Jak otrzymać zwrot 425 zł nadpłaty za kartę pojazdu? Coraz mniej czasu

Od 1 maja 2004 r. do 15 kwietnia 2006 roku za wyrobienie dokumentu dla pierwszej rejestracji samochodu tzw. „Kartę Pojazdu” urzędy gminne pobierały opłatę w wysokości 500 zł, na podstawie rozporządzenia w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz.U. nr 137, poz. 1310), wydanego w 2003 roku.

Po wejściu Polski do Unii Europejskiej Trybunał Konstytucyjny zakwestionował powyższe rozporządzenie, jako sprzeczne z zasadami równości w handlu (po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy, Ministra Transportu i Budownictwa oraz Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 17 stycznia 2006 r., wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich). Zawyżona opłata została zniesiona 14 kwietnia 2006 roku. Okres przedawnienia w tej sprawie wynosi 10 lat. Czasu zostało mało, aby ubiegać się o zwrot nadpłaty.

Komu należy się zwrot?

O zwrot należności mogą ubiegać się osoby, które na podstawie poprzednio obowiązującego rozporządzenia uiściły opłatę za wydanie karty pojazdu w wysokości 500 zł. Muszą to być osoby, które wskazaną opłatę uiściły od 1 maja 2004, ale najpóźniej do dniu 14 kwietnia 2006 r. Od 15 kwietnia 2006 r. na podstawie nowego rozporządzenia urzędy powinny bowiem pobierać 75 zł.

Skala problemu

Urzędy niechętnie zwracają nadpłacone pieniądze. Tłumaczenie zawsze jest jednakowe: to minister infrastruktury wprowadził 500-złotową opłatę, urzędy ją tylko pobierały z mocy prawa. Pieniędzy już nie ma, bo zostały spożytkowane na cele bieżące. Urzędnicy jednak zapominają, że owe dopłaty były dochodami własnymi powiatów czy miast.

Skala problemu jest poważna. W samym tylko Lublinie sprawa dotyczy blisko 15 tys. osób, które łącznie nadpłaciły około 7 milionów złotych.

– Nie prowadzimy szczegółowej statystyki dotyczącej liczby osób. Szacujemy, że wpłynęło ponad 800 wniosków o zwrot opłaty za karę pojazdu. Zwroty wypłacane są na podstawie wyroku sądowego. Do tej pory zwrócono środki za 682 karty. Razem z odsetkami i kosztami postępowania sądowego do tej pory wypłacono 303 316 zł. W okresie od 1 maja 2004 r. do 15 kwietnia 2006 r. wydaliśmy 14696 kart pojazdu. W tym dla pojazdów sprowadzonych z zagranicy 14581 sztuk – mówi Beata Krzyżanowska, rzecznik prasowy prezydenta miasta Lublin.

- Do chełmskiego Urzędu Miasta wpłynęło 70 wniosków o zwrot opłaty, z czego pieniądze na podstawie wyroku sądu uzyskało 30 osób rejestrujących pojazdy po raz pierwszy na terenie Polski w latach 2003–2006 – mówi Monika Zaborek-Turewicz, dyrektor Wydziału Komunikacji Urzędu Miasta Chełm. – W ostatnich dwóch tygodniach odnotowaliśmy zwiększone zainteresowanie osób sprawą zwrotu nadpłaty za kartę pojazdu – dodaje dyrektor. 

Urzędnicy przyjmują prostą taktykę – grają na czas i „zmęczenie materiału”, aby maksymalnie utrudnić odzyskanie nadpłaconych pieniędzy. Część ludzi ze zwykłego lenistwa rezygnuje z dochodzenia roszczeń.

Wyrok nie nakazuje

Niestety wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie nakazał zwrotu nadpłaconej kwoty, dlatego osoby, która chcą odzyskać 425 zł, muszą same dochodzić swoich praw na drodze sądowej lub administracyjnej. Rzadko, kiedy urzędy zwracają nadpłaconą kwotę po złożeniu odpowiedniego wniosku. Przeważnie sprawa kończy się w sądzie. W większości przypadków wymaga to od składającego wniosek dużej cierpliwości i przede wszystkim znajomości prawa i procedur sądowych.

Najprostsza droga do nadpłaty

Druga do odzyskania pieniędzy niestety nie jest prosta. Najpierw trzeba przejść przez procedury administracyjne.

– To jest kilka etapów. Zaczynamy od złożenia wniosku o zwrot nadpłaconej opłaty do Urzędu Miasta lub Starostwa Powiatowego w formie wezwania do zapłaty (zawsze listem poleconym, aby mieć dowód dostarczenia pisma do urzędu. Jest to dokument niezbędny w dalszym etapie sprawy). Jeżeli to nie poskutkuje, wówczas składamy pozew do Sądu Rejonowego lub skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. – Sądy administracyjne stoją na stanowisku, że obie drogi są dopuszczalne a o tym, która jest właściwa decydują powołane podstawy prawne – mówi Tadeusz Możdżyński, który samodzielnie odzyskał pieniądze za nadpłaconą kartę. Praktyka mówi jednak, że lepiej skorzystać z drogi cywilnej powołując się na artykułu 410 § 2 Kodeksu Cywilnego. (wzór pisma i pozwu sądowego poniżej)

Należy zaznaczyć, że nie wszystkie roszczenia są uznawane przez sąd, z uwagi na terminy przedawnienia lub następujących w międzyczasie zmian przepisów, na których opierane są roszczenia. Termin przedawnienia to 10 lat licząc od daty wniesienia nienależnych opłat za kartę pojazdu.

