Waldemar Sulisz
Jacek Brzeziński, uczeń niezwykłej polonistki, Elżbiety Żwirkowskiej (VIII Liceum na Podwalu), w liceum właśnie zobaczył głośny spektakl Jerzego Grotowskiego „Apocalypsis cum figuris”. Także w liceum poznał Janusza Opryńskiego, ucznia tej samej szkoły. Tak zaczęła się przygoda z Teatrem Provisorium. Razem stworzyli kilka mocnych spektakli. Dziś Provisorium to legenda polskiej alternatywy teatralnej i obok Teatru Ósmego Dnia z Poznania, kawał historii polskiego teatru.
Dobrze się stało, że najbardziej charakterystyczny i charyzmatyczny aktor „Provisorium” napisał pamiętnik. Książka „Provisorium. Nieregularny dziennik z podróży” to z jednej strony wybór zapisków, dokumentujących niezliczone podróże teatru w latach 1979 -2012, z drugiej próba zatrzymania tego, co tak szybko przemija.
Największą wartością książki Brzezińskiego jest bardzo osobisty opis i komentarz do przywoływanych zdarzeń. Na kartach książki pojawią się skondensowane portrety twórców teatru, aktorów oraz bezimiennych widzów.
Autor pokazuje, jak tamten czas kształtował ludzi, jak – mimo wielu ograniczeń – pozwolił im się rozwijać. I jak tamto dziedzictwo dziś procentuje. A, że procentuje, aktorstwo Jacka Brzezińśkiego jest na to twardym dowodem. Rola w „Braciach Karamazow”, gdzie Brzeziński zagrał z Woronowiczem, rozpoczęła „drugie” teatralne życie Jacka, owocując kolejnymi, dojrzałymi rolami.
Komentarze