Świąteczne dary powieźli rodakom na Wołyniu

DZIAŁANIA NA WOŁYNIU * * W grudniu 1937 na Wołyniu, wbrew opinii wojewody Henryka Józewskiego, rozpoczęto akcję przymusowych konwersji lokalnych społeczności na rzymski katolicyzm, co uzasadniano potrzebą powrotu do polskości osób zruszczonych w epoce zaborów. Pierwszą miejscowością, w której przeprowadzono akcję, były Hrynki, gdzie oddział Korpusu Ochrony Pogranicza, po znieważeniu przez mieszkańców wsi portretów dostojników państwowych, odebrał dokumenty 40 chłopom, zabronił mieszkańcom opuszczania Hrynek po zachodzie słońca i otoczył wieś. Rezultatem końcowym tych działań było przejście z prawosławia na katolicyzm 572 chłopów. Podobnymi metodami "nawrócono" na Wołyniu do 1939 10 tys. osób. Rząd konsekwentnie twierdził, że wszyscy konwertyci dobrowolnie zmienili religię, środowiska ukraińskie i prawosławne utrzymywały natomiast, że większość przechodzących na katolicyzm czyniła to pod wpływem szantażu i przymusu, lub też za sprawą zatargów z lokalnym klerem prawosławnym[59]. Obecnie wiadomo, że KOP, główny wykonawca akcji nawracania, stosował głównie obietnice nadania chłopom ziemi po przejściu na katolicyzm, przekonywał, że ich przodkowie należeli do katolickiej szlachty zagrodowej, stosował również aresztowania i zastraszanie prawosławnych. W akcji nawracania na katolicyzm uczestniczyło czynnie duchowieństwo rzymskokatolickie, bezpośrednio promujące swoją religię wśród ludności oraz systematycznie rozszerzające sieć parafialną, by osoby formalnie nawrócone nie wróciły de facto do prawosławia nie mogąc uczęszczać do kościołów rzymskokatolickich. Niektóre parafie były przy tym zakładane na terenach, gdzie żyły tylko niewielkie grupy katolików, lub nawet nie było żadnych wiernych, zwłaszcza na terenach niezurbanizowanych[60]. Silnymi wiejskimi ośrodkami katolicyzmu na terenie Wołynia były jedynie Huta Stepańska, Wyrka, Zasmyki i Kuty *** Niezrealizowane działania rewindykacyjne i polonizacyjne 23 lutego 1939 w lubelskim Urzędzie Wojewódzkim zorganizowana została kolejna konferencja, w czasie której przedstawiciele rządu, wojska i administracji lokalnej dyskutowali o kierunkach polityki narodowościowej i wyznaniowej. Jerzy Albin de Tramencourt deklarował wówczas konieczność dalszego powiększania polskiego stanu posiadania na Lubelszczyźnie poprzez tworzenie szlachty zagrodowej i program osadniczy, mający rozbijać utrwalone historyczne skupiska Ukraińców. W ostatecznym rozrachunku region lubelski i chełmski miałyby zostać całkowicie oczyszczone z ludności wyznania prawosławnego oraz z ludności silnie identyfikującej się z ukraińskością, koniec akcji zaplanowano na rok 1941. Plany te nie zostały zrealizowane ze względu na wybuch wojny. Podobną akcję przejmowania cerkwi, w tym wypadku greckokatolickich, w miejscowościach, gdzie ponad połowa mieszkańców przeszła na obrządek rzymski, próbowano przeprowadzić w Galicji. Jednak wskutek dużego oporu społecznego akcję wstrzymano. Wiadomo tylko o jednym przypadku takiej akcji - w Kuźminie pod Przemyślem . Pierwsza wzmianka o Kuźminie pochodzi z roku 1497; następna, z roku 1500. Pierwszą prawosławną cerkiew zbudowano w 1526 roku. W 1938 roku wieś była widownią kilkudniowych starć ludności ukraińskiej z Kuźminy i okolic , walczącej o odebraną im cerkiew, z Polakami. Po kilku dniach starć sytuację opanowały oddziały żandarmerii ściągnięte z Dobromila, Sanoka i Przemyśla. Kilkadziesiąt osób, w tym kobiety i dzieci, zostało pobitych, a kilka zakatowano na śmierć. Cerkiew została przez władze polskie zamknięta, a udostępniły ją z powrotem wiernym dopiero okupacyjne władze niemieckie w 1941 roku. *

