Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Izabella Sierakowska i Adam Wasilewski: w niedzielę jedno z nich przegra wszystko. Telewizyjne reklamówki, billboardy, wywiady, spotkania z wyborcami, praca ludzi, którzy rozwieszali plakaty i godziny spędzone w sztabie na opracowywaniu wyborczych strategii - to wszystko pójdzie na marne. Ale w niedzielę Izabella Sierakowska albo Adam Wasilewski zostanie na cztery lata prezydentem Lublina
Na Izabellę Sierakowską głosowali i zatwardziali miłośnicy PRL, i głęboko wierzący ludzie.
Miałaby szanse być prezydentem wszystkich lublinian. Jednak jej największym problemem jest przeszłość, która dogania ją i w tych wyborach, kąsając po łydkach
Kilka dni temu do redakcji trafił e-mail podpisany przez dawnego ucznia Sierakowskiej, mieszkającego teraz w Stanach Zjednoczonych. Autor ze szczegółami opisał ile kosztował go udział w manifestacji patriotycznej 3 maja 1982 roku. Pałowanie, areszt, grzywna. Na koniec Sierakowska, wówczas nauczycielka języka rosyjskiego w Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w Lublinie, miała wnioskować o skreślenie go z listy uczniów. - Wybroniła mnie ówczesna dyrektor szkoły - kończy autor listu.
To jakaś bzdura
Tej historii nie potwierdza ani dyrektor, ani protokół z rady pedagogicznej. - Nie przypominam sobie takiej sprawy, a na pewno bym pamiętała, bo takie zdarzenia są ważne w życiu szkoły - mówi emerytowana dyrektor Alicja Grączewska. Protokół z rady pedagogicznej z 8 maja 1982 roku przejrzał obecny dyrektor Staszica Stanisław Stoń: Nie ma ani słowa o usuwaniu kogokolwiek ze szkoły.
- To jakaś bzdura. Moi przeciwnicy jak już nie mają czego wywlec, to wymyślają takie rzeczy - denerwuje się kandydatka na prezydenta Lublina. I w tym rzecz. Sierakowskiej niewielu odmawia osobistej uczciwości, za to cały czas zbiera gromy za Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą i Polską Rzeczpospolitą Ludową.
Kilka dni temu do redakcji trafił e-mail podpisany przez dawnego ucznia Sierakowskiej, mieszkającego teraz w Stanach Zjednoczonych. Autor ze szczegółami opisał ile kosztował go udział w manifestacji patriotycznej 3 maja 1982 roku. Pałowanie, areszt, grzywna. Na koniec Sierakowska, wówczas nauczycielka języka rosyjskiego w Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w Lublinie, miała wnioskować o skreślenie go z listy uczniów. - Wybroniła mnie ówczesna dyrektor szkoły - kończy autor listu.
To jakaś bzdura
Tej historii nie potwierdza ani dyrektor, ani protokół z rady pedagogicznej. - Nie przypominam sobie takiej sprawy, a na pewno bym pamiętała, bo takie zdarzenia są ważne w życiu szkoły - mówi emerytowana dyrektor Alicja Grączewska. Protokół z rady pedagogicznej z 8 maja 1982 roku przejrzał obecny dyrektor Staszica Stanisław Stoń: Nie ma ani słowa o usuwaniu kogokolwiek ze szkoły.
- To jakaś bzdura. Moi przeciwnicy jak już nie mają czego wywlec, to wymyślają takie rzeczy - denerwuje się kandydatka na prezydenta Lublina. I w tym rzecz. Sierakowskiej niewielu odmawia osobistej uczciwości, za to cały czas zbiera gromy za Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą i Polską Rzeczpospolitą Ludową.
Nie chcę pyskówek
- Wstąpiła do PZPR w 1980 roku, kiedy rodziła się Solidarność i tysiące osób oddawały partyjne legitymacje - mówi Janusz Palikot lider lubelskiej Platformy Obywatelskiej, która walczy z lewicą o fotel prezydenta Lublina.
