Jak się zmieniały lubelskie uczelnie

Jak tylko zakończyły się działania w wojenne w Lublinie, to ówczesne władze od razu zabrały się za organizację szkolnictwa wyższego. Najwcześniej rok akademicki zainaugurowano na KUL-u (Katolicki Uniwersytet Lubelski), już 12 listopada 1944 roku.
W tych trudnych czasach na wydziale filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego wykładał Karol Wojtyła, późniejszy papież Jan Paweł II. 
W czasie gdy trwały prace nad reaktywacją Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, władze komunistyczne postanowiły otworzyć państwowy uniwersytet, który zasiliłby aparat władzy w województwie własnymi kadrami naukowymi. 14 października 1945 roku oficjalnie rozpoczęto rok akademicki na UMCS w Lublinie (Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej). Początkowo uczelnia oferowała wydziały, takie jak: lekarski, przyrodniczy, rolny, weterynaryjny, farmaceutyczny i prawa (od 1949 roku, po zamknięciu wydziału Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych na KUL-u). Wspierana bardzo mocno przez władze uczelnia, dość szybko zaczęła się rozwijać i otwierać nowe kierunki studiów. W niedługim czasie powstały nie tylko liczne zakłady i pracownie, ale także znane nam dziś miasteczko akademickie.
W 1950 roku z wydziałów lekarskiego i farmaceutycznego utworzono autonomiczną Akademię Medyczną (obecnie Uniwersytet Medyczny) w Lublinie, a w 1955 roku z wydziałów weterynaryjnego, rolniczego i zootechnicznego utworzono Wyższą Szkołę Rolniczą (później Akademię Rolniczą, dziś Uniwersytet Przyrodniczy). W 1953 roku powstała jeszcze jedna uczelnia wyższa. Początkowo funkcjonowała pod nazwą Wieczorowej Szkoły Inżynieryjnej, w 1965 roku została zamieniona w Wyższą Szkołę Inżynieryjną. Od 1964 roku kształciła studentów na wydziałach: mechanicznym, elektrycznym i budownictwa lądowego. W 1969 roku rozpoczęto prace nad tworzeniem miasteczka akademickiego, z czasem powstały też nowe budynki i pracownie. W 1977 roku Wyższą Szkołę Inżynieryjną przekształcono w Politechnikę Lubelską.
źródło: Teatr NN - Ośrodek Brama Grodzka w Lublinie