W tym miejscu był areszt gestapo. Muzeum znowu otwarte [zdjęcia]

Oddział Martyrologii „Pod Zegarem” powstał w 1979 r. z inicjatywy Klubu byłych Więźniów Politycznych Zamku Lubelskiego i „Pod Zegarem”. Od początku swego istnienia mieści się w celach byłego aresztu gestapo przy ul. Uniwersyteckiej 1 w Lublinie.

Budynek przy ul. Uniwersyteckiej 1 został przystosowany do potrzeb Geheime Staatspolizei (Komendy Policji, a później więzienia) w 1940 r. Na piętrach i parterze mieściły się biura, gdzie m.in. prowadzane były przesłuchania. Natomiast piwnice przebudowano na więzienne cele. Było ich 14, w tym trzy ciemnie.

„Proszę Cię o podesłanie jakiegoś lekarstwa na serce (nie Waleriana, to może jej dać lekarz, ale nic nie skutkuje). Jest zupełnie wycieńczona, nerwowa i wygląda bardzo mizernie. Proszę także o lekarstwo na nerwy. Będę na to bardzo czekała. Nie chcę żeby Kasia martwiła się jeszcze bardziej. Kochanie najchętniej zaoszczędziłabym Ci tego, ale uważam, że jest koniecznym to co robię. Ja czuję się już lepiej, Kocham i całuję Cię najserdeczniej, Grażyna” – to jeden z grypsów, który można znaleźć w szklanej gablocie. Pisane na skrawkach papieru, płótna, chusteczki były jedynym źródłem komunikacji między więźniami, a ich bliskimi na wolności.

Na korytarzu Ściana Pamięci. Rzędami, jedna fotografia obok drugiej, twarze tych, którzy zginęli podczas przesłuchań, tortur czy później w obozach koncentracyjnych.

W Muzeum „Pod Zegarem” znalazły się też multimedia - relacje świadków czy opowieści o dalszych losach więźniów, którym udało się opuścić więzienne mury. Nowe w muzeum są też narzędzia tortur i dotąd nie eksponowane napisy na ścianach wykonane ręką więźniów.

Ustawione w każdej z cel ekrany wyświetlają niepublikowane do tej pory zdjęcia, a głos z głośników odczytuje wspomnienia i wiersze pisane przez osadzonych. Są tu też relacje więźniarek KL Ravensbrück o losach kobiet poddawanych pseudomedycznym eksperymentom.

Muzeum jest czynne od wtorku do soboty w godz. 9-16. Wstęp wolny.