Niemcy przyjechali na turniej do Polski osłabieni brakiem wielu kluczowych zawodników, którzy pod nieobecność gwiazd pojechali z pierwszą reprezentacją na Puchar Konfederacji. W tej sytuacji mało kto widział w nich faworytów. Tymczasiem nasi zachodni sąsiedzi wyszli z grupy mimo porażki z Włochami, w półfinale wyeliminowali Anglików, a w finale, w którym znów na nich nikt nie stawiał, pokonalii kolejną potęgę, Hiszpanię.
Piłkarze z Półwyspu Iberyjskiego przez fazę grupową przeszli jak burza, a w walce o finał zdemolowali Italię. Gdy przyszło jednak do walki o medale, znów dało o sobie znać stare piłkarskie porzekadło mówiące o tym, że wszyscy grają w piłkę, ale wygrywają Niemcy.
Naszpikowana gwiazdami La Roja, która w przeciwieńśtwie do rywali na turniej do Polski przyjechała w najmocniejszym składzie, z gwiazdami z Realu Madryt, Atletico i Barcelony, tym razem prezentowała się bardzo niemrawo. Przez całe spotkanie niemal nie potrafiła zagrozić bramce rywali, oddając zaledwie jeden celny strzał.
Niemcy również nie grali nic wielkiego. W ich grze nie było fajerwerków, ale starym zwyczajem okazali się lepsi o jednego gola od przeciwników. Bramkę na wagę tytułu sześć minut przed końcem pierwszej połowy spotkania strzelił Mitchell Weiser. Zawodnik Herthy Berlin wykorzystał dośrodkowanie z bocznego sektora boiska i strzałęm głową z ostrego kąta zawiesił na szyjach kolegów złote medale.
Niemcy - Hiszpania 1:0 (1:0)
Bramka: Weiser (39).
Niemcy: Pollersbeck – Stark, Kempf, Toljan, Haberer (83 Kohr), Gerhardt – Weiser, Meyer, Arnold, Gnabry (81.Amiri) – Philipp (87 Öztunali).
Hiszpania: Arrizabalaga – Bellerín, Meré, Vallejo, J. Castro (51 Gayá) – Saúl Ñíguez, M. Llorente (84 Mayoral), D. Ceballos – Asensio, Sandro Ramírez (70 I. Williams), Deulofeu.
Żołte kartki: Arnold, Haberer, Stark,Meyer – Saúl Ñíguez, M. Llorente, Vallejo.
Sędziował: Benoît Bastien (Francja). Widzów: 14 059.
Komentarze