Przypominanie partyjnej przeszłości to pomysł ekipy Adama Wasilewskiego, kandydata PO na drugą turę wyborów. Sierakowska prezentowana jest jako uosobienie PRL. Tak mówili odwiedzający w ostatnich dniach Lublin liderzy Platformy: Donald Tusk i Bronisław Komorowski.
Palikot stwierdził nawet, że miejsce kandydatki lewicy jest w Kozłówce, w muzeum socjalizmu.
- Liczyłam na merytoryczną dyskusję z PO. Myślałam, że PO mówiąc dużo o kulturze politycznej potrafi zachować się elegancko. Poseł Palikot niech pamięta, że to nie walka o fabrykę wódki (Palikot działał w branży alkoholowej - red.) tylko o rozwój miasta. Więcej żadnych oświadczeń PO nie będę komentować, nie chcę pyskówek - kontrowała Sierakowska.
Popularność
Izabella Sierakowska (rocznik 1946) była w PZPR do wyprowadzenia sztandaru w 1990 roku.
Później należała do SdRP, Sojuszu Lewicy Demokratycznej, teraz działa w Socjaldemokracji Polskiej. Ma na koncie takie wpadki jak stwierdzenie, że "PRL to okres bezprzykładnego w dziejach narodu rozwoju gospodarczego i kulturalnego”, czy wypowiedź z 1995 roku, że Polska nie odzyskała niepodległości w 1989 roku ("Dzisiaj bym czegoś takiego nie powiedziała” przyznała Gazecie Wyborczej).
Jednak przeciętnym mieszkańcom regionu takie stwierdzenia nie przeszkadzają. Lubią Sierakowską za otwartość i zainteresowanie ich sprawami. Nie bez znaczenia jest to, że dobrze radzi sobie w polityce zdominowanej przez mężczyzn. Sierakowska zasiadała w Sejmie od 1989 roku przez 16 lat.
Przepadła dopiero w ubiegłorocznych wyborach. W wyborach parlamentarnych 2001 roku dostała 66 tys. głosów - absolutny rekord na Lubelszczyźnie. Drugie miejsce zajął Zdzisław Podkański (PSL) z 24 tys. głosów. Choć popularna, nigdy nie zajmowała eksponowanych miejsc w administracji rządowej. Może i dlatego, że była w ostrym konflikcie z wpływowym baronem SLD Grzegorzem Kurczukiem.
Sierakowska zjednywała sympatię nie tylko ludzi z nostalgią wspominających PRL. Kilka lat temu ze zdziwieniem usłyszałem, że na działaczkę SLD głosowała głęboko wierząca znajoma, udzielająca się w organizacjach katolickich. - Znam ją, to porządna kobieta - tłumaczyła.
Lojalna
Kandydatka ma opinię przeciwniczki Kościoła (tygodnik Wprost podkpiwał, że w 1999 roku przywitała papieża "Dzień dobry”). Sierakowska m. in. namawiała do złagodzenia ustawy aborcyjnej. Ale sama potrafiła wymienić Jana Pawła II wśród autorytetów, a podczas obecnej kampanii wyborczej obiecała, że jako prezydent będzie współpracować z duchownymi w sprawie patologii gnębiących szkoły.
Dobrze mówi o niej wielu byłych uczniów: Oczywiście miała lewicowe poglądy, to nas raziło, ale z nią mogliśmy przynajmniej dyskutować - podkreśla jeden z nich. Sierakowska jest lojalna. Broni partyjnego kolegi z Lublina Krzysztofa Szydłowskiego, który oskarżony jest o próbę korupcji strażników miejskich.
Nie system, tylko ludzie
O swoim życiu osobistym mówi dziennikarzom tyle, ile uzna za stosowne. Ma męża, który jest prezesem Faelbudu SA, syna i córkę oraz dwóch wnuków. Ukończyła Wydział Filologii Rosyjskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie. Lubi podróże. Nie opuszcza premier teatralnych.
