Którędy ucieka ciepło z budynku i jak temu zapobiec?

Najwięcej ciepła jest odprowadzane w procesie wentylacji. Aby zminimalizować jego straty, zalecane jest zastosowanie mechanicznej wentylacji nawiewno-wywiewnej z odzyskiem ciepła. Dostępne na rynku rekuperatory pozwalają oszczędzić 65–95% ciepła z usuwanego z pomieszczeń powietrza. Ograniczenie strat ciepła poprzez ściany zewnętrzne wynika przede wszystkich z doboru takich materiałów budowlanych, których wskaźniki przewodzenia ciepła są jak najniższe. Trójwarstwowa konstrukcja muru, obejmująca poryzowane pustaki ceramiczne, materiał izolacyjny oraz ścianę osłonową z cegły licowej lub klinkierowej, pozwala uzyskać parametry wskazane dla budownictwa energooszczędnego. Nie bez znaczenia jest również eliminacja mostków termicznych, czyli tych wszystkich miejsc w obrębie ścian zewnętrznych, przez które następuje najwięcej strat ciepła. Najczęściej zalecanym sposobem na ograniczenie przenikania ciepła z wnętrza budynku przez jest zastosowanie takich modeli, które charakteryzują się podwyższonymi parametrami termicznymi. Już na poziomie projektu architektonicznego należy wybrać ich odpowiednią wielość oraz usytuowanie względem nasłonecznienia: od strony południowej powierzchnia okien powinna być większa, mniejsza natomiast od północy. Dwuwarstwowa termoizolacja i właściwy materiał pokryciowy to najważniejsze czynniki chroniące przed przenikaniem ciepła poprzez dach. Rozmieszczona pomiędzy oraz pod krokwiami warstwa wełny szklanej lub mineralnej zmniejszy ucieczkę ciepła. Wykonanie izolacji termicznej piwnicy ograniczy schładzanie domu od strony gruntu. Dodatkowa warstwa izolacji podłogi bezpośrednio stykającej się z gruntem również obniży stopień przenikania ciepła w tej części konstrukcji budynku.