Pan Mikołaj był jak detektyw. Wspomnienie Mikołaja Spóza

Jak pożyczam a nie oddaje, to mimo innych zalet, kontrowersyjną postacią się staje.

Miał więcej zalet jak wad, jak każdy śmiertelnik, ale nie sądźmy zmarłego.

Uwazam ze nie mozna nie zapominac , a tym samym popierać zachowan, gdzie duzą czesc swoich 'zasług' postać buduje na delikatnie mówiąc ' pozyczaniu' zbioru i dokonań innych, przedstawianiu je jako swoje, i znów delikatnie mówiąć, olewczemu i zaskakującemu traktowaniu ludzi proszących o zwrot swej własności. Biografia każdego śmiertelnika powinna byc obiektywna i prawdziwa. Na taką też czekam. Ten komentarz nie odnosi sie do Pana Mikołaja.

Bo pan Mikołaj wszystko co pożyczał to oddawał, tak mam rozumieć?

Chyba monografia bedzie na tyle rzetelna i obiektywna, ze poruszy i ten aspekt z zycia Pana Mikołaja i odpowie nam także na te pytanie.

Wielkie dzięki za ten artykuł. Pan Mikołaj był dobrym, ciepłym człowiekiem, wielkim pasjonatem, społecznikiem, człowiekiem zasłużonym dla Puław i patriotą i niewątpliwie zasługuje na dobrą pamięć. Wszyscy ci, którzy próbują z tą pamięcią kombinować coś tak jak we wcześniejszych komentarzach, to niech zaczną uczciwie pisać jasno o co im właściwie chodzi, albo niech zamilkną i przestaną siać żenujący ferment. Jeszcze raz wielkie dzięki o przypomnieniu nieodżałowanego Mikołaja.

Tak, to prawda Pan Mikołaj był kimś wyjątkowym w naszym mieście i należy mu się szacunek. Jestem za tym aby jedna z nowych ulic na Mokradkach została nazwana Jego nazwiskiem i imieniem tylko z prawidłową odmianą nie tak jak nazwano ulicę Kopecia, chociaż przez całe życie jego nazwisko się odmieniało i powinno być Kopcia. A na Mokradkach dlatego, że to była i jest ojcowizna rodziny Spózów, tam żył i działał Pan Mikołaj.

Jeden element z tej biografii z lat 1944-1956 umknął autorowi. Czy czasami ten pan, przez pewien czas, nie był funkcjonariuszem osławionego organu ?