Rejowiec Fabryczny na pomoc bezdomnym

Specjalnym dopingiem w niesieniu pomocy bezdomnym i ubogim była perspektywa surowej zimy. – Dla jednego z bezdomnych wygospodarowaliśmy mieszkanie – mówi Monika Bardzka, dyrektor rejowieckiego MOPS. – Kolejnemu, który spał po klatkach, zapewniliśmy dach nad głową i pracę u właściciela gospodarstwa rolnego pod Warszawą. W przypadku jeszcze innego wynegocjowaliśmy z jego żoną, aby przynajmniej na czas zimy znowu przyjęła go do swojego mieszkania. W trosce o los samotnych, starszych, niepełnosprawnych i chorych mieszkańców miasta pracownicy socjalni wspólnie ze Strażą Miejską codziennie monitorują środowiska tych osób, aby zbadać ich sytuację życiową, a w szczególności ich potrzeb. Kilku osobom udzielono pomocy w zakupie opału, potrzebującym dostarczono ciepłą odzież i obuwie pochodzące ze zbiórki prowadzonej przez ośrodek. Chorym i samotnym mieszkańcom miasta mającym trudności w poruszaniu się dostarczane są produkty żywnościowe pozyskane z Banku Żywności w Lublinie. – Naszym ponadstandardowym zadaniem jest wdrożona od 2 lutego akcja \"Gorąca Zupa” – dodaje Bardzka. – Posiłki dostarczamy bezpośrednio do miejsc zamieszkania tym naszym podopiecznym, którzy najbardziej narażeni są na skutki zimy. – To także nasz sposób na osobiste sprawdzanie, czy aby z tymi osobami, czy rodzinami coś złego się nie dzieje. Zupy wydaje u siebie także mający znacznie większe możliwości, niż rejowiecka placówka Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Chełmie. – W naszym przypadku to nie akcja, ale rutynowa działalność – podkreśla Lucyna Kozaczuk, dyrektor MOPR. – Korzysta z tego około 60 osób. Większość przychodzi z naczyniami, nieliczni wolą spożyć zupę na miejscu. Stworzyliśmy im u nas ku temu warunki. Jej zdaniem, w tym roku w porównaniu z latami ubiegłymi, znacznie mniej bezdomnych koczuje w pustostanach, czy na dworcu kolejowym. Pracownicy socjalni regularnie odwiedzają te miejsca. Dzięki temu udało im się nakłonić 15 osób do zamieszkania w jednym z dwóch chełmskich schronisk dla bezdomnych. – Chociaż nasze schronisko pęka w szwach, to jeśli ktoś do nas zapuka, to i tak go przygarniemy, pod warunkiem, że będzie trzeźwy – zapewnia Marianna Myka, prezes zarządu Koła chełmskiego Stowarzyszenia Pomocy św. Brata Alberta. – nakarmimy go, ubierzemy i pozwolimy w cieple spędzić noc niestety tylko na krzesełku, bo miejsc leżących niestety już nie mamy.