Poskramianie przez żonglowanie

Nauczyciele prywatnego Gimnazjum im. Królowej Jadwigi nie kryją zadowolenia z tego, że uczniowie zainteresowali się żonglowaniem. Jak twierdzą, z tego zajęcia są same plusy. - Uczniowie stają się bardziej skoncentrowani. Wyciszają się, gdy zaczynamy lekcje. I co najważniejsze, wyrabiają w sobie umiejętności pracy na kilku płaszczyznach. Potrafią równocześnie rozwiązywać zadania i słuchać sygnałów wysyłanych przeze mnie. A dla młodych ludzi taka dyscyplina to naprawdę nie lada wysiłek - mówi Maciej Kołodziejczyk, nauczyciel matematyki w gimnazjum.
Lekcje żonglerki organizowane są w ramach dodatkowych lekcji wf. - Uczniowie mieli do wyboru basen, ping-ponga, samoobronę, kurs tańca towarzyskiego i żonglerkę. Większość dziewczyn wybrała tańce, a chłopaków przyciągnęła żonglerka - wyjaśnia Grzegorz Szymczak, właściciel i dyrektor szkoły.

Nauczyciel żonglowania przychodzi do szkoły w czwartki. - I wtedy przez półtorej godziny podrzucamy piłeczki i maczugi - mówi Jakub Dutkowski, uczeń trzeciej klasy. - Ale na tym żonglowania nie kończymy. Po prostu przenosimy się z sali gimnastycznej na korytarz, podwórko, a później do domu. - Czasem to nawet na lekcji nie mogą się powstrzymać i chwytają za piórniki czy zeszyty - śmieje się matematyk. - I mnie próbują co nieco nauczyć.
A chłopcy rzeczywiście potrafią z piłeczkami wyrabiać cuda. - Żongluję na razie trzema piłkami. Ale już umiem robić różne triki. Na przykład podrzucanie pod ręką, za plecami - opisuje swoje umiejętności Mateusz Krząstek, kolega Jakuba.
Sami uczniowie dostrzegają też zmiany w swoim zachowaniu odkąd zaczęli żonglować. - To dobry sposób na odstresowanie. I skupienie na lekcjach jakoś łatwiej przychodzi - twierdzą zgodnie. - A poza tym, ciekawiej jest pożonglować na przerwie niż nudzić się pod ścianą.