor chciałby mieć swoją partnerkę na wyłączność, ale oboje wiedzą, że to niemożliwe. Podczas gdy Piotr stara się naprawić swój związek, niespodziewanie w jego życiu pojawia się tajemnicza postać Starca...
Cezary Albin - niezależny reżyser i scenarzysta. Urodzony w 1986 r. w Warszawie. Student filologii angielskiej na wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego. Autor krótkometrażowych filmów fabularnych: „Powrót”, „Przepaść”, „Sprawa księcia”, „Konrad (główna nagroda na Grudniowym Akademickim Przeglądzie Artystycznym 2006 w Warszawie, uczestnictwo w 32. FPFF w Gdyni) oraz „Refleksy”.
„Coline (Les amis de mes amis)”, reż. Etienne Constantinesco, (Francja), 84min.
Historia zagubionego i nieporadnego Rapha, który wbrew swoim intencjom zostaje zamieszany w wydarzenia w których nigdy nie chciałby brać udziału. W galerii podejrzanych typów, złodziejaszków i dealerów nieoczekiwanie znajduje jednak przyjaciela.
Etienne Constantinesco zanim zainteresował się filmem próbował sił w malarstwie, ilustracji i graffiti. Pierwszy film krótkometrażowy „No drugs tonight” nakręcił sześć lat temu w Strasburgu. Latem 2007r. dzięki wsparciu Agencji Kulturalnej Alzacji i innych instytucji Etienne zrealizował swój pierwszy film pełnometrażowy - Coline (przyjaciele moich przyjaciół). Następnie pracował jako producent wykonawczy licznych filmów komercyjnych i reklam.
„15 Fotografii”, reż. Franciszek Dzida (Polska), 60 min.
Rudek Szczygieł były pracownik likwidowanej cukrowni traci poczucie stabilizacji. Nagle zostaje postawiony przed wyjątkowej wagi życiową próbą. Nie potrafi poradzić sobie z własnym życiem, ze zdradą żony i jej chorobą. Wszystko to w bezwzględny sposób postanawia wykorzystać dawna jego przyjaciółka aby odzyskać jego miłość. Rudek popada w depresję ,zaczyna pić. Osamotniony próbuje pokonać los.
Franciszek Dzida urodził się w Chybiu w 1946 roku na Ziemi Cieszyńskiej. Filmowiec, zajmuje się także twórczością plastyczną i fotograficzną. W 1969 roku założył w Chybiu Amatorski Klub
Filmowy „Klaps ”poświęcając się całkowicie twórczości filmowej i jej popularyzacji. Autor dokumentacji i pierwowzór „Amatora” z filmu Krzysztofa Kieślowskiego jest scenarzystą, reżyserem i operatorem swoich filmów. Zrealizował około 75 filmów krótkich (część z bratem Janem ) oraz 9 pełnometrażowych filmów fabularnych. Zdobył ponad 70 nagród i wyróżnień w kraju i za granicą.
"Non sono pronto“, reż. Michał Grzybowski, (Polska), 73 min
Michał, adepet wydziału produkcji filmowej zakłada w Łodzi agencję aktorską. Młoda aktorka Agnieszka marzy o wielkiej roli i trafia do jego agencji. Michał postanawia ją wypromować. Niestety żaden reżyser nie jest nią zainteresowany. Michał dalej próbuje a jego zainteresowanie Agnieszką przeradza się w uczucie. Dwóch scenarzystów szuka pomysłu na scenariusz, błąkając się po knajpach i prowadząc bezcelowe dyskusje. Młoda para aktorów, Marta i Przemek, próbuje poukładać swoje życie prywatne i zawodowe. Wszystkie trzy wątki prowadzone są równolegle, bohaterowie mijąją się, aż w końcowej sekwencji ich losy splatają się ze sobą.
Michał Grzybowski ur. w 1979 r. w Kaliszu. W 2003 roku ukończył PWSFTv i T w Łodzi na wydziale aktorskim. Wystąpił w takich filmach jak „Generał – Zamach na Giblartarze“, „Teraz ja“, „Z Miłości“ w reżyserii Anny Jadowskiej oraz „Aleji Gówniarzy“ w reżyserii Piotra Szczepańskiego. „Non Sono Pronto“ jest jego niezależnym debiutem fabularnym. Film otrzymał wyróżnienie honorowe w Konkursie Kina Niezależnego na 35 Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
„Prosta historia o miłości” reż. Arkadiusz Jakubik, (Polska), 80 min.
Dwoje scenarzystów podczas podróży pociągiem na Hel opowiada nam historię kobiety i mężczyzny. Na oczach widzów próbują stworzyć fabułę scenariusza filmowego: prostej historii o miłości. Mamy więc kobietę (Marta) i mężczyznę (Aleks) oraz historię ich przypadkowego spotkania podczas pierwszego dnia wakacji, na trasie Łódź Kaliska – Hel. Aleks i Marta zaczynają rozmawiać. Na początku właściwie o niczym, bo ich rozmowa ślizga się po powierzchni, gładko przeskakuje z tematu na temat, wydaje się błaha i do bólu zwyczajna. Jednak z czasem zmienia się w coś więcej..
Arkadiusz Jakubik znany, chociażby z ról w filmach Wojciecha Smarzowskiego, nie tylko gra, ale też tworzy. Wymyśla scenariusze, pisze i reżyseruje sztuki teatralne. Kręci też filmy. Jego pierwszy pełnometrażowy projekt Pt. „Prosta historia o miłości” jest nie tylko ciekawą realizacją, ale też naprawdę udanym przedsięwzięciem. Aktor, reżyser filmowy i teatralny, autor musicali i słuchowisk radiowych. Urodzony w 1969 w Strzelcach Opolskich. W 1992 ukończył PWST we Wrocławiu. Wyreżyserował wiele przedstawień teatralnych, m.in. „Cyrk Monty Pythona”, „Pokolenie Porno” i „Kalinę”. Otrzymał Nagrodę Główną (w konkursie kina niezależnego) za „Prostą historię o miłości” na 35. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
(na podstawie materiałów organizatora festiwalu)