A co z nostalgią za PRL? Izabella Sierakowska konsekwentnie tłumaczy: Nie broniłam systemu, tylko ludzi i ich dokonań z tamtych czasów.
- Wstąpiła do PZPR w 1980 roku, kiedy rodziła się Solidarność i tysiące osób oddawały partyjne legitymacje - mówi Janusz Palikot lider lubelskiej Platformy Obywatelskiej, która walczy z lewicą o fotel prezydenta Lublina.
Przypominanie partyjnej przeszłości to pomysł ekipy Adama Wasilewskiego, kandydata PO na drugą turę wyborów. Sierakowska prezentowana jest jako uosobienie PRL. Tak mówili odwiedzający w ostatnich dniach Lublin liderzy Platformy: Donald Tusk i Bronisław Komorowski.
Palikot stwierdził nawet, że miejsce kandydatki lewicy jest w Kozłówce, w muzeum socjalizmu.
- Liczyłam na merytoryczną dyskusję z PO. Myślałam, że PO mówiąc dużo o kulturze politycznej potrafi zachować się elegancko. Poseł Palikot niech pamięta, że to nie walka o fabrykę wódki (Palikot działał w branży alkoholowej - red.) tylko o rozwój miasta. Więcej żadnych oświadczeń PO nie będę komentować, nie chcę pyskówek - kontrowała Sierakowska.
Popularność
Izabella Sierakowska (rocznik 1946) była w PZPR do wyprowadzenia sztandaru w 1990 roku.
Później należała do SdRP, Sojuszu Lewicy Demokratycznej, teraz działa w Socjaldemokracji Polskiej. Ma na koncie takie wpadki jak stwierdzenie, że "PRL to okres bezprzykładnego w dziejach narodu rozwoju gospodarczego i kulturalnego”, czy wypowiedź z 1995 roku, że Polska nie odzyskała niepodległości w 1989 roku ("Dzisiaj bym czegoś takiego nie powiedziała” przyznała Gazecie Wyborczej).
Jednak przeciętnym mieszkańcom regionu takie stwierdzenia nie przeszkadzają. Lubią Sierakowską za otwartość i zainteresowanie ich sprawami. Nie bez znaczenia jest to, że dobrze radzi sobie w polityce zdominowanej przez mężczyzn. Sierakowska zasiadała w Sejmie od 1989 roku przez 16 lat.
Przepadła dopiero w ubiegłorocznych wyborach. W wyborach parlamentarnych 2001 roku dostała 66 tys. głosów - absolutny rekord na Lubelszczyźnie. Drugie miejsce zajął Zdzisław Podkański (PSL) z 24 tys. głosów. Choć popularna, nigdy nie zajmowała eksponowanych miejsc w administracji rządowej. Może i dlatego, że była w ostrym konflikcie z wpływowym baronem SLD Grzegorzem Kurczukiem.
Sierakowska zjednywała sympatię nie tylko ludzi z nostalgią wspominających PRL. Kilka lat temu ze zdziwieniem usłyszałem, że na działaczkę SLD głosowała głęboko wierząca znajoma, udzielająca się w organizacjach katolickich. - Znam ją, to porządna kobieta - tłumaczyła.
Lojalna
Kandydatka ma opinię przeciwniczki Kościoła (tygodnik Wprost podkpiwał, że w 1999 roku przywitała papieża "Dzień dobry”). Sierakowska m. in. namawiała do złagodzenia ustawy aborcyjnej. Ale sama potrafiła wymienić Jana Pawła II wśród autorytetów, a podczas obecnej kampanii wyborczej obiecała, że jako prezydent będzie współpracować z duchownymi w sprawie patologii gnębiących szkoły.
