– Impulsem do podjęcia badań fosy były odkrycia dokonane kilka lat temu przez geografów z UMCS. Zespół pod kierunkiem prof. Dobrowolskiego w wyniku sondowania geologicznego - na podstawie analizy próbek ziemi - zidentyfikował nieznaną dotąd fosę/rów, oddaloną od grodziska około 20 m – napisał na swoim facebookowym profilu Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków.
Od strony wschodniej grodziska znaleziono wykop o wymiarach 14x1,5m i obejmował krawędź trasy nadzalewowej oraz rozciągał się na poniższym obniżeniu. Fosa o wymiarach 3,5-4 m została wykopana na głębokość 1,6 m.
Prowadzone we wrześniu badania wykopaliskowe pozwoliły na ustalenie przebiegu fosy oraz zbadano jej wypełnisko. Geologom historycznym udało się nawet wyizolować kilka etapów „walki” mieszkańców tego miejsca z podtapianym i podsiąkanym terenem.
– Zaobserwowano warstwy moszczenia pniami drzew, gałęziami, przekładanymi namułami i piaskiem, jakie nanosiły kolejne powodzie – napisał na Facebooku konserwator.
Ciekawostką jest, że odnaleziona fosa datowana jest na czasy przed powstaniem grodu – VII VIII wiek n.e. Aby dokładnie wyjaśnić tę kwestię zdecydowano o przeprowadzeniu archeologicznych badań wykopaliskowych. Pomóc ma w tym odnalezione dobrze zachowane drewno – głównie pnie dębów i brzóz. Do pracy zaangażowani zostaną dendrochronolodzy, dzięki pracy których uda się precyzyjnie określić rok ich ścięcia i dzięki temu dokładnie uda się datowanie fosy.
