Przyziemne dążenia

Chrystus przekształci nasze ciała na podobne do swego chwalebnego ciała (Flp 3,17 - 4,1). Bracia, bądźcie wszyscy razem moimi naśladowcami i wpatrujcie się w tych, którzy tak postępują, jak tego wzór macie w nas. Wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyża Chrystusowego, o których często wam mówiłem, a teraz mówię z płaczem. Ich losem - zagłada, ich bogiem - brzuch, a chwała - w tym, czego winni się wstydzić. To ci, których dążenia są przyziemne. Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone na podobne do swego chwalebnego ciała, tą potęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować. Przeto bracia umiłowani, za którymi tęsknię, radości i chwało moja, tak stójcie mocno w Panu, umiłowani.

KU PRZESTRODZE - Wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyża Chrystusowego. Ich losem - zagłada, ich bogiem - brzuch, a chwała - w tym, czego winni się wstydzić. To ci, których dążenia są przyziemne. (Flp 3,17 - 4,1)

Módlmy się: Z prośbą o opamiętanie, nawrócenie i ducha pokuty, dla tych, których dążenie są przyziemne. Albowiem ich losem - zagłada, ich bogiem - brzuch, a chwała - w tym, czego winni się wstydzić. Jezu, Ty się tym zajmij!

Módlmy się: Z prośbą o potrzebne łaski, abyśmy stali mocno w Panu, my wszyscy, którzy, jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.

Dzisiejsza Ewangelia mówi - Przemienienie Pańskie (Łk 9,28b-36). Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim. Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: "Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza". Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: "To jest mój Syn wybrany, Jego słuchajcie". W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmili o tym, co widzieli. Przebywanie z Bogiem. Bóg nie zapomina o mnie, dlatego codziennie wzywa do dialogu modlitwy. Chce, by to spotkanie było ubogacające i umacniające. Modlitwa jest spotkaniem z Bogiem, w którym lepiej Go poznaję, a On wskazuje mi, jak mam żyć, i daje niezbędne ku temu łaski. Najpierw potrzebuję jasnej świadomości, że przebywam przed żywym, prawdziwym Bogiem. On ciągle to potwierdza, choć nie mogę Go zobaczyć oczami, tak jak apostołowie na górze. Jednocześnie muszę nadstawić uszu: Bóg mi przypomina, że Jezus jest prawdziwym Bogiem, Jego Jedynym Synem. Istotą mojego bycia chrześcijaninem jest ufne posłuszeństwo Jezusowi. Miłość skraca drogę od słuchania do posłuszeństwa. Módlmy się: Przemień, Panie, moje serce, aby zawsze Ciebie szukało i umacniało się Twoją obecnością, wtedy łatwiej będzie mi zobaczyć, że droga posłuszeństwa wiedzie do zmartwychwstania. Amen. Edycja Świętego Pawła

Bóg zawiera przymierze z Abrahamem (Rdz 15,5-12.17-18). Bóg poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu, rzekł: "Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić”; a potem dodał: "Tak liczne będzie twoje potomstwo”. Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za wielką zasługę. Potem zaś rzekł do niego: "Ja jestem Pan, którym cię wywiódł z Ur chaldejskiego, aby ci dać ten oto kraj na własność”. A na to Abram: "O Panie, o Panie, jak będę mógł się upewnić, że otrzymam go na własność?”. Wtedy Pan rzekł: "Wybierz dla mnie trzyletnią jałowicę, trzyletnią kozę i trzyletniego barana, a nadto synogarlicę i gołębicę”. Wybrawszy to wszystko, Abram poprzerąbywał je wzdłuż na połowy i przerąbane części ułożył jedną naprzeciw drugiej; ptaków nie porozcinał. Kiedy zaś do tego mięsa zaczęło zlatywać się ptactwo drapieżne, Abram je odpędzał. A gdy słońce chyliło się ku zachodowi, Abram zapadł w głęboki sen i opanowało go uczucie lęku, jak gdyby ogarnęła go wielka ciemność. A kiedy słońce zaszło i nastał mrok nieprzenikniony, ukazał się dym jakby wydobywający się z pieca i ogień niby gorejąca pochodnia i przesunęły się między tymi połowami zwierząt. Wtedy to właśnie Pan zawarł przymierze z Abramem, mówiąc: "Potomstwu twemu daję ten kraj od Rzeki Egipskiej aż do wielkiej rzeki Eufrat”.