[media]http://www.youtube.com/watch?v=1mSuhioLYVY&feature=related[/media]

DYMAĆ ORŁA BIAŁEGO ! - [media]http://www.youtube.com/watch?v=ZBpDwDPhQww[/media]

[quote name='Ksiądz też pedał' timestamp='1292538438' post='407040'] [media]http://www.youtube.com/watch?v=wj-PGsrbY4Y[/media]

[quote name='Ksiądz też pedał' timestamp='1293977768' post='415216'] [quote name='Ksiądz też pedał' timestamp='1292538438' post='407040'] [media]http://www.youtube.com/watch?v=wj-PGsrbY4Y[/media] A ja cię śmieciu za popełnienie przestępstwa zgłoszę na policję ( namierzą cię bez problemu) i do admina za szkalowanie ludzi, którym nie udowodniono pedofilii ( Glemp, Kaczyński i inni) i odechce ci się zabawy.

Ruś Kijowska napisał:

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4e/Kievan-rus-1015-1113-%28en%29.png Ruś Kijowska – okres w historii Rusi trwający umownie od 862 do 1240 roku. Rok 862, w którym Ruryk przybył do Nowogrodu Wielkiego, to symboliczna data powstania państwa ruskiego. W 882 roku książę nowogrodzki Oleg Mądry doprowadził do powstania Wielkiego Księstwa Kijowskiego – wczesnofeudalnego państwa we wschodniej Europie ze stolicą w Kijowie, istniejącego do 1169 roku. W 1054 roku Wielkie Księstwo Kijowskie uległo rozbiciu dzielnicowemu, przy czym władcy, którym udało się zawładnąć Kijowem nadal nosili tytuł wielkiego księcia kijowskiego i byli w hierarchii feudalnej postawieni wyżej od pozostałych książąt ruskich. W 1169 przekształcone w Wielkie Księstwo Włodzimierskie ze stolicą we Włodzimierzu nad Klaźmą, które przejęło dominującą rolę Kijowa. W 1240 na skutek najazdu mongolskiego Wielkie Księstwo Włodzimierskie utraciło niezależność polityczną na rzecz Złotej Ordy. Moment ten uważany jest powszechnie za koniec okresu Rusi Kijowskiej. Natomiast Księstwo Kijowskie jako jedna z dzielnic Wielkiego Księstwa Włodzimierskiego przestało istnieć około 1252 roku, kiedy to ostatni faktyczny władca tego księstwa Aleksander Newski, przyjął tytuł wielkiego księcia włodzimierskiego.

Ruś napisał:

Historiografia polska starała się podkreślić swoistą misję cywilizacyjną, jaką miała spełnić kolonizacja Rusi Czerwonej przez ludność napływową. Historiografia rosyjska, ukraińska i radziecka minimalizowały wpływy polskie bądź dostrzegały tylko ujemne strony polskiej ekspansji osadniczej, która rzekomo miała się przyczynić do wyniszczenia gospodarczego Rusi Czerwonej i jej kulturalnego upadku.

