Hubert

Imię pochodzenia staroniemieckiego, od słów hugu (duch, dowcip) i beracht (jaśniejący, błyszczący). Oznacza osobę, którą charakteryzuje bystry umysł i poczucie humoru. W Polsce notowane od XIII w. Dziś imię to częściej występuje na Śląsku.

Hubert przez całe życie dąży do zdobycia wiedzy, kształci się, uszlachetnia swój charakter, uczy się jak żyć, by po sobie pozostawić jak najwięcej. Odważny, nie zraża się szybko, postępuje etycznie. Posiada niezwykłą pamięć, dlatego często zabiera głos publicznie. Może być autorem dobrych pogadanek radiowych. Dzięki pracowitości zdobywa majątek, prowadzi wygodny tryb życia, edukuje swoje dzieci, dba o byt rodziny. Wzorowy mąż i przykładny ojciec.

Św. Hubert, biskup Leodium (dzisiejszy Liège) Żył w latach 655-727. Wcześniej był rycerzem. Nawrócił się w czasie polowania, gdy spotkał jelenia z krzyżem jaśniejącym między rogami. Patron myśliwych i leśników. Chroni przed epilepsją. (Wspomnienie 3 listopada)

> Jan Hubert van Eyck, malarz niderl. (ok. 1395-22 lub 23 VI 1441)
> François-Hubert Drouais, malarz fr. (ur. 1727)
> Karol Hubert Rostworowski, dramaturg pol. (3 XI 1877-4 II 1938)
> Hubert Taffin de Givenchy, dyktator mody (ur. 21 II 1927)
> Hubert Jerzy Wagner, siatkarz pol. (1941-13 III 2002)

Kiedy swego czasu goły las nastaje,
święty Hubert z lasu cały obiad daje.
(związane ze świętem 3 listopada)

> 3 listopada