Rodzina zatruła się czadem

Był ranek. Przed jeden z domów podjechały dwie karetki pogotowia ratunkowego z Bychawy. Tymczasowo mieszka w nim sześcioosobowa rodzina, która przeniosła się do Czerniejowa na czas remontu mieszkania w Lublinie. Rodzice, bliźniaki w wieku 14 lat, 13-letni chłopiec i 16-letnia dziewczyna. Niewielkie pomieszczenie ogrzewał piecyk węglowy. – Słaniali się na nogach, mieli bóle głowy, nudności – opowiada dr Piotr Wojtaś, lekarz karetki. – Najmłodszy chłopak wręcz leciał przez ręce. Dzięki Bogu, że ojciec rodziny miał na tyle przytomności, żeby wezwać pogotowie. Niewiele brakowało, a przyjechałbym do sześciu trupów.
Rozpoznanie lekarzy z pogotowia brzmiało – zatrucie czadem ulatniającym się z piecyka węglowego. Karetki zawiozły rodzinę do lubelskich szpitali. Matka, ojciec i najstarsza dziewczyna trafili na toksykologię szpitala im. Jana Bożego. – Są w kontakcie z otoczeniem, ale mają bóle i zawroty głowy – mówi dr Hanna Lewandowska-Stanek, ordynator toksykologii. – Skutki zatrucia czadem mogą się ujawnić dopiero po kilku tygodniach. Może dojść do zaburzeń komórek mózgowych lub porażenia nerwów.
Pozostała trójka rodzeństwa leży w Klinice Gastrologii Dziecięcego Szpitala Klinicznego. Lekarze powiedzieli, że dzieci są leczone. Szczegółowych informacji jednak odmówili.
To kolejne ofiary czadu, które ostatnio trafiły do lubelskich szpitali. Ze śpiączki tlenkowęglowej wybudził się wczoraj 44-letni pacjent szpitala im. Jana Bożego. Wśród tegorocznych zaczadzonych były osoby, które zatruły się podczas kąpieli.

Jest bezbarwny i bezwonny. Zatrucia czadem są bardzo niebezpieczne.
1 proc. czadu w powietrzu powoduje natychmiastową śmierć, 0,5 proc. zgon w ciągu kilku minut. Długotrwałe wdychanie czadu o jeszcze mniejszym stężeniu prowadzi do uszkodzenia mózgu i kalectwa. W ubiegłym roku czad zabił
na Lubelszczyźnie 11 osób.