Podlasie - ta wielokulturowa kraina jest także "Małą Ojczyzną" zamieszkujących ją Rusinów (tj. Białorusinów, Ukraińców, Rosjan, "tutejszych" i innych, należących do kręgu kultury wschodnich Słowian). Chciałbym w tym wątku powędrować śladami podlaskich Rusinów, którzy zamieszkują tą ziemię już od tysiąca lat. W średniowieczu Podlasie stanowiło wschodnią ścianę Mazowsza i zarazem odgraniczało Mazowsze od Rusi grodzieńskiej i brzeskiej. Położenie Podlasia przy wschodnich granicach Lechitów, czyli Lachów, przemawia za uznaniem, że nazwa Podlasia nie powstała od lasów, jak nazwa Polesia, ale od Lachów, przy granicy których ciągnęło się Podlasie. Było to zatem pod-lasze, wymawiane w gwarze miejscowego ludu, nieznającego brzmienia sz: „podlasie”*. Pierwotnie Podlasie było bezludnym pasem lasów, rozgraniczających Mazowsze z Rusią. Skutkiem wzrostu zaludnienia na Mazowszu i Rusi, Podlasie zaczęto się zasiedlać: od południa i wschodu przybywali do puszcz podlaskich Rusini, a od zachodu Lechici. Dla zabezpieczenia swych zdobyczy terytorialnych książęta ruscy zbudowali IX-XII w. szereg grodów obronnych: nad Bugiem Brześć i Drohiczyn,nad Narwią Suraż, nad Niemnem Grodno, nad rzeką Białą Bielsk a nad Nurcem Brańsk. Przy północnym krańcu Podlasia były siedliska Jaćwingów, którzy w czasach rozbicia dzielnicowego zapuszczali się coraz bardziej na południe. Do tego doszły siejące spustoszenie najazdy Litwinów i Tatarów. Po ustaniu najazdów ludność zaczęła powtórnie zasiedlać ziemię podlaską. O społeczności ruskiej zamieszkującej w tym czasie Brańsk, Suraż, Knyszyn, Bielsk, Wysokie Mazowieckie i Ciechanowiec wspominają latopisy litewskie i ruskie. Prawo do Podlasia rościli Mazowszanie, Krzyżacy, księstwa ruskie, a następnie Litwa, zagarniająca pod swe panowanie ziemie zamieszkałe przez Rusinów. W XIV wieku Kazimierz Wielki zrzekł się Bielska, Drohiczyna i Mielnika na rzecz Kiejstuta. W kolejnym stuleciu Kazimierz Jagiellończyk dopuścił do przyłączenia prawie całego Podlasia do Litwy. Zygmunt I Stary utworzył w Wielkim Księstwie Litewskim województwo Podlaskie, które w 1569 r. sejm lubelski włączył do Korony polskiej. Wówczas herb województwa Podlaskiego utworzono z dwóch herbów Polski i Litwy. Przedstawia on zatem dwie tarcze o polach czerwonych: na jednej orła białego bez korony, a na drugiej pogoń litewską. Pogoń (Pahoń) jest także herbem Białorusi. *(źródło: http://univ.gda.pl)

Ruś Kijowska napisał:

Polska to może jest ale gdzieś nad Wisłą. A tu zawsze o ile oczy mnie nie mylą była, jest i będzie Ruś i Polskie elementy zaborczo nacjonalistyczne trudne do wyplenienia przez niedoskonałe prawo i niesprawiedliwość.

Jak politycy zamierzają skutecznie zwalczać pisowski (a także utajony lewicowy) nacjonalizm w polsce szczególnie na terenach historycznie nie polskich podlegających narodowej administracji i sianie misyjnej propagandy narodowej na tych terenach (polonizacja, polska dla polaków...)? Czy sędziowie nie mają żadnej wyobraźni. I czy może wobec tego to jest prawna legalizacja polskiego nacjonalizmu , i dalsze sianie terroru i zastraszenia wśród ewentualnych mniejszościowych organizacji - pytam się?

