Regiopedia - encyklopedia, inna niż wszystkie

Zajrzyj na lubelskie.regiopedia.pl! Serwis regiopedia.pl działa w każdym województwie naszego kraju. W części poświęconej naszemu regionowi (lubelskie.regiopedia.pl) można znaleźć ciekawostki o miejscach, ludziach, historii, wydarzeniach, zwyczajach, kulturze, czy przyrodzie. Mamy już 4197 haseł, ale bez obaw – Regiopedia Lubelskie pomieści ich o wiele więcej. Hasła są tworzone przez Internautów, którzy posiłkują się wiedzą i własnymi doświadczeniami z podróży po regionie. Na portalu można też znaleźć ich zdjęcia i filmy. Jak dołączyć do grona twórców Regiopedii? Na początek trzeba wejść na stronę lubelskie.regiopedia.pl i założyć konto. To wystarczy, by po zalogowaniu bez przeszkód dzielić się na portalu wiedzą i twórczością, dodając hasła, zdjęcia, filmy, a nawet muzykę. Każde hasło można też komentować i oceniać. Sposób, w jaki dodaje się hasła jest prosty. Wystarczy wypełnić kilka rubryk: wpisać tytuł, treść, umieścić miejsce którego dotyczy hasło na internetowej mapce, a następnie dodać zdjęcia czy filmy. Pole do popisu znajdą tu wszyscy ciekawi świata i naszego regionu. Pokażcie miejsca, które warto odwiedzić, zwyczaje o jakich nie wolno zapomnieć, czy ludzi, których powinniśmy zapamiętać. Ważne, by hasła były ciekawie napisane, oparte o prawdziwe informacje. Wpisy powinny mieć encyklopedyczny charakter. W hasłach można cytować np. książki, ale trzeba wówczas podać źródło cytatu. W skarbcu klasztoru Dominikanów w Lublinie zachował się krucyfiks, na który była składana przysięga Unii Lubelskiej z 1569 roku. Według tradycji klasztornej, dokument został podpisany w gotyckim refektarzu na parterze klasztoru. Według innej hipotezy, podpisano go na Zamku Lubelskim, a w bazylice Dominikanów odprawiono tylko uroczyste nabożeństwo. Sejm, który miał doprowadzić do unii Polski z Litwą, obradował niemal sześć miesięcy - od 10 stycznia do 1 lipca 1569 roku. Zaprzysiężony w Lublinie dokument głosił: \"Już Królestwo Polskie i Wielkie Księstwo Litewskie jest jedno nierozdzielne i nieróżne ciało, ale także nieróżna, ale jedna spólna Rzeczpospolita, która się z obu państw i narodów w jeden lud zniosła i spoiła”. Na mocy Unii lubelskiej wspólny był król, sejm, polityka zagraniczna i moneta, bita osobno w każdym z państw pod jego stemplem. Zachowano odrębność administracji, skarbu, wojska i sądownictwa. Nowy organizm ustępował rozległością tylko Rosji. galezowskit Prace archeologiczne prowadzone pod kierunkiem dr Ireny Kutyłowskiej w latach 90-tych ub. wieku pozwoliły na odkrycie dziejów Wojciechowa i najważniejszych jego zabytków. Odnalezione relikty przeszłości wskazują na osadnictwo na tym terenie już w VIII wieku. Kroniki kościelne odnotowują nazwę \"Woycechow” dopiero w 1328 roku. Istniał wtedy drewniany kościół pod wezwaniem św. Wojciecha. Parafia wojciechowska posiadała wówczas patronat szlachecki. Oznacza to, że imię, które nosił dziedzic wsi - stawało się \"automatycznie” wezwaniem miejscowej kaplicy czy kościoła. W kolejnych latach kościół był pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP. Najstarsze zabudowania Wojciechowa ciągną się wzdłuż bezimiennego potoku - lewego dopływu rzeczki Bystrej mającej swoje główne źródła w okolicach Palikij. I to prawdopodobnie dostęp do źródlanej wody zadecydował o lokalizacji osiedla, zwanego dzisiaj Wojciechowem. (...) alladyn Zagroda Sitarska w Biłgoraju