Stefan Darda: Jak straszyć w sposób niezwyczajny

Świetna literatura! Cóż można więcej dodać. Nie sądzę, by ktokolwiek mógł być po lekturze rozczarowany. Pozdrowienia dla Autora!

Przez tą książkę chodzilem niewyspany do pracy. Rzeczywiście wciągnęła mnie.

Panie Stefanie, czekam z niecierpliwością na następną powieść.

Książka godna polecenia. Sam autor to bardzo sympatyczny człowiek. Pochwalę się nieskromnie, że miałam przyjemność wypić kawę w Jego towarzystwie i miło to wspominam. Pozdrowienia z kwartalnika QFANT

Ok. udało się Panu mnie zainteresować. Kupuję A tak poza tym to świetny portret. Pozdrawiam!

Świetna książka! Pozdrowienia dla Stefana

Dom na wyrębach, to książka niesamowicie wciągająca. Nie spotkałem, do tej pory osoby której by się nie podobała. Oczywiście znajdą się zawsze jacyś przeciwnicy gatunku, ale ich nie liczmy bo ich nic nie przekona, tak samo jak mnie nikt nie przekona nawet do najlepszego dzieła z kanonu romantyczno-obyczajo-melodramatycznego. Drarda zaskoczył mnie niesamowicie. Spodziewałem się przeciętnego debiutanta, a okazało się że przez sześć godzin nie mogłem się oderwać od lektury. Z głodu bym padł, jakby była trzy razy grubsza, bo pamiętam sam siedziałem wtedy w dom Czekam z niecierpliwością na kolejne książki tego autora. Panie Darda, pisz Pan szybciej.

Własnie skończylem czytać "Dom na Wyrębach". Super! A teraz idę spać.

Właśnie skończyłam czytać powieść Stefana Dardy i mam mieszane uczucia ,właściwie powieść jest na tyle ciekawą ,że warto ja przeczytać jednak porównywanie Dardy do Kinga jest nie na miejscu tak jak porównywanie Kinga do Dardy. To nie tylko dwóch różnych pisarzy ,ale zupełnie inne sposoby i style pisania nie mające żadnego podobieństwa do siebie ,a nawet obaj piszą w innych gatunkach -trzeba wyjaśnić ,że (jeśli ktoś czytał Kinga to wie o co chodzi) King jako pisarz w swoich powieściach potyka sie o szczegóły a Darda sie ich czepia -King buduje postacie psychologicznie a Darda fizycznie -King buduje swoje powieści od głębokich fundamentów ponad komin ,a Darda jedynie porusza się wewnątrz -pod dachem i nad fundamentami -myślę ,że jako czytelniczka i ktoś kto wydał pieniądze na powieść S.Dardy mam prawo nawet mocno wyrazić swoje niezadowolenie z tej książki -mysle też ,że Darda poszedł bardzo na skróty tworząc tak płytką treść -nie jestem pisarką ,ale sądzę ,że można z tego materiału dopiero zrobić powieść i mając tyle czasu na jej napisanie ile miał Darda powinna ona wyglądać zdecydowanie inaczej ,ale dobrze ,że Darda jest polskim pisarzem ,który nie boi się siegac do tego typu literatury bo uważam ,że powinniśmy stawiać na polskich pisarzy - wolę przeczytać jedna książke Stefana Dardy ,który jako debiutant ma niezłe zadatki na pisanie horrorów (powinien bardzierj skupić się na tym jak King buduje powieści) i pobierając nad tym studia podejrzewam ,że rozwinie lepiej swój kunszt niżeli czytać trzy książki Marcina Świetlickiego ,który jest dnem jeśli chodzi o pisanie powieści i nie ma on zielonego pojęcia o pisaniu ich ,a jedynie ma talent do żmudnego powielania tego samego. Oceniam powieść Dardy na trzy z plusem (Świetlickiego poniżej i to grubo zera) dlatego ,że ciężko mnie przynudzał chwilami zbędnymi opisami -nie mam pojęcia też dlaczego Darda tak wychwala w przedmowie portal sukcesu ,gdzie raczej jest to jarmark dla idiotów przepychajacych się złośliwie i wychwalających swój produkt ponad inne-żaden to portal poetycki i żadna tam poezja dla mnie osobiście to portal ,gdzie bluzga sie drugiego za to ,że widzi sie kogoś lepszego od siebie w uprawianiu "poezji" natomiast krytyke oceniam niżej od szamba. Na miejscu Dardy nie przyznawałabym sie ,że wogle tam cokolwiek publikował bo to obciach -może kiedyś to był jakiś portal dla poetów ,ale dziś to zbiornik na szambo.

Przeczytałem (a dokładnie wysłuchałem - świetny Wiktor Zborowski) Słoneczną Dolinę i Starzysnę. Kończę Dom na Wyrębach. To jest ŚWIETNE!!!! Chociaż w Domu na Wyrębach jest pare dłużyzn (wybaczam, bo to pierwsza książka autora). Mimo to GORĄCO POLECAM. Ciekawym zabiegiem w Starzyźnie jest minimalne przemieszanie chronologii. Ma się wrażenie, że autor pominał jakiś fakt, ale już parę chwil dalej wyjaśnia się o co chodzi... Z poczatku mnie to denerwowało, ale kiedy "załapałem" w czym rzecz - uważam, że to fajny pomysł.