To nie dla pana ten krzyżyk, panie premierze

Dnia ósmego czerwca - w dzień piękny, bezchmurny - kartkę z TAK dla unii wrzuciłem do urny. Wrzuciłem, choć miałem proroctwo w pamięci: unia, gdy wejdziemy, śrubę nam przykręci. Podniesie się lament pod same niebiosa, nie będzie nikogo stać na papierosa, mięso też zdrożeje, mleko czekolada, cebula, cytrusy... Słowem - szkoda gadać. Kiedyś za cenami zaczną gonić płace, nastanie dobrobyt... Czy ja go zobaczę? Wątpliwe. Lat wielu trzeba przecież na to, więc dobrobyt będę oglądał z zaświatów. Zobaczę Leppera, Luśnię i Giertycha, jak w strukturach unii będą się rozpychać, jak będą zasiadać, radzić, dyskutować - i sowite diety w euro inkasować. Nie będą pamiętać, że zgłosili sprzeciw... Z zaświatów zobaczę także moje dzieci, i wnuków też ujrzę, siostrzeńców, bratanków... Wspomnę: \"TAK skreśliłem; dziś wiem - było warto. Bo żyją jak ludzie - godnie, na poziomie. Słusznie głosowałem! Zacieram dziś dłonie” * * * Pan premier dziękuje, chwali mnie od rana, że TAK głosowałem... Przecież nie dla pana!