Zmarł Romuald Dylewski, wybitny lubelski architekt i urbanista

 Jak podaje portal lublin.eu, dr arch. Romuald Dylewski, był wieloletnim (do 2000 r.) kierownikiem lubelskiego Zakładu Instytutu Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej w Warszawie, później konsultantem do spraw naukowych tegoż Instytutu. Działał w Państwowej Radzie Gospodarki Przestrzennej w Rządowym Centrum Stu­diów Strategicznych, był wiceprzewodniczącym ds. konsultacji naukowej Wojewódzkiej Ko­misji Urbanistyczno-Architektonicznej w Lublinie, członkiem Rady Naukowej Państwowego Muzeum na Majdanku, Wojewódzkiej Komisji Ochrony Przyrody, Komisji Rozwoju Miasta, Urbanistyki i Ochrony Środowiska Rady Miejskiej w Lublinie i in.

Był również honorowym członkiem Towarzystwa Urbanistów Polskich i członkiem Stowarzyszenia Architektów Polskich.
Dr Dylewski był urbanistą – praktykiem i teoretykiem o wielkim doświadczeniu i osiągnięciach w kraju i za granicą, w tym: współautorem planu dzielnicy Żerań w Warszawie, głównym projektant pierwszego po wojnie planu miasta Lublina (nagrodzonego I nagrodą państwową), planu zagospodarowania Lubelskiego Zagłębia Węglowego, planu rozwoju aglomeracji lubelskiej (1994-1997), a także generalnym projektantem planu rozwoju aglomeracji Bagdadu (Irak), planu Nowego Miasta Madina Al.-Asad oraz planu miasta Homs (Syria), miast regionu Trypolitanii (Libia), dzielnicy West Bethnal Green w Londynie (Wielka Brytania) i innych.

Pracował jako konsultant Ministerstwa Planowania w Iraku oraz wykładowca planowania przestrzennego na uczelniach polskich i zagranicznych: Politechnice Krakowskiej, Politechnice Szczecińskiej, Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Uniwersytecie Bagdadzkim, w School of Town and Country Planning – Edinburgh College of Art w Edynburgu (Szkocja). Przedstawiciel Polski w Komisji Urbanistycznej Międzynarodowej Unii Architektów – UIA w Paryżu.

Dr Dylewski to także autor wielu prac naukowych i popularyzatorskich z dziedziny planowania miast i regionów. Laureat licznych nagród i odznaczeń m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1999). Inwalida wojenny – wojskowy, w czasie wojny stracił prawą rękę. Głęboko zaangażowany w sprawy rozwoju przestrzennego Lublina i regionu lubelskiego.