Romuald Dylewski stworzył koncepcję zabudowy Górek Czechowskich

 Piszemy o Romualdzie Dylewskim nie bez przyczyny. Wczoraj, z okazji jego setnych urodzin zorganizowanie sesję naukową i odsłonięto tablicę pamiątkową w parku jego imienia. O Romualdzie Dylewskim mówi się, że przeprowadził Lublin z miasto 100-tysięcznogo do 300-tysięcznej aglomeracji.

Uroczystość odsłonięcia pamiątkowej tablicy w Parku Rury rozpoczęła córka Romualda Dylewskiego. – Jestem bardzo wzruszona, że honoruje się kogoś, kto dbał w strukturze miasta o tereny niezabudowane, tereny zielone. O przestrzeń, która daje ludziom wytchnienie od miejskiej zabudowy – powiedziała pani Magda, córka Romualda Dylewskiego.

Warto tu dodać, że już w latach 50. i 60. minionego wieku Romuald Dylewski stworzył plan zagospodarowania górek Czechowskich w Lublinie. Ten plan przewidywał płynne połączenie terenów zielonych – parków leśnych, ogrodów, sadów i zieleni towarzyszącej, z budynkami usługowymi i osiedlem mieszkalnym. Za swoją zagospodarowania górek czechowskich otrzymał I nagrodę Komitetu ds. Urbanistyki i Architektury.

Rozwinięciem tej koncepcji był kolejny projekt zagospodarowania górek czechowskich z roku 1964 autorstwa Dylewskiego i Cichorzewskiego. Projekt zakładał zabudowę mieszkalną m.in. wszystkich wierzchowin górek czechowskich, pozostawiając wolnymi od urbanizacji tereny o spadku powyżej 8 proc. tzw. suche doliny.

– Romuald Dylewski, był wizjonerem i wielkim człowiekiem. Do dziś korzystamy z jego wizji Lublina, z tych rozwiązań, które do są wciąż aktualne. Mam nadzieję, że córka pana Romualda, widzi w wielu miejscach Lublina poszanowanie jego pracy – powiedział Tomasz Fulara, wiceprezydent Lublina ds. rozwoju i inwestycji.

Dr inż. arch. Romuald Dylewski (1924-2019) był uznanym twórcą licznych planów i opracowań urbanistycznych dla naszego miasta, w tym wąwozu Rury, w którym obecnie znajduje się miejski park. Wybitny architekt, wykładowca akademicki, doktor nauk technicznych, profesor nadzwyczajny w Instytucie Gospodarki Przestrzennej i Mieszkaniowej (IGPiK) w Warszawie. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej (obecnie Politechnika Krakowska) o specjalizacji urbanistycznej. W 1955 r. został oddelegowany czasowo z Warszawy do Lublina w celu opracowania planu rozwoju miasta i zorganizowania pracowni urbanistycznej, gdzie osiadł tu na stałe i związał się na trwałe z miastem. W latach 1956-1974 organizował i kierował Pracownią Urbanistyczną Miasta Lublin. Był generalnym projektantem planów miasta Lublin i koordynatorem ich realizacji, w tym pierwszego po wojnie Planu ogólnego miasta Lublina.