Śmierć ojca niczego go nie nauczyła

Ernest Ż. najwyraźniej nie przejął się tragicznym losem swojego ojca Józefa żywca. W niedzielę siał postrach w podlubelskiej Turce. Prowadził stara. Zygzakiem pędził w kierunku Lublina. Przerażeni kierowcy, świadkowie pijackiego rajdu, zadzwonili po policję. W stronę Turki ruszył radiowóz. Policjanci zatrzymali ciężarówkę przed miastem. W kabinie, oprócz kierowcy, był także pasażer. Obydwaj – na „dzień dobry” – zaczęli wyzywać funkcjonariuszy.
Policjantów odrzucił unoszący się w szoferce smród wódki. Ale zatrzymani nie chcieli dmuchać w alkomat. Ernest Ż. wykrzykiwał za to, że poskarży się posłom i zwolni policjantów z pracy. Obaj zatrzymani byli agresywni. Rzucili się na policjantów. Podczas szarpaniny podarli im mundury. W końcu funkcjonariuszom udało się obezwładnić napastników. Na miejsce musiał jednak przyjechać z odsieczą jeszcze jeden radiowóz.
– Pasażer ciężarówki usiłował gdzieś zadzwonić ze swojego telefonu komórkowego – relacjonuje nasz informator. – Rozmawiał nawet z jakimś adwokatem. Na koniec zaproponował jednemu z policjantów 2 tys. zł, żeby funkcjonariusze zapomnieli o sprawie. Ale policjanci nie dali się przekupić. Przewieźli bełkoczących i ciągle agresywnych mężczyzn na komendę.
Pobrano od nich krew. Wyniki będą znane najwcześniej w przyszłym tygodniu. Zatrzymani, po wytrzeźwieniu, zostali wypuszczeni do domów.
Ernest Ż. nie pierwszy raz popadł w konflikt z prawem. W ubiegłym roku w Cycowie, mając 2,38 promila alkoholu we krwi, usiadł za kierownicą ciągnika. Doprowadził do kolizji z osobowym seatem. Traktorzysta wjechał na skrzyżowanie z drogą Lublin–Włodawa nie ustępując pierwszeństwa. Kierowca samochodu nie miał szans na uniknięcie wypadku. Uderzył w traktor. Odniósł niegroźne obrażenia. Ernest Ż. stracił prawo jazdy.
Do tego zdarzenia doszło zaledwie dwa miesiące po śmiertelnym wypadku jego ojca. Lider lubelskiej Samoobrony zginął w wypadku drogowym 18 lipca 2003 roku w Górze Puławskiej. Sekcja zwłok wykazała, że poseł prowadził w stanie upojenia alkoholowego. Ernest Ż. pracował wówczas w Urzędzie Marszałkowskim w Lublinie. Po śmierci ojca stracił posadę.