List otwarty ws. pozbawienia przez rząd RP praw nabytych opiekunów osób niepełnosprawnych Zwracamy się z apelem do wszystkich internautów (blogerów, czytelników blogów, a także dziennikarzy i innych, którym los niepełnosprawnych nie jest obojętny) o pomoc wykluczonym opiekunom Osób Niepełnosprawnych (dalej: ON), pomoc w walce z hipokryzją władz, szczególnie w osobie premiera RP Donalda Tuska (przykład w reportażu „Blisko ludzi” pani Agaty Wolnej na stronie telewizji TTV, do którego link poniżej), którego wzywamy do przywrócenia odebranego Nam prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad osobą niepełnosprawną.Kim jest opiekun? O których niepełnosprawnych mowa? Opiekun ON, to zwykle członek rodziny, który z racji miłości do swojego bliskiego nie jest w stanie przejść obojętnie wobec jego cierpienia, bezsilności, zależności, niepełnosprawności. Opiekun ON kierując się więziami rodzinnymi dokonuje świadomego wyboru swojej drogi życiowej, polegającego na rezygnacji z życia zawodowego (często także dużego ograniczenia swojego życia osobistego) w celu sprawowania całodobowej opieki nad niepełnosprawnym. Osoba niepełnosprawna to taka, która posiada orzeczenie Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w stopniu znacznym, z jednoczesnym wskazaniem konieczności stałego lub długotrwałego współudziału opiekuna w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji a także pomocy w zaspokajaniu potrzeb egzystencjalnych, którym sam niepełnosprawny nie może sprostać z racji swoich ograniczeń zdrowotnych.Dotychczasowe regulacje prawne W prawodawstwie polskim każdy z opiekunów ON, który podjął się opieki i spełniał szereg wymogów ustawowych (w tym zakaz podejmowania pracy zarobkowej) mógł liczyć na państwową pomoc w postaci świadczenia pielęgnacyjnego, wypłacanego w bardzo niskiej kwocie, bo zaledwie 520 zł miesięcznie, oraz na opłacenie składek emerytalno-zdrowotnych od tej kwoty świadczenia. Była to skromna pomoc państwa, ale istotna dla bardzo ograniczonego budżetu domowego, stanowiła częściową rekompensatę utraconych dochodów przez opiekuna, który podejmując się opieki musiał pozbawić się źródła utrzymania. Zasadnicza większość opiekunów uzyskała prawo do świadczenia pielęgnacyjnego „na stałe”, co było zgodne z treścią ustawy o świadczeniach rodzinnych.Obietnice przedwyborcze Donalda Tuska wobec opiekunów ON W 2011 r. tuż przed wyborami do parlamentu RP, w trakcie kampanii wyborczej, Donald Tusk, stając twarzą w twarz z Nami opiekunami zapewniał publicznie, że Naszą pracę, wysiłek i poświęcenie państwo docenia i uzna za swojego rodzaju pracę i nie będzie Nas traktować jako świadczeniobiorców (oto dowód: http://ttv.pl/archiw...prawnymi,1.html), zobowiązania zostały złożone. Proszę zwrócić uwagę, iż premier w wypowiedzi określił się jasno mówiąc o opiekunach w liczbie „ponad 170 000″ osób, zatem o wszystkich opiekunach ON, jacy wówczas mieli przyznane to świadczenie, bez podziału.Tuż po wyborach… początek dramatu środowiska opiekunów ON. Początek hipokryzji władzy... Sytuacja Nasza zmieniła się diametralnie z chwilą kiedy PO (w części dzięki Naszym głosom poparcia) wygrało wybory. W 2011 r., tuż po wygranych wyborach, tłumacząc się, iż rząd nie jest wstanie tak szybko przeprowadzić legislacji nowelizacji ustawy o świadczeniach rodzinnych, zaproponowano Nam opiekunom dodatek do świadczenia pielęgnacyjnego w postaci 100 zł miesięcznie, płatny przez 3 miesiące (tzw. rządowy plan pomocowy). Po tych czasie, rząd nadal nie zmienił ustawy o świadczeniach rodzinnych, natomiast stworzył kolejny plan pomocowy (kolejne 100 zł), tym razem dokonując poróżnienia opiekunów. Dla zabezpieczenia się przed opinią publiczną i pewną krytyką, czemu rząd określił dwie grupy opiekunów i tylko wybiórczo wspomaga jedną przypisano Nam opiekunom ON tzw. “dorosłych” takie przywary jak: oszuści, kombinatorzy, naciągacze, dzienni studenci wyszukujący na siłę niepełnosprawnych w swoich rodzinach i bez świadczenia faktycznej opieki wyłudzający świadczenia od państwa (jak wygląda prawda, jak wygląda Nasza opieka, możecie zobaczyć pod kolejnym linkiem http://www.interwenc...ex.html#1316458) pozbawiając Nas pomocy, bez wskazania jakichkolwiek danych, które by miały potwierdzać taki stan rzeczy. Jednocześnie opiekunów niepełnosprawnych tzw. “dzieci” w rządowych projektach uznano za uczciwych przyznając tylko im prawo do dodatku. To potwarz dla wszystkich dotkniętych opiekunów, ubliżenie Naszej godności, pomówienie przez partię PO, nie mająca nic wspólnego z rzeczywistością. Czemu więc tak postąpiono, przypisując Nam bezprawnie takie wymyślone zachowanie? Jak PO podało (przez obsadzonych swoimi partyjnymi członkami ministrów), opiekunowie niepełnosprawnych tzw. “dzieci” stanowili 17 % ogółu wszystkich opiekunów (pozostali opiekunowie, czyli 83 % opiekują się niepełnosprawnymi tzw. “dorosłymi”). PO kierując się spekulacją i dla Nas oczywistym oszustwem i próbą manipulacji opinią publiczną, przeprowadziło chytry plan ataku: uznali, iż łatwiej wspomagać 17% opiekunów (szczególnie, że to ta grupa opiekunów podjęła się manifestacji przed Sejmem i stworzyli rozgłos medialny forsując swoje postulaty) i pławić się w mediach, jak to rząd „dba” o niepełnosprawnych, niż 100% opiekunów, którzy są uczciwi. W 2012 r. stworzono kolejne dwa plany pomocowe, również przyznające dodatki w kwocie po 100 zł miesięcznie, po raz kolejny wykluczając Nas opiekunów (83%) z dodatkowej pomocy. Żeby nie być gołosłownymi muszą Państwo wiedzieć, że w 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny z Poznania wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym oznaczonym P38/12 argumentując, iż stworzony podział przez PO jest niekonstytucyjny, iż PO nie miała i nie ma prawa dzielić opiekunów, różnicować ich, bo nie ma do tego umocowania ustawowego, a w dodatku rządowy plan pomocowy łamał takie zasady jak sprawiedliwość społeczną i zasadę równości wobec prawa (http://www.trybunal....likow.asp?syg=P 38/12) i kierował pomoc bez kryteriów dochodowych do grupy opiekunów, którzy są w lepszej sytuacji materialnej, a pomijał uboższych.Dramat w domach… bez medialnego rozgłosu, wsparcia opozycji, środowisk prawniczych… w pełnym osamotnieniu i bezsilności Prawdziwy dramat nastąpił 01 stycznia 2013 r., kiedy rząd (PO i PSL) z udziałem prezydenta pozbawiło nowelizacją ustawy o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. 2012, poz. 1548) około 99 000 opiekunów ON, których niepełnosprawność powstała po ukończeniu przez nich 18 r. ż. (bądź jeśli się uczyli w szkole
Zgłoś do moderatora
Cytuj
Odpowiedz