Ratunek przyszedł w ostatniej chwili

- Tych ludzi w ciągu dnia trudno było tam zastać - tłumaczy Marek Kołtun, komendant Straży Miejskiej. - O tym, że wracają do swojej noclegowni, świadczą pozostawione przez nich rzeczy. Wczoraj strażnicy miejscy w końcu zastali w lokomotywowni 51-letniego Ryszarda Ł. I jego towarzyszkę \"Niusię”. Mężczyna leżał rozebrany od pasa w dół pod warstwami starych łachmanów. Twierdził, że chyba chwycił go paraliż, bo nie może chodzić. Kobieta, opatulona w skórzaną kurtkę, i stare futro była w znacznie lepszej kondycji. Podobnie jak harcujące po pomieszczeniu stado kotów. - To twarda sztuka - zauważył jeden ze strażników. - Przy niej zmarło już kilku chłopów. Strażnicy przyjechali do lokomotywowni po to, by zabrać stamtąd bezdomnych do schroniska, bez większej nadziei, że ci się na to zgodzą. I rzeczywiście \"Niusia” była temu przeciwna. - A co będzie z kotami ? - frasowała się. Tymczasem Ryszard Ł. bez sprzeciwu przystał na przeprowadzkę, ale nie do schroniska, lecz szpitala. Twierdził, że i tak nie byłby w stanie wstać z barłogu o własnych siłach. Strażnicy wezwali ekipę pogotowia ratunkowego z noszami. - Ten człowiek nie przetrwałby najbliższej nocy - zawyrokował jeden z sanitariuszy. - Nie wiem, czy zdaje sobie sprawę, że właśnie ratujemy mu życie. \"Niusia” bez entuzjazmu pomaszerowała z radiowozu do \"Monaru- Markotu”. Zapowiedziała strażnikom, że nie zamierza tu pozostać. Jak ostatni raz tu była, to kazali jej sprzątać i zmywać. Na siłę jej nie utrzymają - \"Niusia”, przecież jak wrócisz do lokomotywowni, to zamarzniesz - przestrzegł ją strażnik. - A ja w nocy okręciłam się futrem i było mi ciepło - odpaliła. Po bezdomnych w lokomotywowni pozostało stado kotów i pozbawione okien pomieszczenie zasłane wszelkiego rodzaju szmatami, resztkami jedzenia i butelkami. Jeśli się tego nie uprzątnie albo nie zburzy, to \"Niusia” z Ryszardem Ł. prędzej czy później tam wróci. A jeśli nie oni, to inni bezdomni.