Judy Budnitz \"Ładne duże amerykańskie dziecko”

Amerykańską pisarkę Judy Budnitz polski czytelnik zna ze znakomitej, bajkowej powieści \"Gdybym ci kiedyś powiedziała”. Tym razem dostajemy do rąk zbiór niezwykłych opowiadań. Współczesnych, a równocześnie osadzonych w nierealnej rzeczywistości. Jak ze snu, w którym sceny życia przeplatają się z naszymi marzeniami i wyobrażeniami o życiu. To sceny tak sugestywne, że niemal fizycznie odczuwalne. A jednak w prawdziwym życiu nigdy nie mogłyby się one wydarzyć. Oto mamy kobietę, która marzy, by swoje dziecko urodzić w Ameryce; by wyrosło z niego takie prawdziwe amerykańskie dziecko. Ale przedtem musi nielegalnie przekroczyć granicę. Próbuje 5 lat - i tyle trwa jej ciąża. Posłuszny chłopiec czeka w brzuchu matki, by urodzić się w \"odpowiednim momencie”. W następnej historii na świat przychodzi czarne dziecko mające białych rodziców. Dziecko, dodajmy, które budzi w swoich rodzicach dziwny respekt i lęk. W kolejnym córka \"przejmuje” chorobę swojej matki za sprawą... karpia pływającego w sedesie. Te kilkanaście opowiadań łączy specyficzny niepokój i niedopowiedzenie. Jest w nich coś mrocznego i nieprzewidywalnego. Ale jest też pewna logika i konsekwencja. W świecie Budnitz nie ma reguł i schematów. Są za to przypadki, zdarzenia, wypadki. Pisarka patrzy na to wszystko trochę z dystansem, czarnym humorem, ale też \"po kobiecemu”. Czyta się \"Ładne duże amerykańskie dziecko” jak bajkę dla dorosłych. Mądrą bajkę, choć niekoniecznie z morałem.