Bajka o Bronowicach – Dzielnica Żelaza i Ognia

Dawno temu, zanim Bronowice stały się częścią miasta, były miejscem, gdzie ziemia dudniła od stukotu młotów, a powietrze pachniało żelazem i dymem. To tu kowale wykuwali narzędzia, mechanicy naprawiali maszyny, a rzemieślnicy budowali mosty i domy.
Mówiono, że w samym sercu dzielnicy, pod fundamentami starej kuźni, ukryty jest Sekretny Płomień – ogień, który nigdy nie gasł i dawał siłę każdemu, kto pracował z pasją i oddaniem.
Jednak z biegiem lat kuźnie zaczęły znikać, a ludzie zapomnieli o dawnych rzemiosłach. Płomień, choć wciąż żarzył się pod ziemią, stawał się coraz słabszy. Bronowice zmieniały się, ale duch pracy i wytrwałości nigdy nie zniknął.
Pewnego dnia, podczas remontu jednej z ulic, robotnicy odkryli coś niezwykłego – stary, metalowy znak, pokryty sadzą, ale wciąż błyszczący w świetle słońca. Wyryte na nim były słowa:
"Siła Bronowic tkwi w tych, którzy tworzą."
Od tamtej pory mieszkańcy przypomnieli sobie, że ich dzielnica zawsze była miejscem ludzi, którzy nie boją się pracy i zmian. Niezależnie od tego, czy budują nowe domy, prowadzą warsztaty, czy dbają o swoje osiedle – Sekretny Płomień nigdy nie zgaśnie, dopóki ktoś będzie tu tworzył coś z pasją.