Obecny klasztor stoi na miejscu niedokończonej budowli zboru kalwińskiego, który wznosił Rafał Leszczyński. Katarzyna Sanguszkowa odkupiła budowlę, którą po przeróbkach przeznaczono na klasztor Karmelitanek. W 1806 r. rząd austriacki nakazał Karmelitankom przenieść się, natomiast ich miejsce zajęli Karmelici ze spalonego klasztoru obok Bramy Krakowskiej. Od 1810 r. przebywały tu wizytki. W 1835 r. Karmelici powrócili, ale po powstaniu styczniowym nastąpiła kasata - przy k-le pozostał w końcu 1 kapłan. Klasztor zamieniono na koszary wojskowe. Zakonnicy powrócili tu w 1918 r. Cały budynek stał się na nowo ich własnością dopiero po usunięciu stąd aresztu śledczego w 1945 r. Istniejący obecnie kościół wzniesiono w latach 1635-44 w stylu renesansu lubelskiego. Wnętrze jest 1-nawowe, prezbiterium szerokości nawy, sklepienia kolebkowe. Bogata renesansowa dekoracja sztukateryjna pokrywa sklepienia i ściany, szczyt frontonu k-ła ozdobiony postaciami świętych. W świątyni są ołtarze barokowe: główny z obrazem św. Józefa i 4 boczne. W 1994 r. rozpoczęto generalny remont świątyni. Od 1993 r. mieści się tu Kolegium Filozoficzne WSD OO. Karmelitow Bosych.
Komentarze