Trzech postawiło na nim krzyżyk

Nie jestem pechowcem • Trochę nie wyszło z tymi wyborami, co? Dostał pan tylko dwa głosy - najmniej w całym powiecie... - Ano nie wyszło, ale nie przejmuję się. Traktowałem te wybory z humorem. • I bardzo dobrze, bo akurat humoru nam w kraju brakuje. Ale dlaczego tylko dwa głosy? - Bo startowałem w okręgu w innej wiosce. Tam ludzie mnie nie znali. • Dlaczego nie u siebie? - Bo u mnie ze Świdnickiej Platformy Samorządowej startowało już dwóch kandydatów. Byłbym trzeci do podziału tortu... • Losowaliście zapałki, kto pójdzie do innego okręgu? - Nie, to była moja propozycja. Ja byłem tam najbardziej znany. • Znany - to chyba za dużo powiedziane. No, w każdym razie jedna osoba pana znała, bo pewnie drugi głos to pana? - Owszem. • Czyj był ten pierwszy? - Domyślam się, że któregoś ze znajomych, ale przecież nie będę chodził i pytał... • Szkoda że rodzina była w innym okręgu. Pomogliby... - Trudno. Wie pan, podszedłem do tych wyborów na luzie - tak jak kiedyś startował Rywiński. Chciałem zobaczyć, jak ludzie zareagują. • Rozumiem - taki eksperyment socjologiczny. - Można tak powiedzieć. • Trzeba było tak jak Rywiński - zamiast Partii Przyjaciół Piwa założyć np. Partię Przyjaciół Marka Wilkołka, może by to coś dało? - Nie sądzę (śmiech). Na wsi jest tak, że głosuje się na tego sąsiada, który obieca zrobić drogę dojazdową. Tam mnie nie znali i nie poparli mnie. Ale nie zrażam się - nie jestem pechowcem, po prostu tak się stało. • Za cztery lata pan wystartuje? - Kupa czasu. Jeszcze to przemyślę. Rozmawiał Paweł Franczak