Kraśnik: Konieczna pomoc dla osób z demencją i chorobą Alzheimera

Bardzo słuszna inicjatywa! Sam wiem jak ciężko rodzinie samej poradzić z bliską osoba zmagająca się z taką przypadłością. Ja i moja rodzina poza zmaganiem się z pogarszającym się stanem zdrowia starszej osoby musiała się zmagać z ostracyzmem ze strony otoczenia. Moja Babcia w trakcie choroby robiła różne dziwne dla otoczenia rzeczy, a przez to całą winą za Jej zachowanie obarczano nas, młodych ludzi. Tylko my wiemy jakie piekiełko zgotowali nam "mili" sąsiedzi, którzy nie wierzyli, że do niedawna zdrowa i mądra kobieta może takie rzeczy w domu czy swoim otoczeniu wyprawiać! Dla nas to był dzień powszedni, a dla innych tania sensacja i powód do dokuczania rodzinie chorej osoby. My, którzy przeszliśmy takie piekiełko wiemy, że powinno się także poświęcić sporo czasu na edukowanie naszego społeczeństwa, aby wiedziało, że takie osoby mogą być blisko nich. Trzeba wspierać rodziny zajmujące się takimi osobami, bo to naprawdę niełatwe zadanie. Zapewniam, że bardzo wiele osób oceniających krytycznie rodziny chorych nie dałoby rady, gdyby taki chory był w ich domu! A przecież każdy z nas może niemalże z dnia na dzień zmienić się w osobę z demencją czy z chorobą Alzheimera. Ja i moja rodzina jesteśmy z siebie dumni, że mimo tysiąca nieprzyjemności z różnych stron wytrzymaliśmy i daliśmy możliwość godnego odejścia z tego świata mojej Babci.

Głupoty człeku opowiadasz. Całkiem jakbyście na swojej wsi byli jedyną rodziną mającą wsród swojego bliskiego chorego na Alzheimera. A jest to bardzo częsta choroba wieku starczego i nie nie tylko. Znałam takich, którym szybciej brakowało zrozumienia, śmieszyło zachowanie niektórych w tej chorobie. Wydawało im się, że nigdy ich nie dopadnie, ale z wiekiem i oni wpadali w jej sidła. Juz wiele lat opiekuję sie swoja mamą chora na Alzheimera. Od szesciu lat jest osobą leżąca, ale nigdy nie spotkałam się ze złosliwosciami, szyderstwami ze strony innych. To samo mogę powiedziec o innych przypadkach z mojego niedalekiego sąsiedztwa. Kazdy może liczyc na zrozumienie drugiego. A taki ośrodek nadaje sie tylko dla osób w początkowym stadium.

Od takich przypadłości sa Domy Pomocy Społecznej.

Czytać  ze zrozumieniem, chodzi o dzienny ośrodek, super pomysł i pomoc dla rodzin z chora osobą a Ciebie gosciu zapraszam do DPS  tylko na jedną dobę...

Jak w niektórych dps postępują z takimi osobami pełno jest w internecie. Dzienny ośrodek najbardziej przydatny może byc w przypadku pracujących bliskich, bo mimo wszystko osoby chore na Alzheimera najlepiej czują się w swoim domu, otoczone troskliwą opieką sprawowaną przez bliskie im osoby.

Są rodziny gdzie starszych ludzi oddają do DPS dla wlasnego wygodnictwa ale są  i tacy którzy chcą aby ta schorowana osoba dozyła w godziwych warunkach przy rodzinie i chwała im za to. Taki ośrodek dzienny w Krasniku powinien jak najbardziej powstać, można wtedy pogodzić pracę zawodową z opieką nad osobą chorą. Świetny pomysł. 

Złosliwości , chamstwa , niesamowitej podłości w opiece nad bliskim chorym na Alzheimera doznałam nie ze strony sąsiadów, ale od polskich polityków, dziadków z wiejskiej chatki pod przywództwem ryżego tuskooszusta. Pomimo, ze dobiega końca kadencja nowej władzy, PiSowskiej, wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 2014 roku nie doczekał się realizacji. Tak w tym kraju troszczy sie o ludzi starych schorowanych. Powstanie dziennych ośrodków, dla niektórych będzie pomocne, ale tylko w lekkich demecjach. Wraz z rozwojem choroby będa niewystarczające, a dla bliskiego sprawującego opiekę będzie to praca na dwie a nawet trzy zmiany.

Taki ośrodek jest sposobem na zarabianie na ludziach starych i chorych, wymagających opieki. Ile pobyt w nim będzie kosztował? Zostanie im cos na lekarstwa? A może też przymowani do niego będą osoby od określonego dochodu w górę?

Za darmo na Pewno nie będzie. Tanio też nie będzie. Ale zarobią na starych i chorych, i będzie na darmowe imprezy dla sprawnych.