Najdłuższy lot nad maską samochodu. Rowerzysta zawinił, ale pyta o absurdalny projekt ścieżki

Pan Paweł do dziś pamięta swój najdłuższy lot rowerem nad maską samochodu.

– Jechałem akurat tym fragmentem ścieżki, wzdłuż Żwirki i Wigury w Świdniku, za ekranami dźwiękochłonnymi. Nagle zza gęstego żywopłotu wyjechał samochód. Niestety, na ucieczkę było za późno. Uderzyłem w bok auta i razem z rowerem przeleciałem nad maską, spadając dobry metr za samochodem. Do dziś boli mnie ramię – opowiada pan Paweł. – Na początku oburzyłem się na kierowcę, bo myślałem, że zajechał mi drogę. Ja przecież jechałem po ścieżce rowerowej. Jednak okazało się, że to była moja wina, bo na odcinku 300 metrów 5 razy ścieżka się kończy i zaczyna, ze względu na boczne ulice i wyjazdy z osiedla. To jest kuriozum.

Rzeczywiście, zgodnie z prawem wina była po stronie pana Pawła. Rowerzysta przed znakiem koniec ścieżki rowerowej powinien zsiąść z jednośladu i przeprowadzić go. Powinien tak zrobić jeszcze cztery razy – przez wszystkie pięć osiedlowych uliczek dochodzących z osiedla domków do Żwirki i Wigury.

– Nawet nie dyskutowałem z kierowcą samochodu. Ale zastanowiło mnie, kto tak zaprojektował tę ścieżkę. Taki stan rzeczy może skończyć się tragicznie. W końcu ktoś skręci sobie kark – dodaje.

Kilak lat temu ten droga wojewódzka 822 została gruntownie przebudowana (jako jeden z alternatywnych dojazdów do lotniska w Świdniku).

– Niestety nie mogliśmy „pozaginać” tej ścieżki, ze względu na brak możliwości dokupienia gruntów – mówi Andrzej Gwozda, dyrektor ZDW w Lublinie. – Dlatego ustawiliśmy takie, a nie inne oznakowanie. Jest to uciążliwe dla rowerzystów, ale innego wyjścia nie ma. Z kolei właściciele posesji nie chcą zgodzić się na wycinkę żywopłotów. Wciąż prowadzimy rozmowy w tej sprawie.

Problem mogłyby częściowo rozwiązać progi zwalniające na wysokości linii ogrodzeń narożnych posesji. Lecz w tym względzie ruch należy do miasta Świdnik. Do sprawy wrócimy.