Piotrowski: Chciałbym, żeby dr Cenckiewicz był pracownikiem KUL

Plugawy kłamca na służbie u Kaczyńskiego a nie naukowiec. Szkoda ze KUL zniżył sie do jego poziomu. Wstyd!

Bardzo się cieszę, że właśnie dzisiaj okazało się, że ten "historyk" tak bardzo się minął z prawdą. Może nie zostanie jednak pracownikiem KUL-u, mojego uniwersytetu.

,, Autor: TW "Leokadia" Filozof W archiwach IPN znalazły się kwity kompromitujące hierarchę kat. Kościoła, najładniej ze wszystkich potrafiącego mówić o moralności... Według oficjalnych biografii 60-letni arcybiskup metropolita lubelski Józef Życiński istnieje dopiero od 1982 r., kiedy to objął swoje pierwsze eksponowane stanowisko prodziekana Wydziału Filozoficznego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Jeśli chodzi o jego wcześniejsze dokonania, to z owych biografii wiadomo w zasadzie jedynie tyle, że się urodził, a w 1972 r. został księdzem po ukończeniu Wyższego Częstochowskiego Seminarium Duchownego z ówczesną siedzibą w Krakowie. Uzupełnienie życiorysu arcybiskupa zawierają archiwa IPN, gdzie zachowały się tzw. zapisy ewidencyjne dokumentujące fakt, że Józef Życiński jeszcze jako ksiądz był w latach 1977 1990 zarejestrowany przez Służbę Bezpieczeństwa jako jej tajny współpracownik o pseudonimie Filozof. Z tychże zapisów wynika ponadto, że zwerbował go do współpracy podpułkownik Alojzy Perliceusz, ówczesny naczelnik Wydziału IV w Częstochowie, a kolejnymi oficerami prowadzącymi ﷓Filozofa byli: kapitan Stanisław Boczek (1978 1984) i porucznik Zbigniew Kalota (od 1984 r.). Najważniejszych kwitów, czyli teczki personalnej i teczki pracy TW nie odnaleziono, bowiem w styczniu 1990 r. (cztery miesiące przed formalnym rozwiązaniem SB) zostały zniszczone. Dlaczego zadbano akurat o utylizację teczek ﷓Filozofa , skoro zachowała się np. dokumentacja abp. Stanisława Wielgusa ﷓Greya czy o. Konrada Hejmy alias ﷓Hejnał i ﷓Dominik ? Niszczono przede wszystkim teczki najbardziej czynnej agentury. Na całkowite zatarcie śladów współpracy i zagwarantowanie bezpieczeństwa wszystkim zabrakło, niestety, czasu. W najgorszej sytuacji są dzisiaj tajni współpracownicy, którzy przed końcem 1989 r. byli z jakichś powodów wyrejestrowani, bowiem ich kompletne akta spoczywały zapomniane w archiwum i prawdopodobnie zostały później przejęte przez IPN żalił się nam onegdaj jeden z szefów Departamentu IV MSW (por. ﷓Kurtyna w dół ﷓FiM 23/2006). Fatalnym dla ﷓Filozofa zbiegiem okoliczności, których istotę za chwilę wyjaśnimy, przetrwały natomiast akta lokalu kontaktowego (lokal wykorzystywany do konspiracyjnych spotkań) SB o kryptonimie ﷓Wanda przy ul. Józefitów 15 w Krakowie, gdzie przyszły arcybiskup konferował z oficerami SB. * * * Po skończeniu seminarium Życiński był przez rok wikariuszem w Wieluniu, skąd trafił następnie do parafii w Gidlach koło Radomska. Interesowaliśmy się nim bardziej niż rutynowo, bo zdecydowanie wyróżniał się talentami na tle swoich rówieśników wspomina w rozmowie z ﷓FiM były oficer SB z Częstochowy. ﷓Esbek Stanisław Boczek nawiedził mnie na mej placówce duszpasterskiej w Gidlach w 1974 r. Zaczął od wyrazów ubolewania, że pracuję w trudnych wiejskich warunkach, podczas gdy powinienem być na studiach twierdził w styczniu 2007 r. abp Życiński w autoryzowanym wywiadzie dla Katolickiej Agencji Informacyjnej. A na czym esbek skończył? Tego już metropolita dziennikarzowi KAI nie zdradził... Nie ujawnił też żadnych okoliczności oraz przebiegu tej niecodziennej wizyty przełożonym. ﷓Powiedzenie wprost byłoby o tyle nietaktowne, że wyglądałoby, iż chcę sobie załatwić studia, powołując się w dodatku na opinię SB przekonywał hierarcha. Podkreślił, że zameldował o spotkaniu z funkcjonariuszem zaprzyjaźnionemu ﷓kierownikowi duchowemu z seminarium, ks. prałatowi Henrykowi Bąbińskiemu , który zdaniem Życińskiego ani chybi powtórzył jego relację ówczesnemu ordynariuszowi częstochowskiemu biskupowi Stefanowi Barele, bowiem ten wezwał po kilku tygodniach młodego wikarego na rozmowę, a następnie... skierował go na studia. Patent był bardzo prosty: z podsłuchu w kurii mieliśmy już wcześniej sygnały, że chcą Życińskiego zrobić naukowcem, co było też i jego marzeniem. Boczek poszedł więc do niego z sugestią, że ﷓firma postara mu się to załatwić, i żeby pamiętał, komu zawdzięcza karierę. Józef o mały włos nie posikał się wówczas ze szczęścia ujawnia kulisy operacyjnej ﷓kuchni SB nasz rozmówca. Czy w tej sytuacji Życiński rzeczywiście mógł coś napomknąć ks. Bąbińskiemu o spotkaniu z funkcjonariuszem? Bąbiński i Bareła już od kilku lat nie żyją, więc można im dzisiaj przypisać wszystko. Z wyjątkiem jednej kwestii: gdyby Życiński poszedł z tym pasztetem tak jak powinien do biskupa, ten kazałby mu sporządzić notatkę, która by trafiła do kurialnego archiwum. On dobrze wie, że nic takiego nie napisał, więc wersja z Bąbińskim jest dla niego najbezpieczniejsza, bo niesprawdzalna zauważa oficer. * * * Z początkiem roku akademickiego 1974/1975 ks. Życiński został ustanowiony przez biskupa prefektem częstochowskiego seminarium duchownego, co umożliwiało mu równoległą pracę nad doktoratem w krakowskim Wydziale Teologicznym (późniejsza Papieska Akademia Teologiczna). Opowiada nam były analityk Wydziału IV SB z Częstochowy: Zapoczątkowane przez Boczka kontakty operacyjne z Życińskim kontynuował naczelnik Perliceusz. Nie wiem, z jakim dokładnie skutkiem, bo nie było mnie przy tych rozmowach, aczkolwiek domyślam się, że mógł też rozgrywać pewne znane nam, kłopotliwe dla Życińskiego wątki obyczajowe. Pułkownik był bardzo skrupulatny w sprawach pozyskań, więc jeśli osobiście zdecydował się na rejestrację TW, to nie mogło być w tym żadnej lipy. Pamiętam, że opracowywałem sporo ﷓doniesień spisanych ze słów agenta o pseudonimie Filozof. Należy raczej wykluczyć, że podpisał zobowiązanie do współpracy. Według obowiązujących wówczas reguł stosowanych wobec ważnych księży, wystarczyło, że duchowny godził się na regularne, dyskretne spotkania i przyjmowanie okazjonalnych upominków. ﷓Nigdy wśród zmieniających się esbeków nikt nie podjął w rozmowie ze mną wątku współpracy i nie sformułował podobnej propozycji. Raz natomiast usiłowano mi wręczyć prezent. Podając paszport na wyjazd do USA, funkcjonariusz, podpułkownik Alojzy Perliceusz, dołączył kolekcję kryształowych kieliszków, tłumacząc, że będzie to prezent dla mych amerykańskich przyjaciół. Odpowiedziałem mu, że kieliszki nie stanowią dla nikogo z mych bliskich artykułu pierwszej potrzeby, i wyraziłem oburzenie. W odpowiedzi usłyszałem: »Nie ma się co oburzać, bo my chcieliśmy tylko przetestować, jak się ksiądz będzie zachowywał« przekonuje abp Życiński. Gdy z końcem czerwca 1978 roku Perliceusz awansował na stanowisko zastępcy Komendanta Wojewódzkiego MO ds. Służby Bezpieczeństwa w Przemyślu, naczelnikiem Wydz