[media]http://www.youtube.com/watch?v=wj-PGsrbY4Y[/media] A ja cię śmieciu za popełnienie przestępstwa zgłoszę na policję ( namierzą cię bez problemu) i do admina za szkalowanie ludzi, którym nie udowodniono pedofilii ( Glemp, Kaczyński i inni) i odechce ci się zabawy. [media]http://www.youtube.com/watch?v=akNs5JOhPVU&feature=related[/media] Osobowość autorytarna Z Wikipedii, wolnej encyklopedii (Przekierowano z Autorytaryzm (psychologia)) Skocz do: nawigacji, szukaj http://pl.wikipedia.org/wiki/Autorytaryzm_%28psychologia%29 Autorytarne zaburzenie osobowości (osobowość autorytarna, autorytaryzm) – rodzaj patologii osobowości, w którym jednostka wykazuje silne predyspozycje do akceptowania i podzielania antydemokratycznych przekonań, uwidaczniających się w konserwatywnych poglądach i postawach, a także w postrzeganiu świata przez pryzmat stereotypów i schematycznego "sztywnego" rozumowania. Dla osobowości autorytarnej charakterystyczna jest rezygnacja z własnej oceny zjawisk i podpieranie się autorytetem znanej osoby dla wyjaśnienia swoich poglądów i działania. Badania nad osobowością prowadził Theodor Adorno, który stworzył dla jej badania skalę F (od faszyzm). Jako cecha osobowości autorytaryzm charakteryzuje się respektem dla władzy, tendencją do idealizowania obrazu własnej grupy społecznej i karania osób naruszających obowiązujące normy, stereotypizacją postrzegania relacji społecznych i członków innych grup. Spis treści * 1 Komponenty autorytaryzmu * 2 Czynniki społeczne i demograficzne związanie z autorytaryzmem * 3 Przyczyny zaburzenia (podejście psychodynamiczne) * 4 Zobacz też * 5 Źródła Komponenty autorytaryzmu * konwencjonalizm – bezkrytyczne, sztywne przywiązanie do tradycyjnych norm, konserwatyzm obyczajowy, niskie wyniki na skali otwartości na świat, * autorytarne podporządkowanie – bezkrytyczny stosunek do wyidealizowanego autorytetu własnej grupy, silna potrzeba hierarchiczności: poddańcza uległość wobec silniejszego przy jednoczesnym znieważaniu "słabszych" (zob. osobowość sadomasochistyczna). * autorytarna agresja – przejawianie postaw antyspołecznych i zachowań agresywnych względem wybranych grup społecznych, osób łamiących konwencje, indywidualistów, * antyintracepcja – niechęć do wnikania we własne wnętrze, rozumienia własnych potrzeb psychicznych oraz potrzeb psychicznych innych ludzi, ucieczka od refleksji dot. pragnień, potrzeb, uczuć; * przesądność i stereotypowość – skłonność do myślenia w sztywnych kategoriach, tendencja do przypisywania odpowiedzialności czynnikom zewnętrznym, siłom nadprzyrodzonym, mistycznym ("kara Boża"); schematyczności myślenia towarzyszy wysoki poziom antyspołecznych uprzedzeń względem wielu grup społecznych, * potępianie słabości – wiara w siłę i bycie twardym – relacje społeczne postrzegane w kategoriach dominacji – uległości; osoba autorytarna identyfikuje się przy tym z postaciami reprezentującymi władzę, jednocześnie pogardzając tymi, którzy w jej przekonaniu reprezentują niższy poziom hierarchii społecznej, * projekcja negatywnych uczuć – skłonność do przypisywania własnych negatywnych uczuć innym ludziom, * obsesyjne zainteresowanie seksem – wartościowanie ludzi ze względu na ich podejście do spraw związanych z seksem, połączone z aktami agresji względem tych, którzy nie realizują konserwatywnych norm obyczajowych, m.in. mniejszości seksualnych (zob. homofobia); towarzyszy temu tłumienie własnych popędów seksualnych połączone z ich projekcją na innych. (zob. też zaburzenia obsesyjno-kompulsywne) * destruktywność i cynizm – uogólniona wrogość w stosunku do ludzi, skłonność do deprecjacji innych. Czynniki społeczne i demograficzne związanie z autorytaryzmem * badania Adorno wykazały, że u osób silnie autorytarnych częściej stwierdzano niższy iloraz inteligencji * badania Jadwigi Koralewicz w latach 70.-80. wykazały, że częściej autorytaryzm cechował osoby zajmujące niższe pozycje w strukturze społecznej. Jako konstrukcja osobowość autorytarna rozwija się, gdy potrzeby emocjonalne dziecka nie są zaspokajane, wychowawcy często stosują kary jako środek wychowawczy, a dziecko odczuwa wrogość wobec rodziców. Przyczyny zaburzenia (podejście psychodynamiczne) Adorno oraz współpracownicy doszli do przekonania, że przyczyną kształtującą osobowość autorytarną są konserwatywne metody wychowawcze, w których utrzymuje się surową dyscyplinę i kary za niepożądane zachowania. Osoba dotknięta tą patologią była w dzieciństwie pozbawiona poczucia bezpieczeństwa, związanego przede wszystkim z warunkową miłością ze strony rodziców – uzależnianiem okazywania miłości od podporządkowania się. Tego typu niekompetentne metody wychowawcze prowadzą do silnych postaw antyspołecznych względem różnych grup mniejszościowych i wysokiego poziomu poczucia zagrożenia z ich strony. Jednostka, przejawiając autorytarną agresję, przemieszcza poczucie krzywdy z rodziców na obiekt mniej niebezpieczny – w tym wypadku grupy mniejszościowe. Otwarta agresywna reakcja skierowana przeciwko rodzicom wiązałaby się z dalszymi negatywnymi konsekwencjami. Mechanizm przemieszczenia pozwala jednostce eksponować swoje tłumione uczucia bez zwiększania poziomu zagrożenia z ich strony (zob. wybór obiektu). Zobacz też * autorytarny sposób sprawowania władzy * autokratyczny (autorytatywny) styl wychowania * prawicowy autorytaryzm

DZIKI KRAJ napisał:

Jak politycy zamierzają skutecznie zwalczać pisowski (a także utajony lewicowy) nacjonalizm w polsce szczególnie na terenach historycznie nie polskich podlegających narodowej administracji i sianie misyjnej propagandy narodowej na tych terenach (polonizacja, polska dla polaków...)? Czy sędziowie nie mają żadnej wyobraźni. I czy może wobec tego to jest prawna legalizacja polskiego nacjonalizmu , i dalsze sianie terroru i zastraszenia wśród ewentualnych mniejszościowych organizacji - pytam się?

