Ponad trzystuletni zabytek przechodzi architektoniczną ewolucję

Z roku na rok zabytkowy młyn zmieniał architektoniczną formę.. W swoim czasie oryginalne kraty w otworach zastąpiły plastikowe okienka. Główne wejście zostało podkreślone ostrołukiem na całą wysokość fasady, a do szczytów przylepiono przybudówki o wyraźnie orientalnej stylistyce. Słowem znać rękę Owika Kazariana, osiadłego u nas artysty rodem z Armenii, który remontując i zagospodarowując zabytek najwyraźniej tęskni za ojczystym krajobrazem. Tylko czy to, co kreuje aby przystaje do uherskiego kontekstu i czy godzi się w ten sposób poczynać sobie z zabytkiem, który przez wieki trwał w ustalonej formie i scenerii? - W starym młynie mają być pracownie, galeria oraz kawiarnia artystyczna - Mówi Teresa Chomik Kazarian. Pytana o architektoniczne poczynana męża dyplomatycznie wyraża nadzieje, że z czasem sam dopatrzy się niestosowności w tym co robi. Kazarianowie sprawili, że Uher stał się modny i znany również poza chełmskim środowiskiem. Z przyjemnością kolejny raz do ich domu pracy twórczej przyjeżdżają na plenery uznani artyści z Krakowa czy Warszawy. Trwałym śladem obecności chociażby Stefana Lisowskiego są wyrzeźbione przez niego przydrożne kapliczki, ofiarowane miejscowemu społeczeństwu. Do Kazarianów garną się też mieszkające po sąsiedzku dzieci, które zdradzają zainteresowania i talenty plastyczne. Ponadto to właśnie za ich namową władze gminy zdecydowały się na projekt nowej szkoły w Uhrze, który jak ulał pasuje do tamtejszego krajobrazu. Może po tym doświadczeniu Owik Kazarian bez przymusu ze strony służb ochrony zabytków zdecyduje się nieco zweryfikować swoje architektoniczne wizje.