Portret Jana Pawła II po sześciu latach zniknął z kościoła. Artystka oburzona, proboszcz się tłumaczy

Idę o zakład, że ze żadna komisja a tym bardziej rada parafialna nic nie wiedziała o planach księdza, nasz ksiądz nie ma w zwyczaju czegokolwiek z kimkolwiek konsultować zawsze tak jest, dopiero później wychodzi taka baranina którą nie wiadomo jak odkręcić żeby nikogo nie urazić. Wiec co robić? post factum zwołujemy radę i informujemy kogo trzeba z przełożonych że jest problem. Miał prawo zdjąć ten obraz ale nie w ten sposób. Więcej dyplomacji i delikatności, a on jak zwykle, monarchia absolutna.

Nie miał prawa. Kościół nie należy do niego.

Jozizbazin i Kachna - a czego się spodziewaliście? W Polsce kler realnie stoi ponad prawem i nikt mu nic nie zrobi. A wy dalej chodźcie, dawajcie na tacę i wypowiadajcie się tylk na internetowych forach, a potem przyjmijcie księżula po kolędzie i koniecznie wciśnijcie mu kopertę.

Owce mają bulić na księżulka i nie fikać, bo na mszy wyczyta. A co na mszy wyczytane, to przez księże szczekaczki i fejsbuczka w całej wsi słychać. Metody stare, ale jare.

W niektórych kościołach usuwa się wizerunki Karola Wojtyły (w ogóle, a nie tylko jeden wariant na inny) - być może po zorientowaniu się, jaki był naprawdę. Są też takie, gdzie Wojtyliańskich wizerunków i tablic jest mnóstwo (np. w jednej z parafii na lubelskich Czubach) - może tam przygarną pracę wiejskiej Artystki.

Poczytałem wielebnego i aż się zdziwiłem, że Obraz Jasnogórski tyle lat się uchował i żadne zmiany kościelnej mody go nie ruszyły. Typowy obrazek relacji duchowny-parafianie - z jednej strony pogarda, z drugiej bierność. Szkoda.że nikt się nie czepiał, jak proboszcz ładował gruby hajs w plebanię. Mógł sobie tam style zmieniać do woli, tak jak i my zmieniamy. Tylko, że my zmieniamy na swoim i za swoje, nie za cudze. Jest susza, kryzys, a ten nie przestaje bezsensownie wydawać pieniędzy, a to na plebanię, na gazetki, na obrazki, na style i harmonie, a kto za to zapłaci? Znowu ściepę zrobi, a może sam zarobi? Ja już nie wiem, kto tu jest Bogiem, bo zdaje się, że jegomość proboszcz. tyle, że Jezus kazał kasę rozdać ubogim, a nie finansować kolejny obraz, bo dotychczasowy się nie podoba. A Pani Honoracie współczuję. Dostała z liścia w twarz, tak jak niejeden już w Niedrzwicy.

Gratuluję Pani Honoracie odwagi postawienia się się panu księdzu, że broni swojej godności. Mało kto w Niedrzwicy ma taką odwagę. Tu wcale nie chodzi o Papieża, tu chodzi o pokazanie kto rządzi, każdej niedzieli dobrze to słychać . Syn po roku przygotowań do bierzmowania nie wie o czym jest przypowieść o miłosiernym Samarytaninie. Za to świetnie zna tajemnice różańca. Miłosierdzie jest chyba katolikom nie potrzebne, ani szacunek i empatia. Ksiądz ma dawać dobry przykład, a nie uczyć arogancji.

Kościół powinien być przykładnie odcięty od budżetowych pieniędzy na wszystkich szczeblach. Jak będą musieli bazować wyłącznie na tym, co dostaną od ludzi, to zaczną może wreszcie swoje owieczki szanować. Bo jak nie zaczną, to widmo głodu szybko zajrzy w te otłuszczone ślepia!

"Będąc więc z rodu Bożego, nie powinniśmy sądzić, że bóstwo jest podobne do złota albo do srebra, albo do kamienia, wytworu rąk i myśli człowieka" (Dzieje Ap. 17:29) Nie będziesz czynił żadnej rzeźby… Pewnego słonecznego dnia, w poło¬wie drogi między jedną a drugą małżowiną uszną, w miejscu od dawien dawna nieskażonym myśleniem, ro¬dzi się wątpliwość. Wynika ona z kon¬frontacji faktów (rzeczywistość = hi¬storia + Biblia + zdrowy rozsądek) i mitów (dzieje głupoty ludzkiej, czyli doktryna Kościoła rzymsko-katolickiego w zarysie). Takim MITEM, który u owieczki powołał do życia nieużywane pokłady szarych komórek, jest kult chrześcijański obrazów i tym podobnych plasti¬kowych tudzież gipsowych zabawek. „Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego ob¬razu tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemię. Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdro¬snym" (Wj 20. 4-5; Kpl 26. l). Da¬je On również w swym prawie wskazówki, co należy czynić z obiektami bałwochwalstwa (Pwt 7. 25; Dz 19. 19).