mierny ale wierny - więc do Kulu się nadaje. Tylko.

Brawo Profesor Piotrowski! Zatrudnienie "kontrowersyjnego" historyka przniesie tylko chlubę KUL owi. To jest uniwersytet.Należy się spierać,walczyć,odpowiadać. Cenckiewicz z pewnością byłby chlubą KULu.

Polska to taki dziwny kraj.Trochę wstyd dla KUL...

Oczywiście, że to jest niemozliwe-na KUL-U, gdzie nadal pracuje tylu byłych TW? Wpisy na tym forum tylko świadczy o nienawiści, jaka się kierują poplecznicy Wałęsy. Dlaczego nie podejmą merytorycznej dyskusji? Brawo Prof. Piotrowski za odwagę i odwagi dla dr Cenckiewicza. Te wściekłe ataki tylko potweirdzaja smutną niestety prawdę o agentach wszechobecnych w instytucjach, które powinny kierowac się miłościa bliźniego.

Zobaczcie sobie obsadkę niektórych katedr i życiorysy.... Kiedyś UBecki PAX, dzisiaj tzw Civitas Cristiana. Żal... Smaczku dodaje arcybiskup a szczególnie jego kazania o kaczystowskiej nienawisci itd.. Aż się w żołądku przewraca. Słuchałem Cie ostatnio arcybiskupie, na Bożym Ciele na placu Litewskim. Odniosłem wrażenie że pojmujesz swoich słuchaczy nie jako wiernych których prowadzisz w Duchu Św. do Prawdy ale jako bydlątka które i tak nic nie zrozumieją. Czasem ciężko Ci sie zatrzymać w pogardzie która snujesz a bronisz kłamliwych środowisk... Co ukrywasz? Kiedyś Cie jeden z filozofów określił trafnie, nazwał arcypastuchem, z niego chyba masz najwięcej. Pozdrawiam Cie, Kanclerzu Wielki, Filozofie....