JEZUS ZAPRASZA DO GŁOSZENIA EWANGELII, NAS WSZYSTKICH WIERZĄCYCH

Módlmy się: Aby każdy bez wyjątku, miłował swego bliźniego, z Bożą pomocą. Amen.

Módlmy się: Boże, mój Zbawco, dziękuję nawet za najbardziej oczywiste rzeczy. Amen.

Warto dziękować nawet za najbardziej oczywiste rzeczy. Mirka Juchnik

Czy jestem wdzięczny i dziękuję nawet za najbardziej oczywiste rzeczy?

Dzisiejsza Ewangelia mówi - Dom zbudowany na skale i dom zbudowany na piasku (Mt 7,21-29). Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie każdy, który Mi mówi: «Panie, Panie», wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?» Wtedy im oświadczę: «Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości». Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry, i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki”. Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak ich uczeni w Piśmie. Jak budujesz? „Modlę się często i codziennie czytam Biblię” – słychać zapewnienia. „To bardzo dobrze, ale powiedz mi, kim się stajesz pod wpływem tej lektury?”. Pobożność, która nie przekłada się na konkretne czyny, podobna jest do fałszywej monety. Wygląda jak prawdziwa, ale jest bez wartości. Chrześcijanin to ktoś, kto poznając Chrystusa, decyduje się Go naśladować. Stara się żyć jak najbardziej zgodnie z wymaganiami Ewangelii. „Odejdźcie ode Mnie wy, którzy postępujecie niegodziwie” (Mt 7, 23) – stwierdza kategorycznie Jezus i opowiada przypowieść o domach zbudowanych na skale i na piasku. Módlmy się: Boże, naucz mnie wysławiać Cię nie tylko moimi ustami, ale przede wszystkim dobrym życiem. Niech moje uczynki podobają się Tobie i będą dla innych świadectwem mojej wiary. Amen. Edycja Świętego Pawła

Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego. Boże, poganie wtargnęli do Twego dziedzictwa, + zbezcześcili Twój święty przybytek, Jeruzalem obrócili w ruiny. Ciała sług Twoich wydali na pastwę ptaków z nieba, zwierzętom ziemskim ciała Twoich wiernych. Ich krew rozlali jak wodę wokół Jeruzalem: i nie miał ich kto pogrzebać. Przedmiotem wzgardy staliśmy się dla sąsiadów, igraszką i pośmiewiskiem dla otoczenia. Jak długo, Panie? Czy wiecznie będziesz się gniewał? A Twoja zapalczywość płonąć będzie jak ogień? Nie pamiętaj nam win przodków naszych, + niech szybko nas spotka Twoje miłosierdzie, bo bardzo jesteśmy słabi. Wspomóż nas, Boże nasz, Zbawco, dla chwały Twojego imienia; wyzwól nas i odpuść nam grzechy przez wzgląd na swoje imię. (Ps 79,1-2.3-4.5 i 8.9)

Słowo Pana trwa na wieki, to słowo ogłoszono wam jako Dobrą Nowinę. (1 P 1,25)

Módlmy się: Wspomóż nas, Boże nasz, Zbawco, dla chwały Twojego imienia, wyzwól nas i odpuść nam grzechy przez wzgląd na swoje imię+ Amen.

Jak buduję, na skale czy na piasku?

Módlmy się: O nawrócenie tych, którzy czynią to, co jest złe w oczach Pana, zupełnie tak jak ich ojcowie. Amen.

ŚW. IRENEUSZU, PROŚ BOGA ZA NAMI.

Nie ten jest doskonały, kto dobrze zaczyna. Bóg błogosławi tym, którzy dobrze kończą. św. Bazyli Wielki

ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA - Dzisiejsza Ewangelia mówi - Tobie dam klucze królestwa niebieskiego (Mt 16,13-19). Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?”. Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”. Dwa filary Kościoła. Na wierze apostołów Piotra i Pawła opiera się Kościół. Bardzo różnili się od siebie. Jezus, powołując Szymona Piotra, uczynił rybakiem ludzi prostego galilejskiego rybaka. Szaweł z Tarsu przed spotkaniem Chrystusa pod Damaszkiem był dobrze wykształconym i gorliwym faryzeuszem. Trudno dziś wyobrazić sobie chrześcijaństwo bez tych dwóch ludzi, ich wrażliwości, szczerej i mocnej wiary oraz misyjnego zapału. Połączyła ich miłość do Jezusa, której ukoronowaniem stała się śmierć męczeńska. Dla tej miłości opuścili też swoją ojczyznę i wyruszyli do Rzymu, by tam głosić Dobrą Nowinę. Również każdy z nas jest hojnie obdarowywany przez Boga. Warto dzielić się wielkodusznie otrzymanymi darami i talentami z innymi. Módlmy się: Za wstawiennictwem świętych apostołów Piotra i Pawła z ufnością proszę Cię, Boże, za papieża i biskupów. Ty ich ustanowiłeś, by kontynuując w świecie i w Kościele misję pierwszych uczniów, byli widzialnym znakiem jedności wszystkich wierzących. Ucz mnie miłości i wierności względem moich pasterzy, zwłaszcza wtedy, kiedy są atakowani i prześladowani. Amen. Edycja Świętego Pawła

