Leningrad–Wrocław–Sankt Petersburg–Lublin

Konfrontacje Teatralne zawsze miały w programie jakiś ciekawy muzyczny dodatek. Ale tym razem muzyka była czymś więcej. Tegoroczny, czternasty Międzynarodowy Festiwal \"Konfrontacje Teatralne” został pomyślany wyjątkowo ambitnie. Założeniem organizatorów było stworzenie polskiej publiczności okazji do zapoznania się z jak najszerszą paletą sztuki scenicznej zza naszej wschodniej granicy. Postawiono głównie na rosyjskie teatry i na polskie trupy grające tamtejszy repertuar. I znaleziono genialny sposób na włączenie – nie doklejenie – muzyki do programu teatralnego festiwalu. Sprowadzono z Wrocławia Teatr Piosenki ze spektaklem \"Leningrad”, opartym na piosenkach tak nazywającej się grupy, napisanych przez Siergieja Sznurowa, a z Sankt Petersburga ściągnięto nowy zespół Sznura Rubl. Wrocławskim przedstawieniem otwarto oficjalnie imprezę, a rosyjskim koncertem zamknięto. Za sam pomysł i doprowadzenie do jego realizacji należy się Januszowi Opryńskiemu i jego ludziom wielkie uznanie. I za to, że dali nam możliwość posmakowania rosyjskich klimatów. Inną sprawą jest to, czy jedni artyści udźwignęli swoje role i czy drudzy sprostali swojej legendzie. Paradoksalnie Sznurow okazał się ciekawszy w polskim, teatralnym wydaniu niż we własnej osobie na aktualnym etapie swojej kariery. I nie chodzi tu o barierę językową. Po prostu piosenki Leningradu – przedstawione przez trupę Mariusza Kiljana i Tomasza Marsa w dość wiernych aranżacyjnie wersjach – były czymś unikalnym muzycznie, łącząc rosyjskość ze ska. A Rubl to muzyka jedna z bardzo wielu. Taki rosyjski Perfect.