Dobrze mówi o niej wielu byłych uczniów: Oczywiście miała lewicowe poglądy, to nas raziło, ale z nią mogliśmy przynajmniej dyskutować - podkreśla jeden z nich. Sierakowska jest lojalna. Broni partyjnego kolegi z Lublina Krzysztofa Szydłowskiego, który oskarżony jest o próbę korupcji strażników miejskich.
Nie system, tylko ludzie
O swoim życiu osobistym mówi dziennikarzom tyle, ile uzna za stosowne. Ma męża, który jest prezesem Faelbudu SA, syna i córkę oraz dwóch wnuków. Ukończyła Wydział Filologii Rosyjskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie. Lubi podróże. Nie opuszcza premier teatralnych.
A co z nostalgią za PRL? Izabella Sierakowska konsekwentnie tłumaczy: Nie broniłam systemu, tylko ludzi i ich dokonań z tamtych czasów.
Adam Wasilewski urodził się 57 lat temu w Szczebrzeszynie. Jak sam mówi, dzieciństwo spędził wśród trzcin i chrząszczy.
- Dosłownie wśród trzcin, ponieważ Wieprz był dla nas miejscem zabaw w lecie i w zimie, gdy na łąkach powstawały naturalne lodowiska - wspomina Wasilewski. - Wtedy zaczęła się moja fascynacja wodą: zostałem ratownikiem i żeglarzem, a do tej pory bardzo lubię pływać.
Muzyk przywódca
Doświadczenie przywódcze Wasilewski zdobywał już w szkole. W podstawówce był szefem samorządu uczniowskiego, w Technikum Elektrycznym w Zamościu pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego samorządu.
Wspominając czasy szkolne kandydat na prezydenta wraca przede wszystkim do swoich fascynacji muzycznych. - Szare podobno lata sześćdziesiąte były dla mnie kolorowe - mówi. - Miałem pewną wiedzę i umiejętności wyniesione z ogniska muzycznego, w którym uczyłem się gry na akordeonie i gitarze. Razem z kolegami założyłem zespół. Oczywiście graliśmy big-beat - podkreśla z dumą.
Szkoła średnia to dla Wasilewskiego także okres zainteresowania możliwościami nowoczesnej techniki. - Komputery zwyciężyły nad poezją - wyjaśnia. - I tak stałem się studentem Wydziału Elektroniki na Politechnice Warszawskiej.
Wpadka
Na studiach Wasilewski zainteresował się dziennikarstwem. - Pracowałem w radiu akademickim, gdzie razem z kolegą prowadziliśmy audycję o piosence literackiej - tłumaczy. - Byłem też członkiem warszawskiego Klubu Dziennikarzy Studenckich, razem z takimi sławami jak Magda Umer czy Joanna Siedlecka.
W 1971 r. Wasilewski trafia na praktykę prasową do Kuriera Lubelskiego. - Pamiętam, jak miałem zrobić wywiad z komornikiem. Ale zamiast o nim, napisałem tekst o człowieku, który - wedle komornika - miał nie płacić alimentów. Później okazało się, że jednak płacił. A w gazecie musiało się ukazać sprostowanie.
Po studiach Wasilewski został w Warszawie, gdzie jako stypendysta naukowy PAN prowadził badania na temat techniki ultradźwiękowej w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki. Tam uzyskał stopień doktora nauk technicznych w zakresie akustyki.
Muzyk przywódca
Doświadczenie przywódcze Wasilewski zdobywał już w szkole. W podstawówce był szefem samorządu uczniowskiego, w Technikum Elektrycznym w Zamościu pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego samorządu.
Wspominając czasy szkolne kandydat na prezydenta wraca przede wszystkim do swoich fascynacji muzycznych. - Szare podobno lata sześćdziesiąte były dla mnie kolorowe - mówi. - Miałem pewną wiedzę i umiejętności wyniesione z ogniska muzycznego, w którym uczyłem się gry na akordeonie i gitarze. Razem z kolegami założyłem zespół. Oczywiście graliśmy big-beat - podkreśla z dumą.
