Miejska szubienica wkrótce zamieni się w mieszkanie. Trwa remont budowli

ale przy jakiej ulicy to juz nie napisali....gdzie to jest w koncu??

to gdzie w koncu konczyl sie owczesny lublin???

Nie mam powodu, by się tam przemieszczać. Ale jak zechcę, to wykurzę ... . Chętnie tamże zamieszkam. W roku akademickim 1977/78 podczas wykładu z teorii nauczania wykładowczyni postawiła problem, na rozwiązanie którego dała trzy minuty i oznajmiła, że osoba, która jako pierwsza poda rozwiązanie jest geniuszem. Aula była w komplecie, studenci z różnych kierunków na wydziale PIP UMCS. Podałem rozwiązanie w ciągu minuty. Dla ludzi z mojego roku nie było to z a s k o c z e n i e m, bo pamiętali co zrobiłem z porównaniem metod badania twardości metali (na pierwszym roku w ramach kolokwium udowodniłem analitycznie porównywalność dwóch metod twardości- nauczyciel był tym faktem zdumiony i dzięki temu zostałem zwolniony z egzaminu na trzecim roku studiów - nikt na świecie nie podał takiego dowodu - znany był dowód oparty o porównanie kątów). Pozostałym studentom z innych kierunków opadły szczęki. Rzeka, dwa naczynia 9l i 4l. Odmierzyć 6l. Z pełnego 9l dwa odlewy po 4l i zostaje w nim1litr, który wlewamy do opróżnionego 4l. W naczyniu 4l jest 1l. Z pełnego 9l wylewamy 3l do pustego 4l i mamy 6l w niepełnym 9l. Niech więc nikogo nie dziwi fakt, że jestem jednym z największych ludzi w całej historii ludzkości. Zrozumiano!!!! Wyprzedziłem wszystkich geniuszy świata, nie stopniem trudności rozwiązań, lecz kalibrem sensacyjnośći i prostotą rozwiazań - nikt oprócz mnie tego nie dokonał. Wiles na pewno nie udowodnił WTF. Za brednie stanowiące rzekomy dowód WTF Wiles otrzymał z rąk Króla Norwegii Medal Abela czyli Nagrodę Nobla - na wniosek przestępcy. Pod koniec XX wieku spotkałem wykładowczynię w autobusie. Jechała na wydział PIP UMCS. Powiedziałem jej, że to zadanie znalazłem niedawno w polskiej książce z roku 1969. Odpowiedziała, że nie jest to możliwe, gdyż wówczas podczas wykładu podała problem ze źródła obcego. Dodała, że absolutnie tego nie udowodnię, bo musiałem się pomylić. Oto dowód. Józef Kozielecki: Rozwiązywanie problemów, PAŃSTWOWE ZAKŁADY WYDAWNICTW SZKOLNYCH, Warszawa 1969, s. 55-57. Google: lwgula

Póki co, musiałem usunąć stamtąd wszelkie duchy, zjawy różnej maści. Niech właściciel spokojnie dokończy remont. Nie wie, że czyni to na moją rzecz. Ale finansowo nie straci. Aaron Navarro von Feldsteinhoff

Cofane jest niezły. A jeszcze kilka miesięcy temu był zwykłym żołnierzem. Jest w rodzinie.

Budynek był świadkiem zła. Nie należy tam mieszkać. Zamieszkanie tam doprowadzi właściciela do obłędu.

Wstyd dla korektora: w tedy!

Zmarły ma niekiedy prawo do pożegnania się z bliskimi. Wtedy daje tego dowód, który jest niepopdważalny dla świadków tego zdarzenia. Skazani przyjdą do właściciela. Do mnie nie przyjdą. Mnie będzie wolno tam zamieszkać. Właściciel obecny będzie musiał sprzedać mi ten dom.

nie no teraz to złamaliście mi serce... od dziecka chciałam zamieszkać w domku kata... mówiłam mamie, że kiedyś będzie mój :(((

Nie martw się dziecinko. Zamieszkacie gdzie indziej po tym, jak się przekonacie, że tam nie ma dla was miejsca.

Albo się dogadamy. Przegonię wszelkiej maści dusze i duszyczki i zamieszkamy tu wspólnie.

wiem sporo co kryje sie pod podloga w domku kata widzialem na wlasne oczy. to jest cmentarzysko.nikt nie powiniwn tam mieszkac.odkujcie posadzke wylana tam okolo 12 lat temu. a zobaczycie.ten budynek powinien byc miejscem zwiedzania

Ul. Długosza

Szkoda, że nic nie ma o tym, że kat, z tytułu uciążliwej pracy, miał koncesję na prowadzenie domu publicznego. A więc - zamiast prywatnego domu - w ponurym miejscu, gdzie mogą straszyć duchy ofiar, może przeznaczyć obiekt na cele, które częściowo świadczył przed wiekami. Tylko - kto będzie pobierał taksę z nierządu? - może wesprzeć szkolną stołówkę w sąsiedztwie i fundować dzieciom obiady?

Tam, gdzie jest Domek Kata to chyba była Wieniawa. Wieniawa została włączona do Lublina dopiero w 1916r. wart na ten temat poczytać choćby w wikipedii...