Województwo lubelskie się wyludnia. Jest nas coraz mniej

Do takich wniosków doszli statystycy, analizując regionalną demografię. W całym województwie stale ubywa mieszkańców. Proces ten postępuje od połowy lat dziewięćdziesiątych. Przyczynia się do tego zarówno ujemny przyrost naturalny, jak i migracje. Według Głównego Urzędu Statystycznego, taka tendencja utrzyma się co najmniej do 2035 roku.

Dzieci i przeprowadzki

Na koniec 2013 roku Lubelskie miało nieco ponad 2,1 mln mieszkańców. To o ponad 6 tys. mniej niż rok wcześniej. W porównaniu z 2000 rokiem liczba ludności spadła o ponad 40 500 osób. Odwrotne zjawisko zauważono tylko w dwóch powiatach: lubelskim i łęczyńskim.

W drugim przypadku przyczyną jest coraz większa liczba dzieci. Z kolei dodatni wynik powiatu lubelskiego to efekt przeprowadzek – coraz więcej ludzi przenosi się ze stolicy regionu na jej obrzeża.

W rezultacie przybyło mieszkańców w gminach Wólka i Konopnica. Największy wzrost, ponad 3 proc., zanotowano jednak w gminie Głusk. – To stała tendencja – mówi Bogusław Kukuryk, sekretarz gminy.

– Jesteśmy blisko największego miasta w regionie, mamy dobrą infrastrukturę i rozbudowaną bazę edukacyjną. Dzięki temu osiedla się u nas coraz więcej ludzi. Budujemy kanalizację, gazociągi, drogi. Co roku jedną trzecią budżetu przeznaczamy na tego rodzaju inwestycje. Tylko w tym roku ogłosiliśmy już 14 przetargów, na chodniki, drogi czy oświetlenie.

Teoria zmniejszających się liczb

To procentuje, co widać choćby w Kalinówce, Ćmiłowie czy Mętowie. – Cały czas przybywa tam nowych domów. Wpływają na to również atrakcyjne ceny gruntów – dodaje Kukuryk. – Pod tym względem jest znacznie lepiej niż np. w Konopnicy.

Okolice Lublina przyciągają mieszkańców. Na przeciwnym biegunie są powiaty: rycki, krasnostawski i hrubieszowski. Tam właśnie odnotowano największy ubytek ludności.

Z ubiegłorocznych danych wynika, że najwięcej mieszkańców w regionie liczy sam Lublin – blisko 348 tys. Powiat lubelski to kolejne 148 tys. ludzi. Trzecie miejsce w tej kategorii należy do powiatu puławskiego.

Na przeciwnym krańcu skali jest powiat parczewski, który ma zaledwie 36 tys. mieszkańców. Niewiele więcej osób mieszka w powiatach włodawskim i janowskim.

W całym regionie mamy 42 miasta, ale zamieszkuje w nich tylko niewiele ponad 40 proc. ludności województwa. To znacznie poniżej krajowej średniej, która przekracza 60 proc. Pod względem poziomu urbanizacji jesteśmy więc w krajowym ogonku. Zajmujemy 14 miejsce.

W samym Lublinie mieszka ponad jedna trzecia \"miejskiej” populacji regionu. Niestety, od 2000 roku liczba mieszkańców Lublina zmalała o ponad 11 tys. ludzi.

Kogo ubywa, kogo przybywa

W Lubelskiem jest średnio 106 kobiet na 100 mężczyzn. W miastach wskaźnik ten sięga 112. Najwięcej kobiet na 100 mężczyzn przypada w mieście Lublin, aż 117. Nieco mniejsze dysproporcje widać w Chełmie i Zamościu. Martwić może też struktura ludności.

– Systematycznie maleje liczba dzieci i młodzieży z równoczesnym wzrostem ludności w starszych rocznikach – piszą statystycy w swoim raporcie.

Jedna z przyczyn takiego stanu rzeczy to obserwowany od początków lat 90. spadek dzietności kobiet. Od 2000 roku liczba dzieci spadła o ponad jedną czwartą. Jednocześnie grupa dorosłych powiększyła się o ponad 3 proc., a osób w sile wieku wzrosła blisko 8 proc.

Śluby rzadziej i później

Z badań wynika również, że coraz rzadziej decydujemy się na małżeństwo. W ubiegłym roku zawarto niecałe 12 tys. związków. To o ponad 6 proc. mniej niż w roku 2000. W porównaniu z ubiegłym rokiem liczba nowych małżeństw w miastach zmalała o 5 proc.

Ponad połowa par sankcjonujących swój związek mieszka na wsi. Pod względem liczby nowych małżeństw przodują powiaty: łukowski, parczewski i łęczyński. A najmniej związków zawiera się w Lublinie, powiecie świdnickim i kraśnickim.

Badacze zwracają uwagę, że na ślubnym kobiercu stają coraz starsze pary. W ubiegłym roku statystyczny mąż miał niecałe 28 lat, a żona blisko 26. W porównaniu z 2000 rokiem zarówno pan młody, jak i panna młoda byli starsi o prawie dwa i pół roku.

Na wspomniane dwanaście tysięcy małżeństw rocznie przypada ponad 3 tys. rozwodów. To o ponad 10 proc. więcej niż w 2011 roku i o aż o 80 proc. więcej niż w roku 2000. Wśród osób, które decydują się formalnie zakończyć związek, dominują mieszkańcy miast: Zamość, Chełm i Lublin.

Przyczyny rozwodów? Zwykle to tzw. niezgodność charakterów. Jednocześnie za ponad połową rozstań stoją małżeńskie zdrady i alkoholizm.