Zleć usługę firmie

Rozwiązaniem jest skorzystanie z usług firm, które zajmują się odzyskiwaniu należności za zawyżone i niesłusznie pobierane opłaty za wydanie karty pojazdu. Odzyskanie kwoty 425 zł za każdą kartę pojazdów wymaga spełnienia pewnej procedury i złożenia odpowiednich dokumentów, co dla pojedynczej osoby czy firmy jest bardziej skomplikowane, niż dla wyspecjalizowanego w tych działaniach podmiotu.

– Przyjmujemy wszystkie sprawy o zwrot nadpłaty, zarówno od firmy zajmujących się handlem samochodami, jak również osób fizycznych, które sprowadziły dla siebie samochód nawet w okresie dłuższym, tj. od 10.03.2002 do 14.04.2006 – mówi Robert Góźdź z Agencji Celnej Ekspert z Lublina, z firmy specjalizującej się w odzyskiwaniu nadpłat za kartę pojazdu.

Usługa kosztuje. Jeżeli sprawę odzyskania nadpłaty za kartę pojazdu oddamy w ręce specjalistycznej firmy, wówczas za usługę zapłacimy 175 złotych. A zatem do kieszeni wróci 250 złotych. Procedura odzyskiwania trwa od 2 do 20 tygodni, zależy od sprawności działania wymiaru sprawiedliwości na danym terenie.

Te dokumenty będą potrzebne, jeżeli zlecisz odzyskanie nadpłaty firmie
Jesteś posiadaczem pojazdu:

Ksero dowodu osobistego (koniecznie obydwie strony)
Jeżeli występuje współwłaściciel pojazdu również ksero dowodu osobistego współwłaściciela
Ksero karty pojazdu (1 i 2 strona, w przypadku współwłaściciela przedostatnią stronę)
Pojazd został już sprzedany:
Ksero dowodu osobistego (koniecznie obydwie strony)
Jeżeli występuje współwłaściciel pojazdu również ksero dowodu osobistego współwłaściciela
Kopie dokumentu, na którym widnieje pieczątka z pierwszej rejestracji z określoną data i numerami samochodu, w przypadku braku jakichkolwiek dokumentów potwierdzających, zaświadczenie z Wydziału Komunikacji.

Wezwanie do zapłaty – wzór pisma

Imię, nazwisko, adres Lublin, dnia 1 marca 2011 r.
Gmina Miasta (np. Lublin), adres
WEZWANIE DO ZAPŁATY
Na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. w sprawie o sygn. Akt 6/04 (Dz.U. z 2006 r. nr 15, poz. 119) stwierdzającego, że przepis § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz.U. nr 137, poz. 1310) jest niezgodny z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity Dz.U. z 2005 r. nr 108, poz. 908 z późniejszymi zmianami) oraz art. 92 ust 1 i art. 217 Konstytucji RP, wzywam do zapłaty kwoty 425 zł (słownie: czterysta dwadzieścia pięć złotych) tytułem zwrotu nadpłaty za wydanie karty pojazdu.
Pojazd marki nr rej. (VIN: ), został zarejestrowany w tut. Urzędzie w dniu 10 maja 2004r (przykładowy dzień rejestracji sprowadzonego pojazdu) . Kwotę nadpłaty w wysokości 425 zł, wynikającą z różnicy pomiędzy zapłaconą kwotą 500 zł, a aktualną opłatą za wydanie karty pojazdu – 75 zł, proszę przelać na moje konto nr. XXXXXXXXXX
W przypadku braku zapłaty w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego wezwania sprawa zostanie skierowana na drogę postępowania sądowego.
Wzór pozwu sądowego
Do Sądu Rejonowego(nazwa sądu np. Lublin Zachód – w zależności od adresu pozwanego; w Lublinie, Wydział Cywilny)
Powód: (imię, nazwisko, adres zamieszkania)
Pozwany: Gmina Miasta (np. Lublin, adres Urzędu Miasta )
Wartość przedmiotu sporu: 425 zł

POZEW O ZAPŁATĘ W POSTĘPOWANIU UPOMINAWCZYM

Niniejszym wnoszę o:
1. Orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym, by pozwany Gmina Miasta (np. Lublin) zapłacił powodowi kwotę 425 złotych ( słownie: czterysta dwadzieścia pięć złotych) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 10 maja 2004 r do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, według norm prawem przepisanych w terminie 14 dni od doręczenia nakazu, ewentualnie w tym terminie wniósł sprzeciw.
W takim wypadku wnoszę o:
2. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 425 złotych ( słownie: czterysta dwadzieścia pięć złotych ) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia np. 10 maja 2004 r -. do dnia zapłaty,
3. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm prawem przepisanych
4. przeprowadzenie rozprawy także pod nieobecność powoda
5. wydanie wyroku zaocznego pod nieobecność pozwanego.