Szkoła średnia to dla Wasilewskiego także okres zainteresowania możliwościami nowoczesnej techniki. - Komputery zwyciężyły nad poezją - wyjaśnia. - I tak stałem się studentem Wydziału Elektroniki na Politechnice Warszawskiej.
Wpadka
Na studiach Wasilewski zainteresował się dziennikarstwem. - Pracowałem w radiu akademickim, gdzie razem z kolegą prowadziliśmy audycję o piosence literackiej - tłumaczy. - Byłem też członkiem warszawskiego Klubu Dziennikarzy Studenckich, razem z takimi sławami jak Magda Umer czy Joanna Siedlecka.
W 1971 r. Wasilewski trafia na praktykę prasową do Kuriera Lubelskiego. - Pamiętam, jak miałem zrobić wywiad z komornikiem. Ale zamiast o nim, napisałem tekst o człowieku, który - wedle komornika - miał nie płacić alimentów. Później okazało się, że jednak płacił. A w gazecie musiało się ukazać sprostowanie.
Po studiach Wasilewski został w Warszawie, gdzie jako stypendysta naukowy PAN prowadził badania na temat techniki ultradźwiękowej w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki. Tam uzyskał stopień doktora nauk technicznych w zakresie akustyki.
Ślub po weselu
Także wtedy poznał swoją przyszłą żonę Bożennę. - Byliśmy razem na weselu: jej kuzynka wychodziła za mojego kolegę i... tak się zaczęło. Trzy lata później stanęliśmy na ślubnym kobiercu. Szczęśliwie jesteśmy ze sobą do dziś.
Wasilewscy mają dwoje dzieci. 30-letnia Blanka jest prawnikiem, 25-letni Marek obronił właśnie dyplom ukończenia Politechniki Lubelskiej, gdzie ojciec pracuje od 1980 r.
- Byłem wtedy laborantem, chyba jedynym na uczelni o stopniu doktora - mówi Wasilewski, od 1999 do 2005 prorektor ds. kształcenia PL.
- Bardzo dobrze wspominam naszą współpracę - podkreśla Karol Malinowski, były przewodniczący Samorządu Studentów PL. - Zawsze miał dla nas czas, uważnie nas słuchał i starał się pomóc. Pamiętam, że samorządowcy z innych lubelskich uczelni z zazdrością wypowiadali się o naszym prorektorze.
Tworzenie siatki
Koledzy z pracy mówią, że Wasilewski w pracy jest przede wszystkim konsekwentny. - To dobra metoda - ocenia jego przyjaciel, na co dzień jeden z członków obecnych władz uczelni. - Był prorektorem w trudnym okresie, bo trzeba było wtedy stworzyć nowy regulamin studiów i opracować nowe siatki zajęć. Dla tak dużej uczelni to naprawdę niełatwe. Jemu się udało.
- Zajmowałem się głównie zarządzaniem w zakresie dydaktyki oraz modernizacją programów i systemu nauczania. Planowałem i nadzorowałem remonty obiektów studenckich - wylicza kandydat. - Wtedy byłem chyba bardziej administratorem niż naukowcem.
Teraz Wasilewski pracuje jako starszy wykładowca na Wydziale Inżynierii Budowlanej i Sanitarnej. Wykłada przede wszystkim przedmioty związane z akustyką i jej zastosowaniem w budownictwie. - Prowadził zajęcia nawet teraz, w czasie kampanii - zdradza jedna z pracowniczek dziekanatu na wydziale.
W politykę
- Zawsze interesowała mnie akustyka wnętrz, głównie sal koncertowych i kościołów. Dla jednego z nich, przy ul. Jana Pawła II w Lublinie, wykonałem nawet projekt akustyczny. Badanie tej tematyki miało doprowadzić do pracy habilitacyjnej. Zabrakło czasu...
W połowie lat 90. Wasilewski wstąpił do Partii Konserwatywnej, która przekształciła się potem w Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe. Potem przyszedł czas na PO, której struktury w Lublinie Wasilewski współtworzył.
