Jak się modlę?

Wypowiadam piękne słowa pustej modlitwy? Czy modlę się całym życiem oddanym Bogu?

Dzisiejsza Ewangelia mówi - Prawo Boże i tradycje ludzkie  (Mk 7,1-13). U Jezusa zebrali się faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nieumytymi rękami. Faryzeusze bowiem i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?” Odpowiedział im: „Słusznie prorok Izajasz powiedział o was obłudnikach, jak jest napisane: «Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad, podanych przez ludzi». Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji, dokonujecie obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych podobnych rzeczy czynicie”. I mówił do nich: „Umiecie dobrze uchylać przykazanie Boże, aby swoją tradycję zachować. Mojżesz tak powiedział: «Czcij ojca swego i matkę swoją» oraz: «Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmiercią zginie». A wy mówicie: «Jeśli kto powie ojcu lub matce: Korban, to znaczy darem złożonym w ofierze jest to, co by ode mnie miało być wsparciem dla ciebie», to już nie pozwalacie mu nic uczynić dla ojca ni dla matki. I znosicie słowo Boże przez waszą tradycję, którąście sobie przekazali. Wiele też innych tym podobnych rzeczy czynicie”. Motywy serca. Miłość i cześć potrzebują znaków zewnętrznych. Taka jest natura człowieka. Dotyczy to również mojej relacji z Bogiem. Nie mogę poprzestać na myślach i uczuciach, konieczne jest zaangażowanie całego człowieka. Moja osobista relacja z Bogiem ma także wymiar wspólnotowy – formy wspólnego uwielbienia Boga i konkretne czyny miłości wobec drugiego człowieka. To wszystko są jednak tylko narzędzia. Przypisanie im zbyt wielkiego znaczenia grozi przejściem od wiary do magii. W mojej wierze nie mogę skupić się jedynie na zewnętrznej poprawności znaków. Zawsze na pierwszym miejscu pozostaje pytanie o motywy serca. Módlmy się: Pragnę, Panie, aby moje życie we wszystkim wyrażało moją wiarę. Broń mnie przed wypowiadaniem pięknych słów pustej modlitwy. Spraw, abym modlił się całym życiem oddanym Tobie. Amen. Edycja Świętego Pawła

Stworzenie zwierząt i ludzi (Rdz 1,20-2,4a). Po stworzeniu światła Bóg rzekł: „Niechaj się zaroją wody od roju istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba.” Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju. Bóg widząc, że były dobre, pobłogosławił je tymi słowami: „Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody morskie, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi”. I tak upłynął wieczór i poranek, dzień piąty. Potem Bóg rzekł: „Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, gady i płazy i dzikie zwierzęta według ich rodzajów”. I stało się tak. Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich gadów i płazów. I widział Bóg, że były dobre. Wreszcie Bóg rzekł: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad całą ziemią i nad wszelkim gadem i płazem”. Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad każdym gadem i płazem”. I rzekł Bóg: „Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem. A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa w powietrzu, i dla wszystkiego, co się rusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona”. I stało się tak. A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre. I tak upłynął wieczór i poranek, dzień szósty. W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie zastępy stworzeń. A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął. Wtedy pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał stwarzając. Oto są dzieje początków po stworzeniu nieba i ziemi.

  Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie. Gdy patrzę na Twoje niebo, dzieło palców Twoich, na księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził: czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego? Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, uwieńczyłeś go czcią i chwałą. Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, wszystko złożyłeś pod jego stopy: Owce i bydło wszelakie i dzikie zwierzęta, ptaki niebieskie i ryby morskie, wszystko, co szlaki mórz przemierza. (Ps 8,4-5.6-7.8-9)

Wierne są wszystkie przykazania Twoje, Panie, ustalone na wieki, na zawsze. (Ps 111,7b. 8a)

Módlmy się: Panie nasz i Boże, błogosław nam w całym naszym trudzie, jaki podejmujemy, wyłącznie dla chwały Twojej. Amen.

„Słusznie prorok Izajasz powiedział o was obłudnikach, jak jest napisane: «Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad, podanych przez ludzi». Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji, dokonujecie obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych podobnych rzeczy czynicie”. (Mk 7,1-13)

Czy należę do ludu który czci Boga wargami, lecz sercem swym daleko jest od Niego? Jeśli tak, to czczę Go na próżno.

Prawda oświeca rozum, a miłość ogrzewa serce. przysłowie rosyjskie

Módlmy się: Niech prawda oświeca rozum, a miłość ogrzewa serce. Amen.

Modlitwa jest dialogiem i rozmową z Bogiem, porażką zła i odwróceniem się od grzechu. św. Grzegorz z Nyssy

"Starajmy się, aby w naszym życiu, było jak najwięcej miłości."

Módlmy się: Z prośbą o potrzebne łaski, aby w naszym życiu było jak najwięcej miłości. Amen.

Módlmy się: Panie Jezu,kiedy przyjdzie nam żyć z udręką, wspomóż nas swoją łaską, abyśmy bardzo mocno trzymali się Ciebie. Amen.

Nie obwiniaj okoliczności, gdy sam jesteś sprawcą swoich nieszczęść. Katon Starszy

Bóg jest zawsze blisko – nawet w trudach, problemach, w ciemnościach życia – słucha, odpowiada, zbawia. Benedykt XVI

Kto sadzi dobroć, zbiera miłość. św. Bazyli Wielki

Pismo Święte mówi - Dobre uczynki pełnić w ukryciu (Mt 6,1-6.16-18). Jezus powiedział do swoich uczniów: „Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie”.  Jak się modlisz? Bywa, że robiąc rachunek sumienia, zastanawiamy się nad częstotliwością naszej modlimy. Równie ważne, a może nawet istotniejsze jest jednak pytanie, jak się modlimy. „Gdy się modlicie, nie postępujcie jak obłudnicy” (Mt 6, 5) – poucza nas dziś Jezus. Jakie jest moje serce, kiedy staję przed Bogiem? Można modlić się obłudnie, to znaczy w sposób daleki od sposobu mówienia i działania Boga. Jeśli nieustannie osądzam innych, podsycam w sobie niechęć do nieprzychylnych mi osób czy odmawiam przebaczenia, wówczas pomijam najważniejsze przykazanie miłości Boga i bliźniego, a moja modlitwa zaczyna być obłudna. Podobnie gdy przybieram pozę pobożności wyłącznie po to, by się komuś przypodobać. Módlmy się: Panie, naucz mnie modlić się. Stwórz we mnie, Boże, serce pokorne, by moje modlitwy i błagania podobały się Tobie. Amen. Edycja Świętego Pawła

Boże, który nieustannie umacniasz Kościół swoim miłosierdziem, udzielaj mi swojej łaski, abym pomimo moich słabości wiernie i z oddaniem Tobie służył. Amen.

Każdy krok zostawia ślad. przysłowie chińskie