UZASADNIENIE: 

Zgodnie z § 1 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu z dnia 28 lipca 2003 roku (Dz. U. z dnia 6 sierpnia 2003 r.) obowiązującego do końca kwietnia 2006 r. za wydanie karty pojazdu przy pierwszej rejestracji pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej organ rejestrujący pobierał opłatę w wysokości 500 złotych. Powód uiścił opłatę za wydanie karty pojazdu w wysokości 500 złotych (słownie: pięćset złotych). Opłata ta dotyczyła sprowadzonego przez niego pojazdu nr rej. nr nadwozia , data wniesienia opłaty i rejestracji: 27 maja 2004r. (w tym miejscu należy wskazać numer rejestracyjny pojazdu, datę wniesienia opłaty i datę rejestracji)
Dowód:
- decyzja z dnia 26 maja 2004r potwierdzająca odbiór karty pojazdu stanowiąca potwierdzenie wniesienia opłaty, kserokopia karty pojazdu.
Wysokość opłaty przewidzianej wskazanym na wstępie Rozporządzeniem zakwestionował Rzecznik Praw Obywatelskich i złożył on wniosek do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności tego zapisu z art. 77 ust. 4 pkt. 2, ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku – prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) oraz art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 17 stycznia 2006 roku (sygn. akt. 6/04) uznał, iż: „§ 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 roku w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu jest niezgodny:
- z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku – prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.);
- z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.”
W uzasadnieniu wyroku Trybunał Konstytucyjny wskazał, iż tak znaczne zawyżenie opłaty za wydanie karty pojazdu przekracza zakres upoważnienia zawartego w ustawie, skierowanego do organu mającego wielkość tej opłaty określić. Narusza to art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, który nakazuje wydawanie rozporządzeń, służących wykonywaniu ustaw i wyklucza przez organ wydający rozporządzenie uprawnień ustawodawcy.

Trybunał Konstytucyjny we wskazanym wyżej uzasadnieniu wyroku wskazał także, iż opłata w wysokości 500 złotych za wydanie karty pojazdu jest sprzeczna z art. 217 Konstytucji RP.
Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 17 stycznia 2006 roku wskazał również na potrzebę ponownego uregulowania kwestii opłat za wydanie karty pojazdu.

W oparciu o wskazanie Trybunału Konstytucyjnego w dniu 28 marca 2006 r. zostało wydane Rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa (Dz. U. z 2006 r., nr 59, poz. 421). W rozporządzeniu tym, w § 1 ust. 1 ustalono wielkość opłaty za wydanie karty pojazdu w wysokości 75 złotych. Przedmiotowe Rozporządzenie weszło w życie w dniu 15 kwietnia 2006 r.

Powód wniósł opłatę w wysokości 500 złotych za każdy samochód. Samochodów, za które wniesiona została opłata było 1. Daje to łącznie kwotę 500 złotych. Obowiązujące przepisy zmniejszyły wysokość tej opłaty do 75 złotych od samochodu. Za 1 samochód powód powinien zapłacić więc 75 zł złotych. Wynika z tego, iż kwota 425 złotych jest kwotą nienależnie uiszczoną.
Powód żąda zwrotu różnicy pomiędzy kwotą uiszczoną, a kwotą wynikającą z przepisów obowiązującego prawa.

Pismem z dnia np. 20 lutego 2011 r. powód wezwał pozwany Gminę Miasta(np.. Lublin) do zwrotu kwoty w wysokości 425 zł nie otrzymując do dnia dzisiejszego odpowiedzi
Dowód: kopia wezwania do zapłaty

DOWÓD NADANIA WEZWANIA

Zgodnie z przepisami ustawy Prawo o ruchu drogowym przedmiotowe opłaty pobierane są przez Prezydenta Miasta (np. Lublin Szczecina) i stanowią dochód Gminy, w związku z czym zasądzenie dochodzonej kwoty od Gminy Miasta (np. Lublin) z tytułu obowiązku zwrotu nienależnie uiszczonych opłat jest zasadne.
Dochodzenie roszczenia i wydanie nakazu zapłaty w trybie postępowania upominawczego jest w świetle art. 498 kpc uzasadnione. Zgodnie z art. 498 § 1 kpc, nakaz zapłaty wydaje się jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego, a w innych sprawach, jeżeli przepis szczególny tak stanowi.
Dochodzone roszczenie jest niewątpliwie roszczeniem pieniężnym a istnienie roszczenia i jego wysokość zostało należycie udowodnione dołączonymi do pozwu dokumentami.
W niniejszej sprawie roszczenie jest w pełni zasadne, a okoliczności sprawy nie budzą wątpliwości, wykazane są dokumentami – dowodami wpłat, a zasadność roszczenia wynika z orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.

Mając na uwadze powyższe wnoszę jak na wstępie.

Załączniki:
- decyzja stanowiąca potwierdzenia zapłaty za kartę pojazdu
- kserokopia karty pojazdu
- kopia wezwania do zapłaty