Różaniec z modlitwą o uzdrowienie - Józef Kozłowski SJ

Czy wiesz, że modlitwa różańcowa pomaga w osiągnięciu doskonałości w medytacji i otwarciu się na przyjęcie od Boga łaski uzdrowienia?

Różaniec z modlitwą o uzdrowienie - Józef Kozłowski SJ. Dewizą autora rozważań różańcowych zawartych w tej książce były słowa: ,,aby nikt nie zginął''. Kapłan ten otaczał duchową opieką wielu ludzi, prowadząc ich do spotkania z Bogiem-Miłością. Pozwól się poprowadzić i Ty.

Zatrzymaj się, wyłącz komórkę, usiądź w cichym miejscu, weź do ręki różaniec i módl się. Czas, który poświęcisz na rozważanie życia Jezusa i Maryi, nie będzie stracony. Zobaczysz, jak szybko twoje życie zacznie się zmieniać. (e-religijne.pl)

O Autorze - o. Józef Kozłowski SJ - ..."Panie spraw, aby z tych których mi dałeś nikt nie zginą"... Życiorys: Józef Kozłowski urodził się 18 kwietnia 1951 r. w Woli Lipienieckiej Dużej. Został ochrzczony 8 maja 1951 r. w parafialnym kościele pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Jastrzębiu. Po ukończeniu szkoły podstawowej, w 1966 r. przyjęto go do domu zakonnego w Kaliszu. Tam uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Asnyka. Jednak po ukończeniu klasy X powrócił do domu rodzinnego i podjął naukę w Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących w Szydłowcu. Po zdaniu matury, 5 czerwca 1970r. ponownie zgłosił się do Towarzystwa Jezusowego. 25 sierpnia 1970 r., w Kaliszu, rozpoczął nowicjat, a 8 września 1972 r. złożył pierwsze śluby zakonne. W roku 1972 rozpoczął trzyletnie studia filozoficzne w Krakowie, w Kolegium Księży Jezuitów, a po ich ukończeniu studia teologiczne w Warszawie na „Bobolanum”. Dnia 7 stycznia 1978 r. przyjął diakonat, a 29 czerwca 1978 r. święcenia kapłańskie. Zaraz po święceniach został posłany do posługi w parafii Najśw. Imienia Jezus w Łodzi. Przez dwa lata pełnił tam funkcję katechety i duszpasterza akademickiego. W 1980 r. został oddelegowany do pracy w parafii św. Szczepana w Warszawie. Katechizował i opiekował się założoną przez siebie grupę Odnowy w Duchu Świętym, jednocześnie studiując katechetykę na Akademii Teologii Katolickiej. Od roku 1982 do 1984 pracował w Piotrkowie Trybunalskim jako duszpasterz, katecheta oraz założyciel i opiekun grup Odnowy Charyzmatycznej. W latach 1985 do 1987 r. posługiwał w Toruniu, przy kościele pod wezwaniem Ducha Świętego, pomagając w duszpasterstwie akademickim i prowadząc grupy Odnowy Charyzmatycznej. Tam, dnia 2 lutego 1987 r. złożył swoje ostatnie śluby. Od roku 1987 ponownie rozpoczął pracę w Łodzi, najpierw jako wikariusz w parafii Najśw. Imienia Jezus, a następnie od 7 września 1988 r. do 27 września 1997 r. jako przełożony i proboszcz. Okres łódzki był dla niego przede wszystkim czasem zaangażowania się w Odnowę Charyzmatyczną. Założył Ośrodek Odnowy w Duchu Świętym w Łodzi, który skupia przy sobie cztery grupy modlitewne, Wydawnictwo Ośrodek Odnowy w Duchu Świętym i Zespół Ewangelizacyjny Mocni w Duchu. Przez wiele lat był dyrektorem, a także koordynatorem Krajowej Rady Koordynatorów Odnowy w Duchu Świętym na region łódzki. Z zespołem Mocni w Duchu prowadził rekolekcje ewangelizacyjne w parafiach w Polsce i za granicą: w Austrii, Szwecji, w Niemczech, Anglii i Stanach Zjednoczonych. Wydał wiele książek, czerpiąc z doświadczenia rekolekcji ignacjańskich i duchowości Odnowy Charyzmatycznej. Czynnie angażował się w międzynarodowe konferencje Odnowy w Duchu Świętym. Był ceniony przede wszystkim jako spowiednik i kierownik duchowy. 16 grudnia 2002 r., podczas rekolekcji ewangelizacyjnych w Jeleniej Górze, zasłabł. Odwieziony do szpitala, został poddany operacji, w czasie której stwierdzono pęknięcie trzustki. Po operacji nie odzyskał przytomności. Zmarł 29 maja 2003 r., w Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. W czasie ośmiodniowych rekolekcji, które odprawiał ze współbraćmi zakonnymi w Kaliszu, w listopadzie 2002 r., w oparciu o Autobiografię św. Ignacego i dokumenty Towarzystwa Jezusowego, wyznał: „Ja już wszystko oddałem Panu Bogu i chcę żyć pod Jego dyktando, według Jego woli. Z uśmiechem mówił: Od najmłodszych lat widzę Boże działanie w moim życiu. On mi dopomógł ukończyć liceum, dostać się do jezuitów i teraz pracować jako kapłan. Nie wyobrażam sobie innego życia. Ono jest trudne, ale piękne. Jedyne moje pragnienie, to być wiernym, aż do końca Bożemu wezwaniu. S. EWA ORZECHOWSKA (kozlowski.jezuici.pl)

Módlmy się: Z wdzięcznością za wielką Rodzinę Różańca Świętego, polecając Bożemu Miłosierdziu - Jezu, ufam Tobie!

Maryjo, Królowo Różańca Świętego, módl się za nami. Z ufną nadzieją, polecamy Ci nas, nasze rodziny, bliskich oraz zmarłych, oręduj za nami. Amen.