Renata Przemyk

• Zarabiam... – Jak dla mnie, to wystarczająco. • Moja pierwsza praca to... – Roznoszenie mleka na osiedlu. Po kilku miesiącach udało mi się uzbierać na gitarę, co było głównym i jedynym celem tej pracy. • Gdybym mogła wybierać, to zostałabym... – Pewnie nic bym nie zmieniła. Udało mi się połączyć pasję z zawodem, który daje mi utrzymanie. • Największa porażka mojego życia... – Nie było takiej... Owszem, zdarzało się, że na kimś się bardzo zawiodłam czy spotkało mnie coś przykrego; cos poszło nie tak. Ale to zawsze czegoś mnie uczyło i hartowało. W zasadzie wszystkie takie wydarzenia wychodziły mi później na dobre. • Największa gafa, jaką popełniłam... – To było kilka lat temu. Promowałam nowa płytę, miałam mnóstwo wywiadów i byłam już mocno zmęczona. Któregoś ranka, bo bardzo długim wieczorze, zadzwoniła dziennikarka z prośbą o wywiad. Chciałam się od tego jakoś wymówić i podałam się za własnego menadżera. Niestety, wszystko się wydało. Całe szczęście, że ta dziennikarka była wyrozumiała. Umówiłam się z nią na inny termin. • Najczęściej używane przekleństwo... – Staram się nie nadużywać. W skrajnych sytuacjach zdarza mi się jednak puścić parę słów powszechnie uznawanych za obraźliwe. • Moja praca kojarzy mi się z... – Z pasją i bardzo ciężka pracą, która daje mnóstwo satysfakcji. • Mój iloraz inteligencji to... – Zadowalający. Wystarcza mi na zrozumienie książek, które czytam i na rozmowy z ludźmi, którzy mnie fascynują. Cały czas nad nim pracuje i może jeszcze mi się zwiększy? • Ostatnio usłyszałam bardzo głupi dowcip... – Nie przepadam za dowcipami i żaden nie przychodzi mi do głowy. • Kiedy dostane propozycje zamieszkania w Lublinie... – Z żalem, ale odmowie. Znalazłam już swoje miejsce na ziemi. To mała wieś pod Krakowem. • Moje hobby to... – tu będę bardzo mało oryginalna: muzyka. • Ze znanych ludzi nie lubię... – Polityków. • Lubię... – Wielu artystów i to niekoniecznie z branży muzycznej. • Najlepsza książka... – „W ogrodzie pamięci” Joanny Olczak. • Najgorszy film, jaki ostatnio widziałam... – Parę nowych, polskich komedii, które obejrzałam hurtem podczas świąt. Nie będę wymieniać nazw, żeby nie reklamować. • Najdziwniejsze wydarzenie w moim życiu... – Nigdy nie przestanę się dziwić, że mogę tak śpiewać; że to się stało moim sposobem na życie. • Czy jestem szczęśliwa? – Bywam. Uważam, że szczęście to tak ekstremalny stan, że nie można w nim tkwić permanentnie