Rodzina z maleńkim dzieckiem boi się, że trafi na bruk

– Mieszkanie należało do mojego ojca, który w grudniu zmarł – mówi 20-letnia Angelika Medak. – Warunki są tutaj fatalne, ale to nasz dom.

Rodzina mieszka w kamienicy przy ul. Zamenhofa 18. To jeden z najbardziej zapuszczonych budynków w Zamościu.

W jednym z lokali mieszka Angelika Medak z 28-letnim mężem i 7-miesięcznym synkiem. Żyją tu od roku na 19 mkw.

Wcześniej "kwaterowali” w innym lokalu na Starym Mieście. Ale tam nie dało się żyć.

– U mojej matki, na 34 metrach żyje 13 osób – skarży się 20-latka. – To nie są warunki dla małego dziecka. Rodzice męża zmarli. On nie ma nic… Dlatego przeprowadziliśmy się do mieszkania mojego ojca. I mamy kłopot.

Mieszkanie na Zamenhofa jest zadłużone (na ok. 7 tys. zł). Medakowie tłumaczą, że tylko dlatego nie mogli się w nim zameldować.

Gdy zmarł ojciec pani Angielki, magistrat nakazał rodzinie oddać klucze. Nie pomogły prośby i tłumaczenia.

– Utrzymujemy się z zasiłku z opieki społecznej (to ponad 242 zł miesięcznie – red.) – tłumaczy pani Angelika. – Mąż pracuje tylko dorywczo. Na budowach. Nie mamy pieniędzy np. na wynajęcie mieszkania. Ale urzędnicy są nieugięci. Nie wiem co będzie… Boję się, że w każdej chwili przyjdzie policja i znajdziemy się na bruku.

Zamościanka jest zrozpaczona. Przyszła poskarżyć się do nas. Czy można im pomóc?

– Znamy tę sytuację i popieramy starania tej rodziny – zapewnia Małgorzata Żołyńska, zastępca dyrektora MCPR w Zamościu. – Będzie w tej sprawie wysłane pismo do magistratu. Sytuacja lokalowa jest w mieście zła… Dlatego trudno powiedzieć jaki będzie finał tej sprawy.

Roman Kozak, dyrektor Wydziału Gospodarki Mieszkaniowej, Ochrony Środowiska i Infrastruktury Komunalnej UM w Zamościu zapewnia, że Medakowie z dnia na dzień na bruku się nie znajdą.

– Nie znam dokładnie sprawy – tłumaczył nam dzisiaj. – Ale zbadam dokumenty. Co dalej? Nie mogę w tej chwili powiedzieć.

DO SPRAWY NA PEWNO WRÓCIMY