Pan moim światłem i zbawieniem moim. Pan moim światłem i zbawieniem moim, kogo miałbym się lękać? Pan obrońcą mego życia, przed kim miałbym czuć trwogę? Usłysz, o Panie, kiedy głośno wołam, zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie. O Tobie mówi moje serce: "Szukaj Jego oblicza". Będę szukał oblicza Twego, Panie. Nie zakrywaj przede mną swojej twarzy, nie odtrącaj w gniewie Twojego sługi. Ty jesteś moją pomocą, więc mnie nie odrzucaj. Wierzę, że będę oglądał dobra Pana w krainie żyjących. Oczekuj Pana, bądź mężny, nabierz odwagi i oczekuj Pana. (Ps 27,1.7-8a.8b-9abc.13-14)

Czy prawidziwie wierzę, że będę oglądał dobra Pana w krainie żyjących?

Módlmy się: Z prośbą o potrzebne łaski, abym prawidziwie wierzył, że będę oglądał dobra Pana w krainie żyjących. Amen.

Chwała Tobie, Królu wieków. Z obłoku świetlanego odezwał się głos Ojca: "To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie".(Mt 17,7)

GÓRA PRZEMIENIENIA -   Wstępowanie na górę jest biblijnym obrazem dążenia człowieka na spotkanie z Bogiem. Góra jest uprzywilejowanym miejscem tego spotkania; nasze codzienne problemy, zabieganie, troski, to czemu tak wiele czasu i energii poświęcamy, pozostają na dole, nabieramy do nich dystansu.     Potrzebujemy takich chwil oderwania się od codzienności, by porozmawiać z Bogiem, by wsłuchać się w Jego słowo, skonfrontować się z Nim, spróbować dostrzec Jego obecność w naszym życiu. Potrzebujemy przebywania z Bogiem na modlitwie. W Bożym świetle świat, w którym jesteśmy zanurzeni, nabiera innych kolorów. Uczniom przebywającym z Jezusem na modlitwie ukazuje się On przemieniony, takim jakim jest naprawdę; pozwala im w ten sposób zajrzeć jakby za zasłonę, w tę inną rzeczywistość, do której dziś w pełni nie mamy dostępu, w rzeczywistość raju, gdzie przebywają święci Pańscy. To doświadczenie napełnia pokojem i pragnieniem przebywania z Nim na zawsze, co wyraża się w słowach Piotra: „Mistrzu, dobrze że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty...”. Jednak muszą zejść z Góry Przemienienia, wrócić na równinę. Droga do tej nowej, upragnionej i obiecanej nam rzeczywistości wiedzie przez doczesność z jej troskami i radościami, z cierpieniem i nieustannym zmaganiem się w dążeniu do dobra, prawdy, miłości. Przewodnikiem na tej drodze, co więcej samą Drogą, jest Chrystus dany nam przez Ojca jako Syn wybrany, którego mamy słuchać. On przychodzi do nas już w tym, ziemskim życiu. Gdy Go z wiarą przyjmujemy, obecnego w słowie oraz w Eucharystii, On przemienia nas w siebie. ks. Witold Wiśniowski, paulista. Edycja Świętego Pawła

Mistrzu, dobrze że tu jesteśmy...

Módlmy się: Mistrzu, polecamy Ci nas i naszych bliskich, powierzmy Ci naszą doczesność z jej troskami i radościami, z cierpieniem i nieustannym zmaganiem się w dążeniu do dobra, prawdy, miłości. Jezu, Ty się tym zajimj!

Módlmy się: Bóg nam przypomina, że Jezus jest prawdziwym Bogiem, Jego Jedynym Synem, z prośbą o przebaczenie wątpiącym. Jezu, ufam Tobie

Modlitwa wzajemna jest błogosławioną więzią, która nigdy nie słabnie. kard. Stefan Wyszyński

Módlmy się: Abrahamie, Izaaku i Jakubie, dajcie nam poznać skutki Waszej zbawiennej opieki. Amen.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana w krainie żyjących. Oczekuj Pana, bądź mężny, nabierz odwagi i oczekuj Pana. Z Bożą pomocą. Amen.

Miłosierny Samarytanin - Jezus, nawiązując do tego, rzekł: «Pewien człowiek schodził z Jeruzalem do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli.  Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął.  Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął.  Pewien zaś Samarytanin, wędrując, przyszedł również na to miejsce. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko:  podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go.  Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: „Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał”.  Kto z tych trzech okazał się według ciebie bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?»  On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jezus mu rzekł: «Idź, i ty czyń podobnie!» (Łk, 10, 30-37)

"TRUMNA KIESZENI NIE MA!"

Pomnij, że nikt nic na ten świat ze sobą nie przyniósł, i nikt nic z niego nie zabierze. Warto gonić za marnością?