Pochodzenia łacińskiego, od słowa caelum (niebo); również skrót od imienia Marcelina. W Polsce występuje dopiero od XIX wieku wśród inteligencji pod wpływem francuskim.
Osoba nosząca to imię jest stałego charakteru, odpowiedzialna, bardzo ceni sobie, gdy jej porady służą innym. Ma silny głos, dlatego realizuje swoje zamiłowanie do przewodzenia innym. W każdej sytuacji potrafi się korzystnie zaprezentować. Wrażliwa na kolory, rytm, ma poczucie piękna – swoje uzdolnienia artystyczne, zwłaszcza aktorskie, realizuje z wielkim powodzeniem.Św. Celina, matka świętego Remigiusza (V w.) Czczona zwłaszcza w okolicach Reims i Laon we Francji. (Wspomninie 21 października)Celina Szymanowska, żona Adama Mickiewicza.To jest i męża, i sąsiadów wina,
Że niedopieszczona chodzi wciąż Celina.
(Andrzej Morski)> 21 października,
> 15 grudnia
Reklama
Reklama
Komentarze