Antony and The Johnsons - \"The Crying Light”

Czarno-białe zdjęcie przedstawiające bardzo starego tancerza butoh Kazuo Ohno, być może ostatnie, na którym Japończyk tańczy. Został uchwycony w bardzo ekspresyjnej pozie na jednolitym tle. Jest ucharakteryzowany na kobietę, we włosach ma kwiaty. I tyle. To cała okładka nowego longplaya grupy Antony and The Johnsons. Ciekawe, czy lider zespołu Antony Hegarty tworzył album, inspirując się fotografią, czy znalazł ją później. Ale faktem jest, że wraz z zawartością muzyczno-literacką komponuje się ona w idealną całość. Tym razem głównymi motywami literackimi u nowojorczyka są wielkie metafizyczne kroki - przejścia od poczęcia do życia, od życia do śmierci - oraz związki człowieka z naturą. Hegarty medytuje nad tymi sprawami, śpiewając swym anielskim - na poły męskim, na poły żeńskim - głosem piękne, poetyckie teksty. Towarzyszą mu akustyczne i kameralne akompaniamenty, najczęściej bardzo delikatne, pozbawione sekcji rytmicznej. Przy pierwszym odsłuchu piosenki brzmią wręcz ascetycznie. Ale kolejne przesłuchania odsłaniają mnogość wybornych smaczków. Jacek Szymczyk