Lubartów: Awantura o pomnik, przewodniczący zwyzywał radnych

To może pomnik Psa Przejechanego Corsą.

"banda tchórzy" no to ich zwyzywał aż im w pięty poszło... Powinien jeszcze dodać parę siarczystych inwektyw np. "niech was śnieg przysypie", "i donder świśnie" itp to by dostał z 5 lat za tak obraźliwe wyzwiska...! Opozycja rzuca się się jak pijana wiewiórka, zgodnie z zasadą "kto nie z nami ten przeciwko nam.." Mam nadzieję, że kończą się czasy wesołej niczym nieskrępowanej swawoli pomnikowej w publicznych miejscach i za publiczne pieniądze bez konsultacji społecznej. 

Panie przewodniczący- więcej pokory.

Jak to jest możliwe, że Pan Kulesza szefuje lubartowskim AK-owcom. Panie redaktorze prosze sprawdzić czy tekie samo zanie na temat żołnierzy AK miał Pan Kulesza 30-40 lat temu i w jakich "organizacjach" wówczas działał. Pańskie śledztwo wstrząśnie środowiskiem. 

Ale bałagan u tych Sanguszków!

Jaka szkoda, że powstawianiu pomnika towarzyszy taka atmosfera. Lubartow został wyzwolony siłami miejscowego AK. To byli mieszkancy tego miasta. Nie musieli więc znikąd przychodzić , jak piszą niektórzy. I to wlaśnie było takie niezwykłe. Nie wiem , czy jakieś inne miasto zostało wyzwolone w taki sposób.Raczej nie. To co stało sie później, było wielką tragedią.Ale to oni dali przykład patriotyzmu, męstwa, odpowiedzialności. Byli odpowiednio wyszkoleni i przygotowani do takiej akcji.Przez wiele lat nie można było o tym mówić. A dziś ? Zastanówmy sie jak to wygląda. Na pewno nie po to chwycili wtedy za broń, żeby teraz, przy okazji budowy pomnika dochodziło do takich kłótni. Po prostu nie wypada.Ja akurat nigdy nie byłam w żadnej organizacji politycznej, a widzę to właśnie tak.Nie rozmieniajmy na drobne ich wysiłku, determinacji. Walczyli o swoje miasto, domy , o swoje rodziny, o tem mały kawałek Polski. Czy w ten sposób chcemy uczcić ich czyn?Czy lubartowska młodzież wie, że przed siedemdziesięciu laty , taka sama młodzież broniła miasta ? Przecież w pewnym sensie są ich spadkobiercami .Nie ma znaczenia skąd przybyli oni , czy ich rodzice. Skupmy się na tym co ważne, co istotne. W przeciwnym razie znowu nasze miasto znowu zagości na łamach gazet, w takim sensie, w jakim raczej nie chcemy.