Drewniana tradycja

Posadzki drewniane są tradycyjnym materiałem wykończenia podłóg w pomieszczeniach mieszkalnych. Niektóre bardziej odporne na wilgoć gatunki drewna (takie jak modrzew i dąb) nadają się do pokrywania podłóg w łazienkach i kuchniach. Podłogi z drewna powinno się układać w temperaturze 15 - 20 st. C. Dobrze, jeśli materiał na posadzkę poleży dwa, trzy dni w warunkach, w jakich będzie układany i eksploatowany. Jako podkład najczęściej stosuje się warstwę zaprawy betonowej, czyli wylewkę. Należy ona do podłoży tzw. pływających. Jest oddzielona od stropu i ścian warstwami izolacji cieplnej i akustycznej oraz przeciwwilgociowej. Innym tradycyjnym rodzajem podkładu podłogowego są legary – grube belki drewniane układane na stropie. Układając posadzkę należy zostawić przy ścianach szczeliny o szerokości 20 mm. Pozwalają one na swobodną „pracę” drewna, gdy w pomieszczeniu zmienia się temperatura i wilgotność. Trwałość prawidłowo zabezpieczonej, konserwowanej i właściwie użytkowanej posadzki drewnianej wynosi przynajmniej 50 lat. Parkiet przyklejamy klejami i lepikami dostępnymi na rynku i przeznaczonymi do tego typu prac. Ułożoną podłogę cyklinujemy, a następnie zabezpieczamy pastując lub lakierując. Natomiast podłogi z desek (sosna, świerk) wykonuje się najczęściej z desek o grubości 25 - 32 mm, szerokości 80 - 140 mm oraz wilgotności max. 14 proc.