[media]http://www.youtube.com/watch?v=mzDlbhjaPrs&feature=related[/media]

Społeczeństwo I Rzeczypospolitej w 1618 roku składało się przede wszystkim z Rusinów 5 mln , Polaków 4 mln i Litwinów 0,75 mln , na łączną liczbę 11 mln mieszkańców państwa. Istotne mniejszości stanowili m.in. Łotysze , Niemcy i Żydzi. Polacy, ze względu na przyłączenie znacznych terenów Rusi nie stanowili większości w Koronie ani na Litwie .

W nietolerancji, burzeniu, podbojach, zaborach, polonizacji i niszczeniu innych kultur w tym to my akurat jesteśmy najlepsi. Akcja burzenia cerkwi 1938 r_TVP 2_2008

DZIKI KRAJ napisał:

Jak politycy zamierzają skutecznie zwalczać pisowski (a także utajony lewicowy) nacjonalizm w polsce szczególnie na terenach historycznie nie polskich podlegających narodowej administracji i sianie misyjnej propagandy narodowej na tych terenach (polonizacja, polska dla polaków...)? Czy sędziowie nie mają żadnej wyobraźni. I czy może wobec tego to jest prawna legalizacja polskiego nacjonalizmu , i dalsze sianie terroru i zastraszenia wśród ewentualnych mniejszościowych organizacji - pytam się?

Chodzi o uświadomienie różnym skrajnym ugrupowaniom odwołującym się tylko do jednej nacji w całej Polsce do czego może prowadzić polski nacjonalizm i brak tolerancji dla inności - (katolicyzacja, polonizacja, wysiedlenia autochtonów, budowanie jednolitego narodowo państwa, negowanie pierwotnej przynależności Polskich ziem do innych sąsiednich państw i kultur,ogólna megalomania narodowa i hipokryzja w naszym kraju ,nietolerancja religijna, masowa propaganda szczególnie anty Ukraińska, Żydowska, Białoruska, Cygańska, Rosyjska, Niemiecka itd.) i brak anty propagandy w mediach i oświacie ...

Czy umiemy się z siebie śmiać? Polacy potrafią się śmiać z wszystkiego, ale nie z siebie. Nie mają do siebie dystansu, co wpływa na naszą opinię w innych krajach. Nikomu nie uda się rozzłościć żartem kogoś, kto potrafi sam się z siebie śmiać. No, ale najpierw trzeba to potrafić. Kiedy słyszę “Po czym poznać, że w sąsiedztwie mieszkają Polacy? Po tym, że suszy się papier toaletowy”, to się z tego śmieję, bo to jest śmieszne. http://top1-1.com/wp-content/uploads/2010/07/dumny-jak-paw.jpg Bycie dumnym jak PAW tylko i wyłącznie z powodu iż urodziłeś się w Polsce jest co najmniej bzdurne. Nie ma z czego być dumnym. Nie chodzi o to, że jestem jakimś parszywym anty-polakiem, tylko o to że nie ma powodu, dla którego ktoś miałby być dumny bo urodził się i mieszka w Polsce. Nie masz żadnego wpływu na to gdzie się urodzisz . Nie zrobiłeś nic szczególnego. Najzwyklej na świecie żyjesz i śmiej się z siebie Jak dla mnie to żaden powód żeby czuć się wzniośle mówiąc, że jest się Polakiem. Dumnym można być z tego co sam uczyniłeś, do czego doszedłeś, czym się różnisz od przeciętnego Kowalskiego, ale na pewno nie z tego że urodziłem się właśnie tutaj. [media]http://www.youtube.com/watch?v=PN58NaPQP-0&feature=player_embedded[/media] W skrajnym przypadku mogę poczuć się dumnym Polakiem bo jakiś zupełnie mi obcy Polak zdobył złoty medal , co sie rzadko zdarza Śmiech oddziałuje na wiele narządów naszego ciała i usprawnia ich funkcjonowanie. Weźmy np. układ oddechowy. Gdy zaczynamy się śmiać, wtedy zamiast średnio pół litra powietrza, wdycha go półtora litra. Dzięki temu nasz organizm zostaje znacznie lepiej dotleniony. Podczas śmiania się szybciej bije nasze serce, co nie tylko wpływa pozytywnie na pracę samego serca, ale również na cały organizm, gdyż krew wtedy szybciej krąży i dostarcza większej ilości tlenu do organizmu. Gdy się śmiejemy wprawiamy w ruch mięśnie klatki piersiowej, w tym mięśnie żebrowe i brzucha. Praca tych mięśni powoduje, że z jamy brzusznej krew przetacza się w kierunku serca, w ten sposób wspomagając krwiobieg. [media]http://www.youtube.com/watch?v=n3_tElQT1hM&feature=player_embedded[/media] Oczywiście podczas śmiechu w ruch zostają wprawione mięśnie twarzy. Jest to dla nich świetny masaż. Dzięki niemu nasza skóra staje się jędrniejsza. Dodatkowo podczas śmiechu w organizmie zwiększa się wydzielanie endorfin, określanych jako hormony szczęścia. Łagodzą one takie dolegliwości jak bóle zębów, głowy czy mięśni. Dzięki śmiechowi lepiej też funkcjonuje nasz system odpornościowy. Dlatego smiejmy sie !!! Pozdrawiam Wszystkich Archiwum X

