- W Lublinie zdobyła pani złoty medal. Po takim biegu nie można się chyba do niczego przyczepić?
– Bardziej niż złoto cieszy mnie czas. 11.12 to spełnienie moich marzeń i wyrównanie rekordu życiowego. Wprawdzie wiatr był dość duży, ale na bieżni nie było go czuć. Biegło mi się naprawdę znakomicie. Zobaczymy, jak będzie wyglądał mój start w czasie mistrzostw Europy w Berlinie.
- Czy deszcz był dla was dużym utrudnieniem?
– Nie. Mam tylko mokre ubranie. W czasie biegu głowa nie skupia się na tym czy kolana są mokre czy suche.
- Potwierdzi pani dobre opinie dotyczące lubelskiej bieżni?
– Tak, ta bieżnia jest bardzo szybka. Tu się świetnie biega, a nawierzchnia dodatkowo przyspiesza zawodników.
- Wydaje się, że ten bieg dał pani mnóstwo radości...
– Przez długi czas byłam w lesie. W piątek uwierzyłam w siebie. Pobiegłam bardzo szybko, mimo że było mokro i chłodno.
- Czy myśli pani o startach na 200 m?
– Nie pobiegnę na tym dystansie. On jest dla mnie zbyt długi i mnie przeraża. Już wolałabym pobiec przez płotki.
- Nagroda za zwycięstwo w Lublinie?
– Dzień wolnego. Na więcej nie można sobie pozwolić, bo do czasu mistrzostw Europy w Berlinie musze mocno pracować. Najważniejsze, że moja głowa się odblokowała. Tydzień wcześniej, podczas Pucharu Świata w Londynie poniosły mnie emocje, zwłaszcza podczas wywiadu telewizyjnego. W Wielkiej Brytanii chciałam pokazać, że stać mnie na szybkie bieganie. Na szczęście przyszedł Lublin i to jest moje szczęśliwe miasto. Mogłabym tu biegać cały czas. Mam nadzieję też, że niedługo Berlin dołączy do moich szczęśliwych miejsc.
- Jaki wynik zadowoli panią w Berlinie?
– Chcę zbliżyć się do rekordu życiowego lub go pobić. Wtedy powinnam zakwalifikować się do finału.
Kim jest Ewa Swoboda?
Ewa Swoboda urodziła się 26 lipca 1997 r. w Żorach. Jest jedną z najszybszych sprinterek młodego pokolenia na świecie. Na swoim koncie ma m.in. srebro mistrzostw świata juniorów. W rywalizacji seniorskiej jej największym osiągnięciem jest srebrny medal halowych mistrzostw Europy w biegu na 60 m.
Komentarze