Z jej ramienia w 2001 r. startował do Senatu. Teraz jest wiceprzewodniczącym lubelskiej Platformy.
- Jestem związany ze środkiem sceny politycznej - podsumowuje kandydat. - W życiu i w polityce obce są mi wszelkie skrajności.Ubolewam i nigdy się nie pogodzę z tym, że odpowiedzial-
ność, uczciwość oraz honor stają się w Polsce pojęciami archaicznymi.
Także wtedy poznał swoją przyszłą żonę Bożennę. - Byliśmy razem na weselu: jej kuzynka wychodziła za mojego kolegę i... tak się zaczęło. Trzy lata później stanęliśmy na ślubnym kobiercu. Szczęśliwie jesteśmy ze sobą do dziś.
Wasilewscy mają dwoje dzieci. 30-letnia Blanka jest prawnikiem, 25-letni Marek obronił właśnie dyplom ukończenia Politechniki Lubelskiej, gdzie ojciec pracuje od 1980 r.
- Byłem wtedy laborantem, chyba jedynym na uczelni o stopniu doktora - mówi Wasilewski, od 1999 do 2005 prorektor ds. kształcenia PL.
- Bardzo dobrze wspominam naszą współpracę - podkreśla Karol Malinowski, były przewodniczący Samorządu Studentów PL. - Zawsze miał dla nas czas, uważnie nas słuchał i starał się pomóc. Pamiętam, że samorządowcy z innych lubelskich uczelni z zazdrością wypowiadali się o naszym prorektorze.
Tworzenie siatki
Koledzy z pracy mówią, że Wasilewski w pracy jest przede wszystkim konsekwentny. - To dobra metoda - ocenia jego przyjaciel, na co dzień jeden z członków obecnych władz uczelni. - Był prorektorem w trudnym okresie, bo trzeba było wtedy stworzyć nowy regulamin studiów i opracować nowe siatki zajęć. Dla tak dużej uczelni to naprawdę niełatwe. Jemu się udało.
- Zajmowałem się głównie zarządzaniem w zakresie dydaktyki oraz modernizacją programów i systemu nauczania. Planowałem i nadzorowałem remonty obiektów studenckich - wylicza kandydat. - Wtedy byłem chyba bardziej administratorem niż naukowcem.
Teraz Wasilewski pracuje jako starszy wykładowca na Wydziale Inżynierii Budowlanej i Sanitarnej. Wykłada przede wszystkim przedmioty związane z akustyką i jej zastosowaniem w budownictwie. - Prowadził zajęcia nawet teraz, w czasie kampanii - zdradza jedna z pracowniczek dziekanatu na wydziale.
W politykę
- Zawsze interesowała mnie akustyka wnętrz, głównie sal koncertowych i kościołów. Dla jednego z nich, przy ul. Jana Pawła II w Lublinie, wykonałem nawet projekt akustyczny. Badanie tej tematyki miało doprowadzić do pracy habilitacyjnej. Zabrakło czasu...
W połowie lat 90. Wasilewski wstąpił do Partii Konserwatywnej, która przekształciła się potem w Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe. Potem przyszedł czas na PO, której struktury w Lublinie Wasilewski współtworzył.
Z jej ramienia w 2001 r. startował do Senatu. Teraz jest wiceprzewodniczącym lubelskiej Platformy.
- Jestem związany ze środkiem sceny politycznej - podsumowuje kandydat. - W życiu i w polityce obce są mi wszelkie skrajności.Ubolewam i nigdy się nie pogodzę z tym, że odpowiedzial-
ność, uczciwość oraz honor stają się w Polsce pojęciami archaicznymi.
![Bogdanka LUK Lublin pożegnała się z halą Globus w wielkim stylu [zdjęcia kibiców]](https://cdn01.dziennikwschodni.pl/media/news/2024/2024-04/ca274eab9c627c1c9e9a5998326626fc_std_crd_292.jpg)
