ŻAŁOBA PO BLISKICH

Z bliską nam zmarłą osobą, byliśmy wzajemnie częścią swojego życia i musimy opłakać jej śmierć. Nie ma drogi na skróty, warto o tym pamiętać.

Jedynie dwie rzeczy czynią nas szczęśliwymi: wiara i miłość. Charles Nodier

"Choć tych kilka chwil, podarował nam los..."

ŻAŁOBA JEST PODRÓŻĄ -" Dwóch profesorów uniwersytetu Karoliny Północnej, dr Lowrence Calhoun i dr Richard Tedeschi, zbadało dokładnie coś, co nazywali wzrostem posttraumatycznym. Wzrost posttraumatyczny definiują oni jako pozytywne zmiany, których doświadczamy w rezultacie naszych zmagań z traumatycznymi wydarzeniami, takimi jak znacząca strata. Takie zdarzenia są momentami przejścia lub punktami zwrotnymi w naszych życiu. spoglądając teraz na swoje życie, widzimy, że dzieli się ona na dwie części - przed strata i po niej. Doktorzy Calhoun i Tedeschi z duża wrażliwością podchodzą do cierpienia, które wiąże się z tymi zdarzeniami. Zauważają jednak, że w wielu, a może nawet wszystkich tradycjach duchowych dochodzi do uznania fundamentalnej prawdy o człowieku - jest rzeczą niezwykłą i specyficznie ludzką, że czasem w cierpieniu otwieramy się na nowe spojrzenia na rzeczywistość, że czasem cierpienie rodzi wzrost. Dr Jeanne Jozefowski nazywa tę zdolność tworzenia pozytywnego sensu negatywnych doświadczeń "alchemią duchową". Taki wzrost może przejawić się w wielu dziedzinach." (str.323)

ŻAŁOBA JEST PODRÓŻĄ -"Choć strata może uświadomić nam, jak niebezpieczny i nieprzewidywalny bywa świat, to uświadamia nam ona również, jak odporni i silni jesteśmy my sami. doznawszy straty, zastanawiamy się, a nawet wątpimy w to, czy w ogóle zdołamy ja przeżyć. a jednaj żyjemy. Fakt, że żyjemy, uświadamia nam nasza ukrytą siłę.Odkrywamy, że jesteśmy mocniejsi i samodzielniejsi, niż myśleliśmy - że umiemy radzić sobie z tragediami, choć nie przypuszczaliśmy, że jesteśmy w stanie je przeżyć. Ufamy teraz bardziej naszej zdolności do radzenia sobie w trudnych  sytuacjach życiowych. Przeżyliśmy wtedy, przeżyjemy i teraz. Pod nieobecność kogoś, kto odgrywał dotąd w naszym życiu różne istotne role, przyswajamy sobie czasem nowe umiejętności..." (str.325)

ŻAŁOBA JEST PODRÓŻĄ - "Rzecz w tym, że czasem strata sprawia, iż spoglądamy na siebie i na nasz świat w nowy sposób. Nie jesteśmy już w stanie żyć tak, jak wcześniej, choćbyśmy nawet chcieli. Czasem jednak, gdy strata zmusza nas do spojrzenia na życie w nowy sposób, odnajdujemy nowe szanse i możliwości." (str.327)

ŻAŁOBA JEST PODRÓŻĄ - "(...) Wracam do życia z nowymi siłami, dzięki którym nie daję się do końca usidlić wiecznej lawinie zajęć, lecz znajduję czas na robienie rzeczy, które naprawdę lubię - na jazdę na nartach z rodziną, na pójście do kina lub na patrzenie na zabawę wnuków. Jak mówi stary dowcip, nikt jeszcze nie leżał na łożu śmierci, myśląc: "Żałuję, że nie spędziłem więcej czasu w biurze." (str. 328)

ŻAŁOBA JEST PODRÓŻĄ - "Fundamentalne doświadczenie, które odegrało istotną rolę w życiu wielu osób wędrujących szlakiem żałoby, sprowadza się do faktu, że jakkolwiek bolesna i nieoczekiwana była poniesiona strata, dokonał się w nas niewyobrażalny wcześniej wzrost. Nie chodzi o to, że okupiliśmy ów wzrost stratą, lecz o to, że nie mieliśmy wyboru: musieliśmy jej doznać, i wybraliśmy wzrastanie. Jest to największe dziedzictwo, jakie pozostawia po sobie strata. Mam nadzieję, że będzie to wasz wybór - i wasze dziedzictwo." (str.334) AMEN.

"CZAS PRZEMIAN" - "Jestem w podróży, przyjmuję co przynosi droga, podróżuję dalej..."

Bez cierpienia nie zrozumie się szczęścia. Fiodor Dostojewski

Człowiek bez wiary jest jak podróżny bez celu, jak ktoś, kto walczy bez nadziei na zwycięstwo. św. Augustyn

BO MIŁOŚĆ POTĘŻNIEJSZA JEST NIŻ ŚMIERĆ!

Modlitwa - "Nie trzeba wielu słów aby Mi się przypodobać - wystarczy, że Mnie bardzo kochasz. Mów do Mnie, jak gdybyś rozmawiał ze swoim przyjacielem..."

Witaj, Królowo, Matko miłosierdzia, życia, słodyczy i nadziejo nasza, witaj! Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy; do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc na tym łez padole. Przeto, Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć, a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo! Matko Boża Fatimska, módl się za nami.

Wierzę w Boga, ale czy wierzę Bogu? Nemer Ibn El Barud

Śpieszmy się... Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy tylko co nieważne jak krowa się wlecze najważniejsze tak prędkie że nagle się staje potem cisza normalna więc całkiem nieznośna jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy kiedy myślimy o kimś zostając bez niego. Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście przychodzi jednocześnie jak patos i humor jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon żeby widzieć naprawdę zamykają oczy chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć kochamy wciąż za mało i stale za późno. Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny. Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą... ks. Jan Twardowski

MATKO BOŻA JASNOGÓRSKA, PROŚ BOGA ZA NAMI.

Komu życie nie narzuca żadnych ciężarów, temu stanie się samo ciężarem. Peter Sirius

Duchowe przemiany dokonują się powoli. św. Arnold Janssen

Żałoba to trudny stan, który w swoim czasie minie. Wytrwała modlitwa i Boża pomoc są tu szczególnie potrzebne.