Świat nie wierzy naszym łzom
W sobotni wieczór byłem w lubelskim meczecie.
Po zdjęciu butów wszedłem do skromnej salki wyłożonej dywanami. Puste ściany, w rogu stolik
z ułożonymi księgami Koranu. Na podłodze ozdobny dywanik dla imama. Pouczony, by nie dotykać Koranu, zostałem sam. Ukląkłem, by zmówić modlitwę za tych, co zginęli w Stanach. Obok, w bibliotece, czekali na mnie wyznawcy islamu. Wszyscy smagli, średniego wzrostu. Witali mnie z uśmiechem na ustach. Pozdrawiali słowami: salam alejkum, co oznacza: pokój z tobą.
27.09.2001 21:24