ZIEMIANIN napisał:

Chodzi o uświadomienie różnym skrajnym ugrupowaniom odwołującym się tylko do jednej nacji w całej Polsce do czego może prowadzić polski nacjonalizm i brak tolerancji dla inności - (katolicyzacja, polonizacja, wysiedlenia autochtonów, budowanie jednolitego narodowo państwa, negowanie pierwotnej przynależności Polskich ziem do innych sąsiednich państw i kultur,ogólna megalomania narodowa i hipokryzja w naszym kraju ,nietolerancja religijna, masowa propaganda szczególnie anty Ukraińska, Żydowska, Białoruska, Cygańska, Rosyjska, Niemiecka itd.) i brak anty propagandy w mediach i oświacie ...

[media]http://www.youtube.com/watch?v=4OPNl3YXEV4&feature=related[/media]

www.cerkiew1938.pl napisał:

W nietolerancji, burzeniu, podbojach, zaborach, polonizacji i niszczeniu innych kultur w tym to my akurat jesteśmy najlepsi. Akcja burzenia cerkwi 1938 r_TVP 2_2008

Żydzi na Madagaskar – przedwojenne hasło obozu narodowego, które było wezwaniem do deportowania 70 tysięcy Żydów, a docelowo całej ludności żydowskiej, na tę wyspę w celu stworzenia tam ośrodka osadnictwa żydowskiego. Hasło miało charakter antysemicki. W Polsce hasło szerzyła skrajna prawica, dążąca do usunięcia Żydów z kraju. Było też krytykowane przez środowiska syjonistyczne, które postulowały osadnictwo żydowskie na terenach dzisiejszej Ugandy (chociaż ostatecznie wybrano jednak Palestynę). Pomysł powstał w związku z dyskutowanym przed II wojną światową pomiędzy rządami polskim i francuskim (z inicjatywy francuskiego ministra Mariusa Mouteta) pomysłem przekazania Madagaskaru – wówczas francuskiej kolonii – Polsce. Madagaskar miał stać się polskim terytorium zamorskim, pozyskanym drogą cesji od Republiki Francuskiej. W 1937 na Madagaskar udała się specjalna polska komisja rządowa (Komisja Studiów), pod przewodnictwem majora Mieczysława Lepeckiego, byłego współpracownika marszałka Piłsudskiego, w skład której wchodzili również Leon Alter (Żydowskie Towarzystwo Opieki nad Emigrantami), Solomon (rolnik) celem oceny możliwości realizacji tego planu. Zamierzenia te pokrzyżowała krytyka w prasie zarówno lokalnej, jak i francuskiej, i plany te skończyły się na dyskusji, a ostatecznie pogrzebał je wybuch II wojny światowej. http://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%BBydzi_na_Madagaskar

Ojciec Dyrektor napisał:

[media]http://www.youtube.com/watch?v=xI-FThI5RJo&feature=related[/media]

[media]http://www.youtube.com/watch?v=F_Oxtn000L8&feature=player_embedded[/media]