Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
W czwartek uczniowie III Liceum Ogólnokształcącego im. Unii Lubelskiej w Lublinie mieli wyjątkową okazję uczestniczyć w spotkaniu z jedną z najwybitniejszych polskich poetek – Ewą Lipską. To niecodzienne wydarzenie było nie tylko lekcją literatury, ale również inspiracją do własnych poszukiwań twórczych.
Poznawanie poezji poprzez bezpośredni kontakt z jej twórcami to jedna z najskuteczniejszych i najpiękniejszych form rozbudzania literackiej wrażliwości. Świadomi tego nauczyciele i uczniowie III LO w Lublinie zorganizowali spotkanie autorskie z Panią Ewą Lipską – poetką, której twórczość od lat zachwyca czytelników w kraju i za granicą.
Wydarzenie odbyło się 29 maja o godzinie 10:00 w auli szkolnej. Ewa Lipska, autorka kilkunastu tomików poezji i laureatka licznych nagród literackich, wprowadziła młodzież w świat swojej poetyki – pełnej refleksji, ironii i krytycznego spojrzenia na rzeczywistość. Spotkanie miało formę rozmowy – poetka odpowiadała na pytania, dzieliła się osobistymi doświadczeniami, refleksjami na temat pisania oraz opowieściami o inspiracjach literackich.
Organizatorzy spotkania podkreślili, że takie wydarzenia są ważnym elementem edukacji humanistycznej, pozwalającej nie tylko poznawać twórczość literacką, ale także rozwijać kompetencje interpretacyjne i emocjonalne młodzieży.
Ewa Lipska - portret poetki
Ewa Lipska (ur. 8 października 1945 roku w Krakowie) to jedna z najwybitniejszych postaci współczesnej poezji polskiej, autorka licznych tomików wierszy, felietonistka i eseistka.
Debiutowała w 1967 roku tomikiem „Wiersze”, który od razu zwrócił uwagę krytyki swoją dojrzałością i charakterystycznym tonem. Jej poezja często dotyka tematów egzystencjalnych, społecznych i filozoficznych, a także relacji międzyludzkich, alienacji i przemocy systemów politycznych. Znana jest z ironii, dystansu i intelektualnej głębi.
Lipska należała do tzw. Nowej Fali, pokolenia poetów lat 60. i 70., choć nie wpisywała się w pełni w żadne literackie manifesty. Jej poezję cechuje konsekwentny indywidualizm, precyzja języka i umiejętność wydobywania sensów z codzienności. W latach 1970–1980 pełniła funkcję redaktorki w krakowskim Wydawnictwie Literackim.
Przez wiele lat mieszkała w Wiedniu, gdzie pracowała w Instytucie Kultury Polskiej, co również miało wpływ na jej twórczość – pełną odniesień kulturowych, historycznych i europejskiego kontekstu. Oprócz poezji publikowała również felietony i eseje, m.in. w „Twórczości” oraz „Przekroju”.
Ewa Lipska jest laureatką wielu prestiżowych nagród literackich, m.in. Nagrody im. Kościelskich, Nagrody Fundacji Alfreda Jurzykowskiego oraz Nagrody Literackiej m.st. Warszawy. Jej utwory były tłumaczone na wiele języków, a jej głos w literaturze pozostaje jednym z najbardziej wyrazistych i niezależnych.
