Virginia Woolf, \"Widoki Londynu”

Pierwsze wydanie polskie tej książki, a może raczej książeczki z pewnością pokazuje nieco inne oblicze Wirginii Woolf, pisarki, która dla wielu odbiorców była nieznana jako dokumentalistka. Dokument epoki - tak można określić ten niewielki tomik, o którym mówi wydawca, że jest zbiorem esejów. Czytelnik raczej go odbierze jako znakomity przewodnik po miejscach i ludziach epoki. Virginia Woolf, wrażliwa, neurotyczna, może nieco ekscentryczna, opisuje swój Londyn, a w nim \"swoich” ludzi w ich wnętrzach. \"Weźmy Carlyle\'ów. Godzina spędzona na Cheyne Row 5 powie nam o nich o ich życiu więcej niż to, czego możemy się dowiedzieć ze wszystkich biografii. Zejdźcie do kuchni. Tam w ciągu dwóch sekund człowiek konstatuje fakt, który uszedł uwagi Froude\'a, a który jednak miał niewiarygodne znaczenie; nie mieli bieżącej wody...” I tak pisarka krok po kroku przemierza ulice, przenika ściany domów, zagląda do ich wnętrz, opisuje, ocenia, jest szorstka, rzetelna, prawdziwa. Pisze o Carlyle\'ach dalej - \"oboje, mąż i żona byli geniuszami; kochali się, ale co mogą zdziałać geniusz i miłość wobec pluskiew i blaszanych wanien oraz pomp w suterenie?” Niezwykle celne uwagi, które nawet bawią, ironia, brutalna prawda i niesamowita zdolność spostrzegania i oceniania związków przyczynowo skutkowych. Znakomita rzecz.