to filia Muzeum Ziemi Biłgorajskiej. Skansen usytuowany jest niemal w centrum miasta przy ul. Nadstawnej 32, w granicach osiedla o tej samej nazwie. Zdecydowanie wyróżnia się od nowoczesnych bloków. Po obejściu, ukwieconym malwami i innymi kwiatami, powoli przechadzają się kurki. Budynki pochodzą z początku XIX wieku. To dom sitarza Andrzeja Grabińskiego, drewutnia, spichlerz, wozownia, budynek inwentarski i ule kłodowe ogrodzone drewnianym płotem. Dom z 1810 roku ma węgłową konstrukcję. Nakryty czterospadowym dachem z gontu. Ma dwa wejścia - od strony ulicy główne i niewielki ganek. Jednak, chcąc zwiedzić skansen, trzeba wejść od podwórza, kupić bilet (4 zł normalny i 2 zł ulgowy). Do XX wieku takie budynki nie należały w Biłgoraju do rzadkości. Jednak w latach 70-tych XX wieku miasto zaczęło się szybko rozwijać. Udało się uratować jedynie zagrodę sitarską. nina-1940 Domy dwóch braci, Mikołaja i Krzysztofa Przybyłów z 1615 roku to jedne z najsłynniejszych kamienic doby odrodzenia w Polsce. Kupcy kazimierscy wystawiali wspaniale dekorowane kamienice, które świadczyły o prestiżu i pozycji społecznej ich właścicieli. Fasady ozdobione zostały płaskorzeźbami postaci ludzi, świętych i zwierząt. Dominują postacie patronów fundatorów kamienic. Po lewej stronie między oknami pierwszego piętra w stroju biskupim widzimy św. Mikołaja, na drugiej kamienicy widoczny jest potężny brodaty mężczyzna podpierający się drzewem wyrwanym z korzeniami. To św. Krzysztof. Zwierzęta (gryf walczący z lwem i kozioł z lisem) symbolizują cechy charakteru dobrego kupca: powinien być lotny jak gryf, waleczny jak lew, uparty jak kozioł i przebiegły jak lis. katrinka1234 Bolkowanie to dwudniowa impreza z okazji urodzin dębu \"Bolko”, rosnącego od 600 lat w powiecie chełmskim, w Hniszowie. Hniszów to wieś leżąca na niewielkim wzniesieniu w pradolinie rzeki Bug. Przez jakiś czas w majątku gospodarował Julian Wieniawski, brat słynnych muzyków. Jednak 70-włókowy folwark szybko sprzedał. W pozostałościach parku rośnie \"Bolko”, najpotężniejszy dąb w woj. lubelskim, jeden z największych w Polsce. Jego obwód jest imponujący. Jedne źródła podają około 900 cm, inne dokładniej - 840 cm. Wysokość też podawana różnie - od 22 m do 28 m. Podobnie jest z rozpiętością korony - od 31 do 35 m. Legenda mówi, że odpoczywał pod nim Bolesław Chrobry, kiedy wyprawiał się na Kijów (sędziwy \"Bolko” musiałby mieć więcej niż 600 lat). Obok drzewa podobno maszerowały wojska kozackie Bohdana Chmielnickiego, a w jego cieniu odpoczywały ordy Tuhaj-beja. •nina-1940 Pawłów to wieś w gminie Rejowiec Fabryczny, znana z tradycji garncarskiej i bednarskiej. Miejscowość ta słynie z Jarmarku Pawłowskiego Ginące Zawody. Impreza na wzór staropolskich jarmarków, organizowana jest co roku w pierwszą niedzielę sierpnia. To jednocześnie wspaniała okazja do promocji sztuki i rzemiosła ludowego z całej Lubelszczyzny. Słomkarstwo, betoniarstwo, garncarstwo, hafciarstwo, bukieciarstwo, malarstwo na różnych materiałach - to tylko niektóre dziedziny tradycji ludowej prezentowane w Pawłowie. Kapele grające skoczne melodie, konkursy z nagrodami, możliwość wypróbowania własnych umiejętności na kole garncarskim czy warsztacie tkackim - to przyciąga rzesze ludzi z całej Lubelszczyzny. Na Jarmarku można zrobić też zakupy, posmakować tradycyjnych potraw regionalnych, posłuchać muzyki, w rytm której same nogi skaczą. •nina-1940