WSPÓŁPRACOWNICY PANA BOGA - Krewni Zachariasza i Elżbiety mieli już gotowy plan dla nowo narodzonego dziecka: miało mieć imię swego ojca Zachariasza i pewnie spodziewali się, że pójdzie w jego ślady; gdy dorośnie, tak jak on będzie pełnić służbę w świątyni. Tak to się odbywało, z dziada pradziada. Pan Bóg miał natomiast inny zaskakujący, plan. Do pomocy w realizacji tego planu zostali zaproszeni również rodzice dziecka. I Zachariasz, który na początku wątpił w prawdziwość Bożej obietnicy i przez to stracił zdolność normalnego komunikowania, teraz z radością podjął tę zbawczą współpracę z Panem, otwierając się na nadejście nowych czasów, co symbolizuje zerwanie z dotychczasową tradycją i nadanie nowego imienia dziecku: „Na imię mu Jan”. Akceptując tę nową rzeczywistość, jako daną i zadaną przez Pana, odzyskuje pełną zdolność komunikowania i napełnia się radością w uwielbieniu Boga, a z nim wszyscy obecni. Snujemy nieraz plany odnośnie do naszej przyszłości, przyszłości naszych dzieci, a nawet bliskich nam osób, może mamy już nawet utarte schematy. Tymczasem każdy człowiek jest wpisany przez Boga w Jego zbawczy plan zbawienia w sposób jedyny i niepowtarzalny. A Pan Bóg lubi zaskakiwać. Zaprasza nas, abyśmy starali się odczytywać znaki, które nam daje, zakodowane w Jego Słowie, w nas samych, jak i w bliskich nam osobach i pomagali sobie nawzajem w odkrywaniu drogi, którą nam proponuje. Będzie to zawsze droga służby, która prowadzi do pełni radości. Czy w naszych planach mamy odwagę podejmowania takiej współpracy z Panem Bogiem? ks. Witold Wiśniowski, paulista. Edycja Świętego Pawła

Ty jesteś Piotr-Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. (Mt 16,18)

BĄDŹ TAKIM CZŁOWIEKIEM, JAKIEGO SAM CHCIAŁBYŚ SPOTKAĆ, NA SWOJEJ DRODZE!

Dzisiejsza Ewangelia mówi - Pan mój i Bóg mój (J 20,24-29). Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: „Widzieliśmy Pana”. Ale on rzekł do nich: „Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę”. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: „Pokój wam!” Następnie rzekł do Tomasza: „Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”. Tomasz Mu odpowiedział: „Pan mój i Bóg mój!” Powiedział mu Jezus: „Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”.  Dotknął i uwierzył. Dla św. Jana Ewangelisty wiara jest słuchaniem, oglądaniem i dotykaniem Chrystusa (por. 1 J 1, 1). W niezwykłym spotkaniu ze Zmartwychwstałym apostoł Tomasz słyszy polecenie: „Podnieś […] swoją rękę i włóż w mój bok” (J 20, 27). Jezus chce, by dotykając Jego przebitego na krzyżu serca, wątpiący uczeń odzyskał wiarę. Czy my także możemy dotknąć Chrystusa? On dotyka nas przez sakramenty, a my dzięki wierze możemy doświadczyć mocy Jego łaski. Święty Augustyn, komentując opisane w Ewangelii zdarzenie z Wieczernika, zauważa, że Tomasz „widział i dotykał człowieka, ale wyznawał swoją wiarę w Boga, którego nie widział ani nie dotykał. A to, co widział i czego dotykał, prowadziło go do wiary w to, w co do tej pory wątpił”. Módlmy się: Panie Jezu, nazwałeś błogosławionymi tych, którzy nie zobaczyli, a uwierzyli. Umacniaj moją wiarę swoim słowem i sakramentami, które dają prawdziwe życie. Amen. Edycja Świętego Pawła

Kościół zbudowany na fundamencie Apostołów (Ef 2,19-22). Bracia: Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.

Idźcie i głoście światu Ewangelię. (Ps 117,1-2) Chwalcie Pana, wszystkie narody, wysławiajcie Go, wszystkie ludy, bo potężna nad nami Jego łaska, a wierność Pana trwa na wieki.

Uwierzyłeś Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś. [justify]Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. (J 20,29) [/justify]